خبرگزاری آناتولی نوشت: لیلاز در تشریح وضعیتی که اقتصاد ایران در آن قرار دارد، می‌گوید با توجه به اینکه دولت ایران پول در خزانه ندارد، نمی‌تواند برای سرمایه‌گذاران و فعالان اقتصادی داخلی کاری انجام بدهد. لذا مجبور است که سرمایه‌گذاران خارجی را به کشور دعوت کند.
او با تأکید بر اینکه مخالفان حسن روحانی رئیس جمهوری بسیار قوی هستند، گفته است: مخالفان این قدرت را دارند که به طور جدی هم در اجرا و هم در بستر حقوقی، سدی در جلوی اصلاحات دولت ایجاد کنند.
لیلاز در بخشی از این گفت‌وگو نیز مدعی شده است اظهارات نظامیان، سرمایه‌گذاران خارجی را برای ورود به بازار ایران می‌ترساند.
لیلاز یکی از بازداشتی‌های فتنه و آشوب نیابتی 88 بود. حسین رسام تحلیلگر سفارت انگلیس، وی را یکی از 50 نفری که در ایران جذب کرده و با وی مرتبط بود، معرفی کرده است. جذب لیلاز و قوچانی و برخی افراد مشابه به کارگزاران موجب جدایی محمد هاشمی از این حزب شد.
ادعای خالی بودن خزانه از سوی آقای روحانی یک روز قبل از مذاکرات هسته‌ای جدید منجر به حضور از موضع ضعف هیئت ایرانی در مذاکرات سال 92 شد. با وجود این اظهارنظر غیرواقعی ریخت و پاش در برخی دستگاه‌های دولتی از جمله بانک‌هایی که عامل اصلی جذب نقدینگی و سرمایه‌گذاری هستند، در جریان بوده که نمونه آن فیش حقوقی و پاداش بالای 700 میلیونی یکی از مدیران بانکی است. فربهی، ناکارآمدی و رفتار دلالانه و سوداگرانه برخی از همین بانک‌های دولتی موجب افزایش نقدینگی غالباً سرگردان از 430 هزار میلیارد به 1100 هزار میلیارد تومان در کمتر از 3 سال شده است.
از سوی دیگر باید گفت ادعای خالی بودن خزانه دولت و مشکل سرمایه‌گذاری خارجی در حالی است که دولتمردان در طول 5 سال گذشته مدعی‌اند صادرات نفت از چند صد هزار بشکه به 2 میلیون بشکه رسیده، تحریم‌های نفتی و دلاری و بانکی برداشته شده است. بنابراین معلوم نیست مردم باید کدام روایت دولت و حامیان آن را باور کنند.
