آیا سیاست خارجی و امنیت داخلی آمریکا تحت هدایت ترامپ یا کلینتون تغییر خواهد یافت؟ ترامپ با افکار رادیکال ملی‌گرایانه خود همراستا با ایده‌های حزب خود پیش نمی‌رود. از نظر او آمریکا کشوری است که نیازی به کشورهای دیگر نداشته و وی به عنوان رئیس‌جمهور آن با بی‌احترامی به دیگران و خارج شدن از توافقات بین‌المللی صورت گرفته قبلی به دنبال زورگویی و اتخاذ تاکتیکهای غیرمنطقی و خطرناک است.
ترامپ در هفته گذشته اعلام کرد که تعهد 70 ساله آمریکا به ناتو تحت هدایت ریاست‌جمهوری وی به شرایطی بستگی خواهد داشت که او تعیین خواهد کرد. وی در مصاحبه‌اش با نشریه تایمز دراین باره گفت که تمایل او برای دفاع از لتونی، لیتوانی، استونی و به طور کل تمام اعضاء ناتو علیه روسیه به این مسئله بستگی دارد که آن کشورها به تعهدات خود در برابر آمریکا (با هزینه بیشتر در زمینه دفاعی) پایبند باشند.
ترامپ همچنین استقرار نیروهای نظامی آمریکا در خارج از مرزهای این کشور مانند ژاپن و کره جنوبی را نیز زیر سوال برده است، منطقه‌ای که خروج نیروهای آمریکایی می‌تواند تغییرات زیادی را در توازن امنیتی منطقه ایجاد کند. وی همچنین اعلام کرد اردوغان را که 60 هزار نفر را به دلیل کودتای اخیر بازداشت، تعلیق و بازجویی کرده، تحت فشار قرار نخواهد داد. با اینحال پیشنهاد اصلی وی ممانعت از ورود مسلمانان به امریکا است. وی از بیان روشی متفاوت از شیوه اوباما در مبارزه با گروه داعش امتناع کرده است.
از سوی دیگر سابقه بلند مدت کلینتون امکان پیش‌بینی نحوه رهبری آمریکا در دوره رهبری وی را امکانپذیر می‌سازد. وی به عنوان وزیر خارجه آمریکا در دوره اوباما فعالیت کرد اما تفاوتهایی با اولین رئیس‌جمهور سیاه پوست آمریکا نیز داشت. کلینتون تمایل بیشتری به مداخله نظامی دارد. او از اولین حامیان تسلیح و آموزش شورشیان مخالف بشار اسد بود. وی مدتهاست که خواستار ایجاد منطقه پرواز ممنوع برای محافظت از غیرنظامیان سوری است. او از افرادی است که نقش اصلی را در سرنگونی معمر قذافی در لیبی داشت اما بعد از آن تلاش زیادی برای کاهش آشوب و جنگ داخلی ایجاد شده در این کشور انجام نداد.
کلینتون شدیدا به دیپلماسی تحت حمایت قدرت نظامی اعتقاد دارد. وی به برقرار شدن تحریمهای شدید علیه ایران کمک بسیاری کرد و همکاریهای نزدیک خود با متحدان ناتو در زمینه‌هایی مانند مقابله با تروریسم و بخصوص داعش ادامه خواهد داد.
