وی همچنین درباره محصولات تراریخته وارداتی عنوان کرده:«در بحث واردات هم در حال حاضر تنها 3 گیاه سویا، ذرت و کلزا و روغن حاصل از آنها به صورت تراریخته و وارداتی به کشور می‌آیند. مصرف‌کنندگان ما باید خیالشان از بابت استاندارد بودن محصولات تراریخته وارداتی به کشور راحت باشد و بدانند نه‌تنها ایران، بلکه بخش بزرگی از کشورهای جهان، چنین محصولاتی را خریداری، تولید و مصرف میکنند.»
دکتر محمدحسین عزیزی در حالی با اطمینان از سلامت محصولات تراریخته سخن می گوید که در بخشی از صبحت های خود به قطعی نبودن نتایج آزمایشات بر روی محصولات تراریخته اشاره کرده است و جای تعجب دارد که چطور با وجود اینکه هنوز نتیجه مشخصی درباره این محصولات وجود ندارد به مصرف کنندگان این محصولات اطمینان می دهد که با خیال راحت تراریخته ها را خریداری و مصرف کنند!
وی همچنین در حالی از مصرف تراریخته ها در بخش بزرگی از کشورهای جهان صحبت می کند که آمارها از مصرف کنندگان تراریخته ها در جهان چیز دیگری می گوید. در اتحادیه اروپا، ضمن ممنوعیت کامل کشت این محصولات، ورود محصولات بالای 1 درصد تراریختگی، کاملاً ممنوع و زیر این مقدار نیز نیاز به برچسب دارد.
18 کشور جهان تولید محصولات تراریخته را ممنوع کرده اند که کشورهای سویس، آلمان، اتریش، ژاپن، فرانسه، ایتالیا، ایرلند شمالی، صربستان، مجارستان، یونان، بلغارستان، لوکزامبورگ، هلند، روسیه، لهستان، اسلونی، کراوسی، نیوزلند و .... از جمله کشورهایی هستند که برای تولید محصولات تراریخته ممنوعیت ایجاد کردند.
از طرفی باید پرسید آیا به صرف اینکه این محصولات در برخی از کشورها تولید و مصرف شود ما هم به تبعیت از آنها باید همین رویه را در پیش بگیریم؟چرا وقتی از مصرف تراریخته ها در کشورهای دیگر صحبت می کنند از اجرای قانون برچسب گذاری این محصولات در کشورهای مصرف کننده هیچ صحبتی نمی شود؟ قانونی که به مصرف کنندگان حق انتخاب می دهد؛حقی که از مردم کشور ما سلب شده است و مردم نمی دانند در بین تکذیب و تاییدهای مسئولان درباره تراریخته ها باید حرف کدام یک را باور کنند؟
از یک طرف رییس سازمان غذا و دارو دو سال پیش زمانی که خبر از واردات 5 میلیارد دلاری محصولات تراریخته به کشور شد؛ واردات این محصولات را تکذیب کرد اما اکنون واردات روغن تراریخته را تایید میکند .وی در حال حاضر اجازه تولید برنج تراریخته داخلی از سوی این سازمان را هم تکذیب کرده اما باید دید مرور زمان چه چیزی را اثبات میکند؟
از طرف دیگر بحث های بسیاری درباره تولید و واردات انواع محصولات تراریخته در کشورشده به طوری که طبق آخرین تحقیقی که درهمایش پدافند غیرعامل (دفاع غیرنظامی) ارایه شده، در ٤٧درصد برنج‌های موجود در بازار کشور ازجمله برنج خارجی و ایرانی، ژن دستکاری‌شده وجود دارد.چندی پیش هم استاد دانشکده علوم پایه گروه بیولوژی رشت گفت:« ۴۸ درصد از برنج‌های متداول در بازار ایران حاوی پرومو‌تر P۳۵S بوده و تراریخته ژنتیکی هستند، در حالی که هیچ یک از نمونه‌های مورد آزمایش دارای برچسب گذاری نبودند.» آماری که البته باز هم از سوی رییس سازمان غذا ودارو قویا تکذیب شد.
رئیس انجمن صنایع غذایی ایران در حالی هدف از تولید تراریخته ها را تامین امنیت غذایی می داند که انحصار تولید بذر تراریخته ها در دستان شرکت های تولیدکننده می باشد و کشور ما نتوانسته به این فناوری دست پیدا کند بنابراین با تولید و واردات این محصولات در کشور عملا امنیت غذایی کشور را به خطر انداخته ایم.
بهتر است قبل از مطمئن کردن مردم از سلامت و استاندارد تراریخته ها در کشور و تشویق به مصرف این محصولات؛ آزمایش های مستقل متعدد در آزمایشگاه های مجهز در مدت زمان طولانی تر بر روی تراریخته ها صورت گیرد.
