علت اینکه حاجیان در رمی جمره از سه جا در سرزمین منا به شیطان سنگ می‌زنند، این است که وقتی حضرت ابراهیم(ع) در خواب دید که خداوند می‌فرماید: «اسماعیل را ذبح کن» بدون آنکه جریان را به اسماعیل بگوید به فرزندش فرمود: پسرم طناب و کارد را بردار تا به دره برویم و مقداری هیزم تهیه کنیم.
آنگاه شیطان به صورت پیرمردی سر راه ابراهیم (ع) او را شناخت و طرد کرد. وسوسه شیطان در ابراهیم(ع) اثر نکرد، پس نزد اسماعیل آمد و جریان کشتن را به اسماعیل گفت.
اسماعیل فرمود: برای چه؟
گفت: پنداشته که پروردگارش او را به این کار دستور داده است.
فرمود: اگر امر خدا باشد قبول می‌کنم.
شیطان برای وسوسه نزد هاجر مادر اسماعیل رفت و جریان را گفت.
هاجر فرمود: علاقه‌ای که ابراهیم (ع) به اسماعیل دارد او را از این کار باز می‌دارد.
شیطان گفت: او خیال می‌کند خدا به او دستور داده است.
هاجر فرمود: اگر خدا گفته باشد ما تسلیم او هستیم، سپس شیطان دور شد و نتوانست ابراهیم(ع) را از این دستور الهی باز دارد، به همین دلیل ابراهیم(ع) در سه جا سنگ به طرف شیطان انداخت تا دور شود و خدا به خاطر این عمل، آن را سنت قرار داد تا حاجیان آن را انجام دهند.
منبع:
علل الشرایع، شیخ صدوق(ره)
صافات، آیه 102
تاریخ انبیاء، جلد 1، ص 69
یکصد موضوع، پانصد داستان، جلد 1، ص 549-550
هزار و یک حکایت اخلاقی، جلد 1، ص569
