امام جعفر صادق علیهالسلام: خداوند عزوجل به داود پیامبر- که بر پیامبر ما و خاندانش و بر او درود باد- وحى کرد: اى داود! هرگاه بنده مؤمن من گناهى کند و سپس از آن گناه برگردد و توبه نماید و به هنگام یاد کردن از آن گناه از من شرم کند، او را بیامرزم و آن گناه را از یاد فرشتگان نگهبان اعمال ببرم و آن را به نیکى بدل کنم.
و از این کار مرا با کى نیست که من مهربانترین مهربانانم.
متن حدیث:
الإمامُ الصّادقُ علیهالسلام:
أوحى اللّهُ عز و جل إلى داودَ النَّبیِّ على نبیّنا وآلهِ وعلَیهِ السّلامُ: یا داودُ، إنّ عَبدیَ المؤمنَ إذا أذْنَبَ ذَنبا ثُمّ رَجعَ وتابَ مِن ذلکَ الذَّنبِ واسْتَحیى مِنّی عندَ ذِکْرِهِ غَفَرْتُ لَهُ، وأنسَیْتُهُ الحَفَظَةَ وأبْدَلْتُهُ الحسَنَةَ، و لا اُبالی وأنا أرْحَمُ الرّاحِمینَ.
پی نوشت:
«بحار الأنوار؛ج6 ،ص 28 - منتخب میزان الحکمة،94»
