در بیست و ششمین جلسه رسیدگی به پرونده فساد مالی، «ح.ف.ه» متهم ردیف سوم این پرونده در آخرین دفاع خود خطاب به قاضی گفت: من هیچ‌گاه به دنبال مظلوم‌نمایی نبودم و برخلاف آنچه که در پرونده مطرح شده هیچ‌گاه خود را به‌عنوان نیروی اطلاعاتی معرفی نکردم.
وی افزود: من از سال 65 به بعد هرگز از بیسیم استفاده نکردم که حالا بگویم به‌عنوان مأمور نیروی اطلاعاتی با بیسیم این‌طرف و آن‌طرف می‌رفتم.
متهم ردیف سوم این پرونده اظهار داشت: من دو نفر را به همراه یک شرکت و دو نهاد به زنجانی معرفی کردم. اگر من در قراردادهای مخفی مؤثر بودم، آیا نباید از مکان یا زمان وقوع جرم من صحبتی می‌شد؟
وی در ادامه به مصوبه 7 تیرماه سال 91 اشاره کرد و گفت: برخلاف ادعاهای صورت‌گرفته من هیچ‌وقت در آن جلسه حضور نداشتم، افرادی که می‌گویند من در این مصوبه نقش داشتم، آیا مستندی دارند؟
متهم ردیف سوم این پرونده به برخی صحبت‌ها مبنی بر اینکه در هدایت و حمایت زنجانی نقش داشته اشاره کرد و گفت: مگر دانش تجاری و بانکی زنجانی با من یکی بوده که بخواهم او را هدایت و حمایت کنم.
«ح.ف.ه» تصریح کرد: تمام مستندات نشان می‌دهد که من در موضوع نقت هیچ‌گونه دخالتی نداشتم، اما چون وکیل شرکت من راهی ندارد، به موضوعی که در صلاحیت او نیست، ورود می‌کند. اگر امضای اسکن‌شده و مصوبه شرکت مبنی بر تأمین صد درصد وجه نقد برای خرید نفت مورد اشاره قرار گرفته، آیا تعمیم آن مصوبه به کل موضوع نفت درست است؟
وی در خصوص تفاهم‌نامه با سازمان تأمین اجتماعی، گفت: آیا امضای تفاهم‌نامه با وزارت اطلاعات در تأمین اجتماعی بدون آنکه چیزی ردوبدل شود، مشارکت در کلاهبرداری است. زنجانی تصمیم خود را بدون اینکه من معرفش باشم، گرفته بود.
متهم ردیف سوم پرونده فساد نفتی اذعان داشت: آیا رابطه مالی من و زنجانی که مربوط به ماجرای قبل از نفت و به سال‌های 87 و 88 بازمی‌گردد، عواید مربوط به جرم به سال 91 است؟
پس از این صحبت‌ها متهم ردیف سوم پرونده به قاضی صلواتی گفت: من باقی دفاعیات خود را در قالب لایحه تقدیم دادگاه می‌کنم، اما هنگامی که برای تقدیم لایحه سمت میز قاضی رفت، به دلیل سرگیجه روی زمین افتاد و قاضی دستور داد تا متهم را از جلسه خارج کنند تا اقدامات درمانی صورت گیرد.
