«50 کیلو آلبالو» این روزها روی پرده سینما‌های کشور است و توانسته گیشه را با خود همراه کند اما در خصوص ساختار محتوایی این اثر نکات حائز اهمیتی وجود دارد که جبار آذین به سوالات ما در مورد این فیلم پاسخ می‌دهد.
جبار آذین در ابتدا در خصوص این فیلم و محتوای آن اظهار داشت: «50 کیلو آلبالو» مدلی از یک فیلم عاشقانه و خانوادگی است، اما نه ساختاری عاشقانه دارد و نه اجتماعی و ملودرام. این فیلم به اصطلاح عاشقانه، با الهام از فیلمهای فارسی دهه 40 و 50، به صورت عادی و گذرا و با استفاده از دیالوگ‌ها و شوخی‌های غیر اخلاقی که در سینمای قبل از انقلاب رایج بوده است و با سوءاستفاده از اشتیاق مخاطبان نسبت به فیلمهای طنز تولید و ساخته شده است. در حقیقت این فیلم فاقد شخصیت‌پردازی است و آدم‌ها در حد یک ابزار برای خوش‌گذرانی‌اند.
آذین تصریح کرد: «50 کیلو آلبالو» فقط به قصد سوداگری در گیشه بر روی پرده سینماهاست و با بی‌احترامی به فرهنگ ایرانی اسلامی، در جهت ترویج فرهنگ فیلمهای آمریکایی تولید شده است که در آن فیلم‌ها این موضوعات عادی است.
وی ادامه داد: این نوع سو‍‍‍ژه‌ها نه تنها مناسب فرهنگ کشور و مردم ما نیست؛ بلکه زمانی که روابط خانوادگی به سخره گرفته می‌شود، انسانیت زیر سوال می‌رود.
این منتقد سینما همچنین در مورد تماشای «50 کیلو آلبالو» به همراه خانواده ابراز داشت: هیچ خانواده‌ای جرئت تماشای این فیلم را با فرزندان خود ندارد. به دلیل اینکه بسیار سخیف ساخته شده است. متاسفانه «50 کیلو آلبالو» نه در سینمای ایران جایگاهی دارد و نه در هیچ جای دیگر. دو بار به تنهایی این فیلم را مشاهده کردم و هر بار نیز احساس شرمندگی داشتم.
آذین ادادمه داد: همچنین چند روز پیش به همراه عده‌ای از مسئولان فیلم را دیدم. آن‌ها نیز از دیدن «50 کیلو آلبالو» و البته ساخت چنین فیلم‌هایی احساس شرمندگی کردند.
آذین همچنین در پاسخ به این سوال که چرا این دست فیلم‌ها مجوز ساخت و نمایش می‌گیرند، ابراز داشت: متاسفانه زمانی که پول جای فرهنگ و نگاه اخلاقی را بگیرد و فیلم‌سازان کشور فاقد سواد سینمایی شوند، این فیلم‌ها تولید می‌شود برخی با تکیه بر باندهای مخرب سینمایی، در جهت ویرانی سینما حرکت می‌کنند و در این مواقع مسئولان این امر باید نظارت کامل را داشته باشند.
