ذوب آهن چه در فصل گذشته و چه در فصل جاری یکی از تیم های خوب مسابقات بوده و همواره ارایه گر بازی ترکیبی و هدفمند بوده اما به نظر می رسد مشکلات حضور در سه جام اندکی از کیفیت بازی این تیم کاسته است.البته این تیم در جام حذفی فقط یک بازی دیگر پیش رو دارد که این دیدار خردادماه برگزار خواهد شد.
آنهایی که برای تماشای بازی نفت – ذوب آهن به استادیوم تختی رفته بودند انتظار نداشتند تیم ذوب آهن در منطقه یک سوم دفاعی تجمع کند و بعد با پاس های بلند به دروازه نفت نزدیک شود. ذوب آهن از بس خوب بازی کرده است وقتی در مسابقه ای ترکیبی فوتبال نمی کند مورد مواخذه قرار می گیرد. هر چند باید به این نکته اشاره کرد که ذوب آهن این فصل به رغم در اختیار داشتن چهار مهاجم خوب وتراز اول کم گل می زند که این شاید به خاطر بازی با تک مهاجم است. می بینید که دراکثر بازی ها مسعود حسن زاده نیمکت نشین است و کاوه رضایی فیکس بازی می کند در حالی که اگر با سیستم 2-4-4 بازی کند و به طور همزمان از وجود این دو بازیکن استفاده شود ذوب آهن تهاجمی تر جلوه خواهد کرد.
اهمیت سه امتیاز بازی با نفت برای ذوب آهن سبب شده بود که تیم یحیی دست از ریسک بردارد و ارایه گر بازی محتاطی باشد که این برای خیلی ها قابل درک نبود. ذوب آهن را همیشه تهاجمی دیده ایم. تیمی که روی دروازه هر حریفی موقعیت گل های متعددی خلق می کند.
ذوب آهن در آخرین بازی ای که در برابر نفت تهران در ورزشگاه تختی برگزار کرد این تیم را با نتیجه 3-1 شکست داد.
