به نقل از زرین نامه؛ رودخانه طویلی که از ابتدای محله تا انتهایش کشیده شده، علف ها و نیزارهایی که اگر چه سبز هستند، ولی بوی نامطبوعی دارند. گُله به گُله خرواری از زباله ها داخل رودخانه جمع شده اند. کمی جلوتر از دیواره سمت چپ آب چرک و سیاهی وارد رودخانه بی آب می شود که بوی بسیار آزار دهنده ای دارد، این فاضلاب حمام عمومی شهر است ظاهراً چاه فاضلابی برای آن وجود ندارد! موش های که بزرگی هر کدامشان به اندازه بچه گربه است، هر از گاهی مخفیگاه امن خود بیرون می آیند و به سرعت کف رودخانه جا به جا می شوند، اگر دقیق شوی جوندگان و خزندگان دیگری هم هست. یکی دو سگ ولگرد هم لب رودخانه گشت می زنند. دو طرف رودخانه، منازل مسکونی پشت هم قطار شده و شهروندانی که سال هاست به این همسایه آلوده معترض اند، را در خود جای داده اند...
داشتن محیطی تمیز برای زندگی، حداقل خواسته هر شهروند است، که توجه به این مهم در حریم رودخانه «محله» علی آباد کتول مغفول مانده است. رودخانه بزرگی که در علی آباد -کتول به رودخانه محله معروف است. این رودخانه با رودخانه سرخ محله پیوند دارد، از خیابان منوچهری، «محله» و خیابان جنگلده این شهر می گذرد و به دلیل آلودگی باعث نارضایتی شهروندان محله شده است. عمر این اعتراض ها به 20 سال می رسد ولی هنوز آنطور که باید، برای ساماندهی رودخانه اقدام کارسازی انجام نشده است.
خانم عامریان از ساکنان این محله که به آلودگی محیط رودخانه محله علی آباد کتول معترض است، به خبرنگار ما گفت: به دلیل آلودگی روخانه هر روز جوندگان زیادی وارد منازل و خیابان می شوند. حتی چند روز پیش نزدیک خانه ام مار دیده ام. این حیوانات و جوندگان آرامش ساکنان محله را بهم زده اند و هر لحظه نگرانی هستیم که نکند بچه هایمان را مار نیش بزند یا اتفاق دیگری برایشان بیافتد و بیمار شوند.
وی با اشاره به اینکه شهرداری گفته بود باید حریم رودخانه مشخص شود تا بتوانیم وضعیت رودخانه را ساماندهی کنیم، اظهار می کند: قبلاً هم به شهرداری و شورای شهر گفته ایم، ما حاضر هستیم عقب نشینی کنیم اما شهرداری بیایید حریم رودخانه را مشخص کند و وضعیت اینجا را سرو سامان بدهد. اگر مسئولین شهری کمک کنند این رودخانه که چهره محله را زشت کرده، می تواند به محیطی تفریحی و زیبا برای شهروندان تبدیل شود.
خانم شیخ نظری هم می گوید: از حدود 20 سال پیش اهالی این منطقه دائم در حال نامه نگاری به فرمانداری، شهرداری و شورای شهر هستند که بیایند و وضعیت محیط اینجا را اصلاح کنند. بوی نامطبوع رودخانه واقعاً آزار دهنده است، اما بنظر می آید آرامش و آسایش ما برای مسئولان اهمیتی ندارد که هنوز اقدامی نکرده اند.
شهروند دیگر از ساکنین این محله با گلایه از شهرداری و شورای شهر که حق شهروندی را برای ساکنین این محله ادا نکرده اند، می گوید: فاضلاب حمام عمومی شهر هم به این رودخانه می ریزد، در کنار دیگر آلودگی ها و کثافات، بوی متعفنی به وجود آورده که تهوع آور است. وقتی هوا گرم می شود، بوی تعفن در محله می پیچد که تنفس را برای ما و به ویژه کودکان و سالمندان سخت می کند. مجبوریم بسوزیم و بسازیم.
شهروند دیگری هم می گوید: نیزارهایی بلندی که میان رودخانه رشد کرده اند، پاتوق امنی برای برخی افراد شرور به وجود آورده که شب ها در اینجا تجمع کرده، سیگار می کشند و شیطنت هایی می کنند که احساس امنیت در محله را از بین برده است. ما شب ها با اضطراب در خیابان تردد می کنیم.
خانم سالمندی هم با اعتراض به آلودگی محیط رودخانه محله، می گوید: دیروز می خواستم در حیاط لباس بشویم که ناگهان موش بزرگی را دیدم از جلوی چشمم رد شد. خیلی ترسیده بودم و دچار تپش قلب شده بودم.
هنوز بازار اعتراض و گلایه ساکنان محله داغ است. باد گرمی می وزد و بوی تعفن رودخانه دوباره بالا می آید، خانم ها به مدد گوشه روسری ها و چادرهایشان جلوی بینی و دهانشان را می پوشانند تا شاید کمتر بوی نامطبوعی از رودخانه به مشام شان برسد. تحمل بوی تعفن آن هم میان ضل گرما خیلی سخت است، حالم نامساعد می شود که زودتر با شهروندان خیابان زینبیه محله علی آباد کتول خداحافظی کرده و آنجا را ترک می کنم.
