محمود صادقی در مصاحبه با مجله مثلث گفته است: اینکه برخی دوستان معتقدند رقابت میان آقایان لاریجانی و عارف برای ریاست مجلس به تقابل منجر میشود نظر درستی نیست ما باید ضمن حفظ ائتلاف به عنوان یک راهبرد کلی این مجال را فراهم کنیم که در صحن علنی مجلس تعیین ریاست پارلمان بر اساس یک کار فراکسیونی انجام شود. اگر بخواهیم بر سر این موضوع معامله کنیم به رأی مردم بیاعتنایی کردهایم، باید توجه کنیم مردم به هیچ وجه انتظار ندارند افرادی را انتخاب کنیم که نماد وضع موجود هستند، آقای عارف نماد تغییر است و آقای دکتر لاریجانی به رغم تمام احترامی که برای او قائل هستم بیشتر نماد وضع موجود است. بنابراین معامله بر سر ریاست مجلس، جامعه را دچار یأس میکند.
وی در پاسخ این پرسش که «شما گفتید 130 منتخب اصلاحطلب در مجلس آینده حضور دارند، چند نفر قطعی حاضرند به ریاست مجلس آقای عارف رأی بدهند؟ اگر 36 منتخب مورد حمایت اعتدال و توسعه را جزو آمار حساب نکنیم؟ چون از اعلام مواضع آنها برداشت میشود که رأیشان به ریاست آقای لاریجانی خواهد بود» میگوید: ما 36 منتخب مورد حمایت اعتدال و توسعه را کنار نمیگذاریم چون نمیتوانیم این طوری کلیشهای قضاوت کنیم. هیچ کس نمیتواند به طور قطعی بگوید کدام نماینده به چه کسی برای ریاست مجلسی رأی میدهد. به هر حال مجلس یک فضای بسیار پیچیدهای دارد حتی پیچیدهتر از آنچه خود من تصور میکردم است. پس نمیتوان کلی گفت 36 منتخب اعتدالی به چه کسی رأی میدهند یا 130 منتخب اصلاحطلب لزوماً به چه کسی. این حدسها در واقع یک نوع خوشخیالی است.
تا حالا برآوردی داشتید که آقای عارف چند رأی قطعی دارد؟ خیر، هنوز کسی رأیگیری نکرده است. اساساً ما در خود فراکسیون هم درباره این موضوع به طور مشخص بحث نکردیم. البته نامزد قطعی ما آقای عارف است اما هیچ آمار قطعی از آرای او نداریم.
صادقی درباره نظر برخی اصلاحطلبان برای حمایت از لاریجانی گفته است: با احترامی که به نگاه صاحبنظران قائلم اما نظر کاملاً متفاوتی دارم، باید دوستان توجه کنند که وضعیت آرایش نیروها نسبت به مجلس هشتم و نهم کاملاً تفاوت کرده است. در واقع ریاست آقای لاریجانی برای اداره و مدیریت مجلس هشتم و نهم مناسب بوده است و لزوماً به این معنا نیست که او حتماً در مجلس دهم که ترکیب و آرایش نیروهایش کاملاً نسبت به مجلس نهم تفاوت کرده باز هم بتواند مدیریت مؤثر داشته باشد. برنامه روز شنبه 18 اردیبهشت نشان داد که ظرفیت تعاملی در دوستان آقای لاریجانی خیلی ضعیف است و هنوز خودشان را با وضعیت جدید تطبیق ندادهاند. باید توجه کرد آقای لاریجانی که به خوبی و به نحو تحسینبرانگیزی مجلس نهم را مدیریت کرد نمیتواند مجلس دهم را مدیریت کند چون فضای مجلس دهم فضایی کاملاً متفاوت است.
وی آنگاه در تناقض با ادعای قبلی که گفته بود فراکسیون اصلاحطلبان به علاوه نامزدهای مورد حمایت حزب اعتدال و توسعه 130 نفر است، میگوید: ادعای حداقل ما این است که اکثریت با ماست.
صادقی در ادامه گفت: آقای عارف میگوید ترس از رقابت، موهوم است و واقعیت ندارد. آقای عارف نظرش این است که اصلاً شکست در رقابت مهم نیست و هیچ ضربهای به او نمیزند.» «به فرض اگر رأی نیاوردم به مردم این پاسخ را دارم که من به خواستشان عمل کردم ولی رأی نیاوردم» بنابراین او اصلاً چنین فکری نمیکند. باید مسئله رقابت برای ریاست مجلس را عادی کرد، مگر چه اتفاقی میافتد. نباید در برج عاجی آقایان عارف و لاریجانی را بنشانیم و بگوییم به آنها صدمه میخورد، خیر این طور نیست. آقای عارف فردی است که برای پذیرش یک مسئولیتی بزرگ آمادگی دارد اما اگر رأی نیاورد در بخش دیگری ایفای نقش میکند. در کل تحلیل یاد شده درست نیست و خیلی غلطانداز است.
وی در پاسخ این سؤال که «میگویند اگر آقای عارف رئیس مجلس نشود برای ریاست جمهوری وارد میشود، این احتمال وجود دارد که از نمایندگی مجلس استعفا دهد و نامزد ریاست جمهوری شود؟» میگوید: خود آقای عارف باید به این سؤال جواب دهد اما خیلی بعید میدانم چون او عزمش را برای کسب کرسی ریاست مجلس جزم کرده برای اینکه انشاءالله یک مجلس الگو با مدیریت او شکل بگیرد و انشاءالله چهار سال خدمتگزاری کند.