پرسپولیس با سیستم 1-3-2-4 و 2-4-4 این فصل بازی های سراسر تهاجمی را به نمایش گذاشته و به باور خیلی از کارشناسان حتی آنهایی که به رنگ آبی گرایش دارند بهترین فوتبال را در بین تیم های حاضر در لیگ برتر بازی می کند. تیم برانکو تا به این جای کار در 27 بازی 44 گل به ثمر رسانده که این معدل گل 1.62 برای هر بازی را به ثبت رسانده است.
اما استقلال خوزستان با عبدالله ویسی بیشتر توان خود را در منطقه یک سوم دفاعی صرف می کند. البته نه اینکه برای رسیدن به گل برنامه نداشته باشد اما ابتدا دفاع می کند و بعد از توپ گیری ضد حمله می زند و چون در راس و کناره ها بازیکنان خلاق و سرعتی دارد در امتیاز گیری موفق بوده است. استقلال خوزستان تا به این جای کار 27 گل زده. یعنی هر بازی یا هر 90 دقیقه یک گل!
برتری استقلال خوزستان نسبت به پرسپولیس در خط دفاعی اش است. پرسپولیس در هر بازی 1.07 گل دریافت کرده اما استقلال خوزستان48 % گل، یعنی هر بازی کمتر از نیم گل.
استقلال خوزستان شبیه تیم ملی پیش از جام جهانی و جام جهانی بازی می کند به خصوص که عبدالله ویسی یکی از علاقمندان به کی روش است.
البته سبک بازی تیم برانکو بهتر از سبک بازی تیم عبدالله ویسی است به این دلیل که تماشاگران بازی تهاجمی را بیشتر از بازی دفاعی می پسندند و این حتی مورد اشاره تماشاگران تیم ملی و حتی منتقدین هم بود.
تیم ملی پیش از جام جهانی تیم نخست گروه a شد و به جام جهانی صعود کرد اما خیلی بازی های تیم ملی دلچسب نبود و همه بر این باور بودیم که تیم ملی خوب بازی نمی کند اما خوب امتیاز می گیرد.
فوتبال تومان حمله و دفاع بهتر از فوتبال کاملا تدافعی و گلزنی بر اساس ضد حمله است و تماشاگر این فوتبال را بیشتر می پسندد. البته باید به این نکته هم اشاره کنیم خط دفاعی پرسپولیس با توجه به اینکه در هر بازی به طور میانگین یک گل خورده عملکرد خوبی داشته و توانسته به تیم در صدرنشینی کمک کند.
استقلال خوزستان به این دلیل در اجرای تاکتیک خود موفق بوده که تماشاگر ندارد. طبیعتا این تیم اگر یک تیم پرطرفدار بود تماشاگران به این تیم اجازه بازی تدافعی را نمی دادند. البته همه سبک ها در فوتبال قابل احترام هستند و نمی شود به استقلال خوزستان به خاطر این نمایش خرده گرفت.
حمله می برد یا دفاع؟ برای پیدا کردن پاسخ این سوال باید کمی صبر کرد.
