فتح الله بیات اظهار کرد: سالیانه میلیاردها تومان صرف مبارزه با انواع قاچاق در کشور می‌کنیم در حالی که اگر این ارقام را در بحث اشتغال و کارآفرینی هزینه کنیم جوانان بیکار نخواند بود و دنبال بزهکاری و مشاغل کاذب نخواهند رفت.
وی نبود نقدینگی را یکی از مشکلات اصلی بخشهای خصوصی و بنگاهای کوچک دانست و افزود: در حال حاضر خیلی از بنگاههای اقتصادی کوچک نیازمند منابع مالی هستند که اگر دولت بدهی هایشان را امهال کند یا وام و تسهیلات در اختیارشان بگذارد می‌توانند سرپا بایستند.
بیات ادامه داد: در شرکتها و بنگاههایی که به شکل خصوصی اداره می‌شوند یا با حجم نیروی کمتری کار می‌کنند مشکل نقدینگی می‌تواند مشکل آفرین شود زیرا اگر آن مجموعه نقدینگی نداشته باشد و دستش از منابع مالی تهی باشد نمی‌تواند از عهده پرداخت حقوق و دستمزد، تامین مواد اولیه و رقابت در بازارهای داخلی برآید.
رییس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی کشور بیشترین مشکل کارخانه‌های دولتی را ضعف مدیریت و نظارت عنوان کرد و افزود: در بخش دولتی نبود نقدینگی توجیه ندارد زیرا پشتوانه‌ای به نام دولت و نظارت دولتی است و اگر برخی مدیران نمی‌توانند یا نمی خواهند به سوء مدیریت آنها برمی‌گردد لذا ضعف عمده در بنگاههای دولتی را در سیستم مدیریت آنها می‌دانم.
وی درعین حال واردات بی‌رویه را از دیگر موانع رشد بنگاه‌ها و واحدهای تولیدی دانست و تصریح کرد: سالهاست واردات بی رویه کمر تولید مملکت را خم کرده ولی بدون توجه به این مساله کالاهایی وارد می‌کنیم که توان تولید مشابه آن را در داخل داریم و تداوم این وضعیت به بیکارتر شدن جوانان و فارغ التحصیلان ما منجر شده است.
به گفته این مقام مسئول کارگری، عده‌ای که یک شبه به منابع اقتصادی دست یافته و از صنعت و تولید هیچ اطلاعی ندارند تنها به منافع خود می‌اندیشند و با یک تلفن از هر نقطه دنیا جنس ارزان و انبوه وارد کشور می کنند در حالی که نمی‌دانند با این کار چقدر به تولید داخلی لطمه می زنند و چه تعداد جوان مملکت را بیکار می‌کنند.
وی در پایان گفت: تا زمانی که منفعت شخصی بر منفعت ملی ترجیح داده شود و کارآفرینان و مدیران دولتی و خصوصی برای تولید دل نسوزانند و در قبال تولید داخلی احساس مسئولیت نداشته باشند به لحاظ صنعتی و اقتصادی، تولید و کسب و کار ضربه خواهیم خورد.
