نمی دانم بگویم این رود را دوباره از اصفهان می گیرند و یا به گفته های مدیران اکتفا کنم که می گویند حجم نه چندان قابل توجه ذخیره سدّ باعث می شود که باز هم این یار دیرین از اصفهان جدا شود.
شنیده ها یک چیز را به ذهن می رساند و دیده ها چیز دیگری؛ وقتی شنیده ها می گوید ذخیره سد آنقدر نیست که کفاف جاری ماندن این رود را بدهد یک چیز را به ذهن می رساند و آنچه چشم می بیند از برداشت های دست و دلبازانه باغ ها و میوه های آنچنانی بالا دست چیز دیگری را نشان می دهد.
وضعیت زمین های ترک خورده و بی محصول کشاورزان شرق اصفهان یک چیز را به ذهن می رساند و دیدن عکس های ریز و درشت از طرح های آبرسانی به استان های دیگر آن هم در این سال های خشکی که به قول مدیران زاینده رود به سختی می تواند آب شرب چند میلیون اصفهانی را تأمین کند چیز دیگری را نشان می دهد.
حقیقت این است که در این سال های خشکی زنده رود که از یک دهه هم فراتر می رود جفای زیادی در حق اصفهان و زاینده رودش و کشاورزان شرق این استان رفت اما از کسی دم بر نیامد.
به ما قبولاندند که ذخیره سدّ زاینده رود کم است و آنقدر این موضوع تکرار شد که این روزها باورمان شده که با مدیریت صحیح تر و با برنامه ریزی بهتر هم نمی شود این رود را زنده نگه داشت.
حالاسال هاست چشم به آسمان دوخته ایم تا زاینده رود با لطف آسمان تابستان گرم این شهر را قابل تحمل تر کند و غم را از چهره کشاورزانمان بزداید اما این اتفاق هرگز نمی افتد و رودخانه اصفهان همچنان خشک و بی جان در میان شهر افتاده، در انتظار تدبیر مسئولان.
اما در گوشه ای دیگر و چندین کیلومتر آنطرف تر نه کشاورزان باغ های آنچنان دغدغه کم آبی دارند و نه مردم، نگران تشنه ماندن هستند.
امسال هم دلمان قرار است لک بزند برای دیدن زاینده رودی که تنها سالی دوبار کیلومترها راه پر پیچ و خم را می گذراند تا خود را به شهری برساند که مردمش برای زنده دیدنش لحظه شماری می کنند و توریست ها دیدن این شهر با آن پل های تاریخی که در میان آب همچنان با صلابت ایستانده اند مشتاق ترند.
حالا هم زاینده رود پس از ۵۰ روز زندگی در کنار مردم اصفهان کم کم بار سفر می بندد آخرین داشته هایش را به زمین های کشاورزان می بخشد تا سفره شان را پر برکت کند و با بسیاری دیگر عکس یادگاری می گیرد تا همچنان یاد زنده بودنش در خاطره ها بماند.
قرار بود دریچه های سد زاینده رود در دومین روز خرداد ماه بسته شود و تأمین آب شرب مردم اصفهان با مشکل روبرو نشود اما بارش های بهاره باعث شد تا این رودخانه تنها ۱۰ روز بیشتر از موعد تعیین شده زنده بماند.
