بیماری سالک یا «لیشمانیوزیس» یک بیماری پوستی مشترک بین انسان و حیوان از جمله جوندگان است که از طریق نیش یک پشه آلوده به انگل به نام پشه خاکی به انسان منتقل میشود.
علائم سالک خود را به صورت زخم در مناطق باز و بدون پوشش بدن مانند صورت، دست و پا نشان می دهند. اگر در تخلیه و انباشت زباله ها دقت نشود، فضایی بسیار مناسب برای تجمع حیوانات ولگرد و ایجاد کولونی های انگلی فراهم می شود. از جمله امکان بروز بسیاری بیماری ها مانند «سالک» که بیماری بومی استان است، ایجاد می شود.
سالک بیماری است که بومی شهرستان دهلران می باشد ولی در حقیقت نوع این بیماری در شهرستان از نوع روستایی است.
پشه خاکی در دهلران (نوع ماده) از اواسط فروردین ماه تا اواسط مهر ماه در محیط وجود دارد و برای تخم گذاری و همچنین رشد و نمو این تخم ها از خوردن خون موش صحرایی به انگل سالک آلوده می شود.
بر اساس این گزارش، پایگاه تحلیلی- خبری نسیم دهلران به دلیل افزایش این بیماری در چند سال گذشته گزارشات متعددی از جمله " "سالک هم عوارض دارد/ عدم توانایی دانشگاه علوم پزشکی ایلام در مهار سالک+تصویر و سند" ، " مبتلا شدن 680 دهلرانی به سالک در سال 93 " و " سالک در دهلران ماندگار است+ تصویر " از سال 93 تا کنون به رشته تحریر در آورده است که در پی این گزارشات و خبرها نتیجه های خوبی از جمله " شهرداری دهلران به مبارزه سالک رفت+تصویر "، " راه اندازی مرکز درمان سالک در دهلران" و " آغاز عملیات مبارزه با سالک در دهلران" نیز حاصل گردیده است.
متاسفانه علی رغم کارهای بسیار مطلوبی که در سال 93 و 94 صورت گرفت گویا مسئولان شهرستان این موضوع مهم را در سال 95 به فراموشی سپرده اند و نه جلسات و مصوباتی در این خصوص می گیرند و نه در عمل اقدامی انجام می دهند.
با توجه به اینکه این روزها فصل شروع سالک می باشد و گرما دارد کم کم در دهلران خیمه می زند باید از همین حالا مسئولان اقدامات پیشگیری را انجام دهند ولی آنچه که دیده می شود عدم اقدام و عمل در این خصوص می باشد.
اکثر شهروندان دهلرانی که در حاشیه شهر دهلران زندگی می کنند از ریختن نخاله ها در پشت منازلشان گله مندند و ابراز می دارند که مسئولان ذی ربط نظارتی بر رانندگان وسایل نقلیه ای که نخاله حمل می کنند ندارند و پس از چند ماه که نخاله جمع شد و بیماری ها نیز به ما سرایت می کند آن موقه شروع به جمع آوری نخاله ها می کنند که دیگر سودی به حال ما ندارد.
رضایی- شهروند دهلرانی- در گفت و گو با خبرنگار ما اظهار کرد: منزل بنده در انتهای کوی فرهنگیان است و هرساله یکی از اعضای خانواده ام به بیماری سالک مبتلا می شود.
وی افزود: انباشته شدن نخاله ها در پشت منزل ما به دلیل اینکه زمین خالی می باشد باعث شده تا انواع جانور و حشرات در این محیط پرورش یابند.
این شهروند دهلرانی ابراز نمود: با توجه به اینکه همیشه در این خصوص به ادارت ذی ربط می روم و گله مندی می نمایم اما هرساله با این مشکل من و همسایگانم دست و پنجه نرم می کنیم.
محمدی- دیگر شهروند دهلرانی- نیز در این خصوص عنوان کرد: برخی مسئولان باید هرسال دستورالعملی در این خصوص برایشان ارسال شود تا اقدام نمایند.
وی ادامه داد: دهلران هرساله در معرض سالک بوده است و مسئولان نباید حتما منتظر دستورالعمل باشند بلکه باید همواره برای پیشگیری از این بیماری اقدامات لازم را انجام دهند.
نظری- بیمار مبتلا شده به بیماری سالک- در گفت و گو با خبر نگار ما گفت: منزل ما در وسط شهر دهلران و پشت شبکه بهداشت شهرستان قرار دارد ولی اکثر اهالی این منطقه دچار سالک گزیدگی شده اند.
وی بیان نمود: مشکلاتی چون عدم متصل بودن فاضلاب خانه ها به فاضلاب شهری، آسفالت نبودن کوچه ها از جمله مواردی است که باعث شیوع بیماری سالک در این منطقه شده است.
اگر مسئولان شهرستان واستان از هم اکنون اقدامات پیشگیری سالک را انجام ندهند در پایان سال 95 باید شاهد ستونی بلند از نمودار مبتلایان به این بیماری در شهرستان دهلران باشیم.
گرچه در این راستا شهرداری دهلران اقدامات خوبی چون صاف کردن نخاله های اطراف پروژه مسکن مهر دهلران و ... را انجام داده است ولی باید اقدامات بیشتر صورت گیرد و ادارات و مسئولین بیشتری که وظیفه آن ها نیز می باشد پای کار بیایند.