در این میان علی علیزاده از تحلیل گران بی بی سی که در برنامه های بی بی سی فارسی همواره نقش مخالف گفتمان لیبرالیستی را دارد در یادداشتی در توییتر و دیگر شبکه های اجتماعی به این عمل توهین آمیز همکار خود در بی بی سی واکنش نشان داده است.
وی در بخشی از مطالب خود در توییتر می نویسد:”سکولار ستیزه جو روی دیگر بنیادگرای مذهبی ست. او عامدانه مقدسات مذهبی و فرهنگی را تحریک میکند تا دیگری را به واکنش خشونت امیز وادار کند….بیش از دینداران، نیاز به واکنش بی دینان به نفرت ضدمذهبی ست. سکولاریزم ستیزه جو نه اعتقادی الاهیاتی که نگاهیست استعمارگرایانه و نژادپرستانه…حسین بن علی مهمترین عنصر فرهنگی ٧۵ میلیون ایرانیست. با لبیک به او ٢٠٠ هزار جوان برای دفاع از ایران شهید شدند. اهانت به حسین اهانت به ایرانست…اینجای جهان، اگر از شلاق خوردن کارگر به خشم میایی، ظلم ستیزی بلاواسطه ات و بنیان عاملیت سیاسی ات ریشه در حسین دارند ابله نه ارزشهای حقوق بشر”
البته این جملات را می توان به نوعی خطاب به یکی از آقازاده ها که چندی پیش در اقدامی معنا دار با رهبران بهائیت دیدار کرده بود نیز دانست .همچنین گفته شده این کاناپه توسط پرستو فروهر فرزند داریوش فروهر ساخته شده وبرای ایرانیان مخالف نظام، به حراج گذاشته شد!
نمونه ای از کاناپه های طراحی شده پرستو فروهر
لازم به ذکر است سالهای ابتدایی و میانی دهه ۸۰ که شیرین عبادی در حال تجربه ی اولین فعالیتهای ضددینی و ضدانقلابی خود در پوشش قعالیتهای حقوق بشری بود؛ شادی صدر نیز همراه با او و شهلا شرکت از جمله امضاکنندگان کمپین “قانون بی سنگسار” بودند. کمپینی که سکوی پرش صدر در فعالیتهای اپوزیسیونی و ضداسلامی شد. صدر پس از خروج از کشور در جریان فتنه ۸۸ همچنان در پوشش فعالیتهای فمنیستی به قلمزنی علیه مفاهیم اسلامی و جمهوری اسلامی ادامه داد و اقدامات او و همفکرانش باعث وضع و تشدید برخی تحریمهای حقوق بشری علیه جمهوری اسلامی شد.وی مدت ها سردبیر روز نامه زن بود که نخستین روزنامه ای بود که مشی فمینیستی در ایران بعد انقلاب داشت.
روزنامه زن، روزنامه‌ای دارای مشی فمینیستی و اصلاح طلب بود که با صاحب امتیازی و مدیرمسئولی فائزه هاشمی رفسنجانی و سردبیری ابراهیم نبوی و سپس مسعود بهنود از ۱۷ مرداد ۱۳۷۷ تا ۱۷ فروردین ۱۳۷۸ منتشر می‌شد.
این روزنامه به دلیل درج اخبار سیاسی، نقد حجاب اسلامی، حمایت از فمینیسم، چاپ کاریکاتوری از داود احمدی مونس (آروین) درباره دیه زنان و خبری درباره فرح پهلوی توسط مسئول اداری روزنامه، ابتدا در بهمن ۱۳۷۷ به مدت دو هفته و بار دیگر در ۱۷ فروردین ۱۳۷۸ برای همیشه توقیف شد.
