رژیم صهیونیستی رژیمی مبتنی بر جنگ و اقدامات خشونت‌آمیز است که با جنگ و تجاوز به کشورهای منطقه موجودیت خود را اعلام کرده و بدون آن امکان بقایی ندارد. بنا بر اعلام اداره مرکزی آمار آمریکا و تایید گزارش‌های اقتصادی اسرائیل این رژیم معمولا 2 تا 6 برابر دولت‌های صنعتی و کشورهای خاورمیانه هزینه مسایل امنیتی خود می‌کند. بنا بر اطلاعات موجود، هزینه‌های امنیتی اسرائیل در سال 1950 تا 2009 بیشترین نسبت هزینه‌های امنیتی در خاورمیانه بوده است.
صنایع نظامی اسرائیل یکی از خاستگاه‌ها و تکیه‌گاه های اصلی ارتش اسرائیل و اقتصاد این رژیم است، علت آن نیز به راهبرد فراگیر اسرائیل در دو بعد نظامی و اقتصادی صنایع نظامی برای سرزمین‌های اشغالی است؛ این صنایع می‌تواند خودکفایی در زمینه تامین نیازهای نیروهای مسلح اسرائیل به تسلیحات و مهمات و خودروهای نظامی و لوازم یدکی آنها را محقق کند و نیازهای اسرائیل به منابع خارجی را برای دستیابی به این نیازهای امنیتی مهم تقلیل دهد.
1- نیروی زمینی
در اسرائیل چندین موسسه در راستای تولید تسلیحات نیروی زمینی فعال هستند، موسسه صنایع نظامی اسرائیل (IMI) و شرکت سولتام (Soltam) از مهم‌ترین موسسات صنایع نظامی در نیروی زمینی است. تولیدات این موسسات متنوع است و از سلاح‌های کوچک تا تانک‌های مرکاوا (Merkava) و توپ‌های 105 میلیمتری در انواع مختلف و خودروهای زرهی و سکوهای پرتاب موشک و توپ‌های ضد هوایی و بیشتر انواع مهمات و بمب‌ها و بمب‌های هدایت شونده و مواد شیمیایی نظامی و مواد منفجره در انواع مختلف و انواع خمپاره و مهمات آنها را تولید می‌کنند.
این دو شرکت تسلیحاتی سلاح‌های خودکار جلیل و مسلسل‌های سبک و نیمه سنگین و سنگین و تانک‌های مرکاوای (1-2-3-4) و خودروهای زرهی و توپ‌های 105 میلیمتری و و توپ‌های تریلر کش و خودکار 155 میلیمتری و توپ‌های ضدتانک 105 و 120 میلیمتری و انواع خمپاره‌های 81 میلیمتری و 120 میلیمتری و 160 میلیمتری ( سولتام) و سلاح‌های ضدتانک را تولید می‌کند.
این جدول‌ها شامل مهم‌ترین تسلیحاتی است که نیروی زمینی ارتش اسرائیل تا 8/5/2012 به کار گرفته است:
تانک‌ها:
نوع تعداد در حال استفاده
مرکاوا( 1-2-3-4) 1720 1720
ام 60 1600 1170
سنتورین (centurion) 350 220
مجموع 3670 3110
نفربرها:
نوع تعداد در حال استفاده
اچزریت (ACHZARIT) 215 215
ام-113 5500 5500
خودروی نیمه زرهی ام2/ ام3(Halftrack M2/M3 600 70
انواع دیگر 2160 2115
مجموع 8475 7900
توپ‌ها:
نوع تعداد در حال استفاده
توپ ام-100 (203 میلیمتری) 36 36
توپ ام-107 (175 میلیمتری) 140 70
توپ ام-109 (155 میلیمتری) 600 600
توپ ام-50 (155 میلیمتری) و ال-33 (155 میلیمتری) 120 120
مجموع 896 826
خمپاره‌ها:
نوع تعداد در حال استفاده
خمپاره 60 میلیمتری 5000 5000
خمپاره 81 میلیمتری 700 700
خمپاره 120 میلیمتری 500 500
خمپاره 160 میلیمتری 240 240
مجموع 6440 6440
توسعه صنایع تسلیحاتی در اسرائیل: اسرائیل همواره به دنبال توسعه تسلیحات خویش است تا به گفته خودش در برابر چالش‌هایی که پیش روی این رژیم قرار دارد و خطری برای موجودیت این رژیم است، مقاومت کند. در این بخش در مورد مهم‌ترین سلاح‌های نیروی زمینی اسرائیل در طی سالهای 2005 تا 2012 صحبت می‌کنیم.
ارتش اسرائیل در 28/3/2005 اعلام کرد که موشکی را تولید کرده که در جهان بی‌نظیر است و برد آن به 150 کیلومتر می‌رسد، تل آویو نام این موشک را اکسترا (Extended Range Artillery)گذاشت.
روزنامه هاآرتص در اکتبر سال 2005 نوشت که اسرائیل نوع تازه‌ای از سلاح‌ها را مورد استفاده قرار می‌دهد که گلوله‌های لوبیایی (bean bag round) نام گرفته است، این گلوله‌های ساچمه‌ای، کیسه‌های کروی شکل از پلاستیک تقویت شده است که در آمریکا تولید می شوند.
منابع اسرائیلی در دسامبر 2005 اعلام کردند که دانشمندان اسرائیلی موفق به ساخت یک خودرو شده‌اند که با سیستم کنترل از راه دور کار می‌کند و می‌توان آن را در عملیات نظامی استفاده کرد. در 18نوامبر 2006 اسرائیل سیستم بسیار کوچکی را برای انجام ترورها تولید کرد که به گفته تل‌آویو بسیار دقیق است و با فن‌آوری نانو کار می‌کند.
سلاح‌های جدید ترور اسرائیلی‌ها با اشاره به ماهیت خود نام‌های مختلفی از جمله "زنبور زیرک" و "بازوی استیو اوستن" و "مرواریدهای حکمت" به خود گرفته است. سلاح زنبور زیرک یک سلاح پرنده و بسیار کوچک بدون سرنشین است که در اندازه یک زنبور است. این سلاح به سیستم‌های حساس برای پیگیری تحرکات دشمن مجهز است و تصاویر مستقیمی از هدف به پایگاه‌های مراقبت و رادار ارائه می‌دهد. این زنبور همچنین می‌تواند سلاح‌های بسیار کوچک را برای انجام ترورهای مختلف حمل کند. بازوی استیو اوستن نام یک دستکش یا آستین است که می‌تواند قدرت دست را به اندازه زیادی بالا ببرد، به عنوان مثال فرد با این وسیله می‌تواند وسایل سنگین را بلند کند.
ارتش اسرائیل در 20سپتامبر2010 اعلام کرد که یک سامانه پیشرفته برای یگان‌های پیاده نظامی با همکاری صنایع نظامی با عنوان سامانه تسلیحاتی رفائیم ( شبح) تولید کرده است، نامگذاری این وسیله از آن رو است که می‌تواند اهداف را با دقت بسیار بالایی هدف قرار دهد؛ این سامانه شامل پرتاب‌گربمب‌های ستی است که می‌تواند اهداف مشکوک یا مخفی از دید فرد مبارز را هدف قرار دهد، این سامانه همچنین می‌تواند در موانع سبک نفوذ کرده و داخل ساختمان یا خودروی نظامی منفجر شود.
کابینه اسرائیل همچنین در 26ژانویه2011 عملیات تجهیز نیروهای پیاده خود در مرزهای نوار غزه با سامانه "پوشش باد" که مخصوص رهگیری موشکهای ضد زره مقاومت است را فاش کرد، این نیروها همچنین به توپ‌هایی از نوع کلانیت مجهز هستند که از تولیدات صنایع نظامی اسرائیل است و با توپخانه‌های با کالیبر 120 میلیمتریِ سوار شده بر تانک مرکاوا نیز قابل شلیک است. هر کدام از این راکت‌ها حاوی مواد منفجره‌ای در ساچمه های آهنی است که بالای هدف در هوا منفجر شده و ترکش‌های آن تا شعاع 200 متری منتشر می‌شود.
کابینه و ارتش اسرائیل در سال 2011 اعلام کردند که توپ جدیدی با نام "فکاه" تولید کرده‌اند که در عبری به نام یک افعی بزرگ است که از دهانش سم می‌پاشد، این وسیله فاضلاب‌ها را به روی فلسطینی‌ها می‌پاشد. در 26اکتبر2011 ارتش اسرائیل قراردادی با قیمت 40 میلیون دلار با شرکت البیت سیستمز (Elbit Systems ) منعقد کرد تا تعداد بیشتری از خمپاره اندازهای دوربرد 120 میلیمتری که دارای قابلیت مسلح شدن سریع است و از طریق رایانه کنترل می شود را تولید کنند، این تجهیزات به صورت اختصاری کاردوم (Cardom) نامیده می‌شود.
2- نیروی هوایی
نیروی هوایی اسرائیل پیشرفته‌تر از نیروهای زمینی و دریایی و یکی از ارکان ارتش اسرائیل است، در اسرائیل موسسات زیادی در زمینه صنایع هوایی فعالیت می‌کنند، موسسه صنایع هوایی اسرائیل و شرکت تادیران (Tadiran) و شرکت بیت شمش (Bet-shemsh) از مهم ترین موسسات تولید تسلیحات و تجهیزات نیروی هوایی هستند.
تولیدات این شرکت‌ها شامل جنگنده بمب‌افکن های کفیر( Kfir)، لاکی (Lacky)، فانتوم 2000 (Phantom 2000) و بالگردهایی مانند وست وند ( Westwind) و هواپیماهای بدون سرنشین و تولید موتورهای جت‌های ویژه هواپیماهای نوحاماحستر و کفیر و فانتوم 4 و موتور بالگرد سوپر فریلون (Super Frelon) است.
شرکت های اسرائیلی در تولید جنگنده‌های خود، جنگنده بمب‌افکن کفیر را با استفاده از تکنولوژی به کار رفته در میراژ فرانسه ساخته اند، همچنین موسسات صنایع هوایی اسرائیل جنگنده آمریکایی "شمای هوک" را نیز بهینه و تقویت کرده‌اند. آنها فانتوم را نیز به فانتوم 2000 ارتقا داده‌اند. این موسسات تغییراتی نیز در جنگنده‌های اف ای-16 ایجاد کرده‌اند و هواپیماهای آموزشی فوگا ماگستر (Fouga magister) و سی اسکن (Sea Scan) و گامبیت (Gambit) و هواپیماهای بدون سرنشین ماستیف (Mastiff) و اسکات (Scout) و پایونیر (Pioneer) و کادرا را تولید کرده‌اند، ا‌خیرا نیز هواپیمای بدون سرنشین بی بی ال ای (BBLA) از سوی این موسسات تولید شده که مأموریت آن رهگیری موشکهای بالستیک در آسمان است. هواپیماهای بدون سرنشین دیگر شامل هرمس 450 ( Hermes 450) و هانتر (Hunter) و هارپی (Harpy) و فایربی (Firebee) از دیگر تولیدات این شرکت‌هاست.
نوع تعداد در حال استفاده
اف -16 آی (صوفا) 100 100
اف-16 2020 1 1
اف-16 سی دی باراک 135 135
اف-16 اِی بی نتز 107 107
اف-16 آی (راعم) 25 25
اف-15 إی/بی (باز) 30 10
اف-15 سی/دی (باز) 42 42
اف-4 2000 120 50
کفیر 140 0
إی-4 اسکای هوک 174 20
اف-35 جی إس إف 20 0
بالگردها 231 171
هواپیماهای باربری 77 57
روزنامه یدیعوت آحارونوت در گزارشی در 31 مارس 2005 نوشت که ارتش اسرائیل اولین محموله از هواپیماهای بدون سرنشین اسکای لارک (Sky Lark) را که تولید شرکت البیت معراخوت اسرائیل بود را تحویل گرفته است. هواپیماهای بدون سرنشین و کوچک امکان انجام مأموریت‌های اطلاعاتی را فراهم می‌کنند؛ ارتش اسرائیل همچنین در 19سپتامبر 2005 اعلام کرد که از هواپیماهای بدون سرنشین ماحتس نیز که می‌تواند بیش از 40 ساعت مستمر پرواز کند، نیز استفاده می‌کند، اسرائیل این هواپیماها را به دوربین های الکترونیکی پیشرفته مجهز کرده است، حجم معامله راه‌اندازی و تقویت این هواپیماها بالغ بر 50 میلیون دلار بود.
در تاریخ 17سپتامبر2010 کمیته وزارتی اسرائیل با حضور بنیامین نتانیاهو و ایهود باراک معامله خرید هواپیماهای شبح از نوع اف 35 را تصویب کرد.
همچنین در 23دسامبر2010 نیروی هوایی ارتش اسرائیل رسما دریافت اولین ناوگان از هواپیماهای مدرن بدون سرنشین از نوع ایتان (Eitan) را جشن گرفت، مجله "اسرائیل دیفنس" در گزارشی در سال2011 نوشت که شرکت صنایع هوایی و صنایع هواپیماهای اسرائیل به دنبال تولید نسل جدیدی از هواپیماهای بدون سرنشین است که به علت حجم کوچک آن باید نام پرندگان و حشرات بر آن گذاشته شود، حجم این هواپیماها به حدی است که حتی می‌تواند از روزنه‌ها وارد شده و عملیات خود را در داخل ساختمان‌ها و در سکوت مطلق انجام دهد. آخرین نمونه‌ای که این شرکت تولید آن را اعلام کرده، هواپیمای کوچک مینی پانثر (Mini-Panther) است و می‌تواند یک کیلوگرم محموله با خود حمل کند، این هواپیما 90 دقیقه می‌تواند در آسمان پرواز کند.
3- نیروی دریایی:
در اسرائیل چندین موسسه برای تولید تجهیزات نیروی دریایی فعالیت می‌کند، مهم‌ترین این شرکت‌ها انبار کشتی‌های اسرائیلی (Israel Shipyards Ltd) است. این یک شرکت دولتی است که مقر آن در حیفا قرار دارد؛ این شرکت فعالیت‌های نظامی وغیر نظامی را در زمینه تولید انواع کشتی‌ها دنبال می‌کند، این شرکت همچنین قایق ها و سکوهای پرتاب موشک و کشتی‌های حامل تانک وقایق‌های گشتی سریع‌السیر و وموشک‌های سطح به سطح جبرائیل را نیز تولید می کند.
از جمله تولیدات اسرائیل در این عرصه عبارتند از: قایق‌های حامل سکوهای پرتاب موشک عالیا، ساعر، إشیف،قایق‌های مجهز به موشک های هارپون، جزئیل، توپ‌های 75 میلیمتری، قایق‌های گشتی سریع السیر دورا (Dvora) و سوپر دورا، ناشال، دوتب، کات، کاترمان و موشکهای سطح به سطح جبرائیل 1، 2و 3.
جدول:
نوع تسلیحات تعداد
زیردریایی‌های دلفین (Dolphin) 5
قایق‌های گشت‌زنی 57
کشتی‌های جنگی 15
بندرگاه‌های دریایی:
1-پایگاه حیفا: این پایگاه مقر اصلی زیردریایی ها و کشتی‌های جنگی اسرائیلی و یگان گشت‌زنی های دریایی (یگان 914) است.
2-پایگاه عتلیت (Atlit): این پایگاه مقر نیروهای ویژه شیطیت 13 (Shayetet13) یا کماندوهای دریایی است.
3-پایگاه ایلات: این پایگاه مقر قایق‌های گشت‌زنی (یگان 915) است.
4-پایگاه اسدود (Ashdod): این پایگاه مقر قایق‌های گشت‌زنی (یگان 916) است.
روزنامه یدیعوت آحارونوت در اکتبر سال 2005 اعلام کرد که ارتش اسرائیل یک قایق جنگی سریع‌السیر بدون سرنشین با نام "حامی" را طراحی و تولید کرده است، مرکز مطالعات اسرائیلی رافائیل که مسئولیت این طرح را بر عهده داشت؛ اعلام کرد که این قایق 9 متر طول دارد و می‌تواند با سرعت 70 کیلومتر در ساعت حرکت کند، این قایق مجهز به رادار و دوربین‌هایی است که می‌تواند هدف خود را جستجو و مشخص نماید، این قایق همچنین به مسلسل‌های سبک با کالیبر 7/92 میلیمتری مجهز شده و در آینده ممکن است موشک نیز روی آن سوار شود.
شبکه دو تلویزیون اسرائیل نیز در مارس 2008 از سلاح جدیدی از نیروی دریایی اسرائیل پرده برداشت که در سواحل غزه مورد استفاده قرار گرفته بود، این سلاح جدید پروتیکتور (Protector) به معنی ناظر الکترونیکی نام دارد و یک قایق بدون سرنشین از تولیدات صنایع نظامی رافائیل است که می‌تواند لوح‌های مراقبت الکترونیکی پیشرفته را با خود حمل کند، این قایق مسلسهای سنگین را نیز همراه دارد، دوربین ضد آب و سرعت و قدرت مانور بالا از دیگر قابلیت‌های این قایق است؛ هزینه ساخت هر پروتیکتور به 300 هزار دلار می‌رسد.
همچنین وزارت جنگ اسرائیل در 4/8/2012 مبلغ 800 میلیون دلار برای نیروی دریایی این رژیم هزینه کرده تا بتواند 4 کشتی جنگی دیگر تهیه کند، مجله جینز دیفنس اعلام کرد که هر کدام از این کشتی‌ها بین 1200 تا 1300 تن وزن خواهند داشت.
4- موشک‌ها:
از مهم‌ترین موسسات تولید موشک‌ها در اسرائیل موسسه رافائیل است،این موسسه که تحت نظارت وزارت جنگ اسرائیل قرار دارد، هیئت توسعه تجهیزات نظامی اسرائیل است و هدف اصلی از تاسیس آن بحث و بررسی و تولید ابزارهای جنگی جدید مبتنی بر تکنولوژی‌های پیشرفته و همچنین ایجاد برنامه‌ها و طرح‌های مختلف برای تولید تجهیزات و تکنولوژی‌های مورد نیاز ارتش اسرائیل از طریق تولید داخلی یا صدور مجوز برای دریافت آن از خارج است. این شرکت تولید ادوات طراحی شده از تسلیحات و تجهیزات مختلف از جمله موشکهای رهگیر و تجهیزات راداری و نشانه‌روی و رایانه‌های محاسباتی الکترونیک و تجهیزات الکترونیکی تخمین مسافت را نیز بر عهده دارد. رافائیل موشکهای زمین به زمین و زمین به هوا مثل شاویت 2(Shavit-2)، سامانه‌های راداری و سامانه‌های جنگ الکترونیک و تجهیزات ضد جنگ الکترونیک و بمب‌های هوشمند را طراحی و تولید کرده است.
از مهم‌ترین تولیدات این شرکت موشکهای بالستیک فرانسوی (Missile MD620/MD600) است که از آنها موشکهای نوع اریحا 1و 2و3 (Jericho) نیز تولید شده است، برد این موشک‌ها به 2700 کیلومتر می‌رسد. اسرائیل همچنین موشکهای قاره پیما تولید کرده است، از جمله این موشک‌ها، شافیت است که 4500 کیلومتر برد دارد، موشک های سیار هارپون کروز (Harpoon Cruise) از دیگر تولیدات این شرکت است که بر زیردریایی‌های آلمانی از نوع دلفین سوار می‌شود. توپ‌ها و مسلسل‌های ضد هوایی و موشکهای زمین به هوایی کوتاه برد باراک از دیگر تولیدات این شرکت است. این شرکت همچنین اصلاحاتی بر روی موشکهای زمین به هوای هاک (Hawk Missile) و شاپرال (Shapral) انجام داده است. اسرائیل همچنین تجهیزاتی را برای مقابله با موشکهای بالستیک پرتاب شده به سمت سرزمین‌های اشغالی طراحی کرده که در راستای طرح حوما است، این طرح شامل موشکهای حیتس است که با همکاری آمریکایی‌ها تولید شده است.
5- سلاح‌های نامتعارف اتمی و شیمیایی
سلاح های اتمی اسرائیل در تاسیسات هسته‌ای دیمونا تولید شده است، این رژیم از دهه شصت قرن گذشته به بمب اتم دست پیدا کرده و به نظر می‌رسد دو بمبی که اسرائیل برای اولین بار تولید کرد، در جنگ سال 1967 قابل پرتاب بود. گفته می شود که اشکول نخست وزیر اسرائیل دستور آماده سازی این بمب ها برای پرتاب احتمالی را در جنگ 6 روزه صادر کرده بود. بنا بر اعلام برخی مطبوعات مقامات اسرائیل در این جنگ از ترس شکست دستور دادند تا 13 بمب اتمی که قدرتی بالغ بر انفجار 20 هزار تن تی ان تی داشت، آماده پرتاب شود.
تعداد کلاهک های اتمی اسرائیل نامشخص است، ارزیابی ها نشان می دهد که اسرائیل احتمالا 100 تا 200 عدد یا بالاتر از اینها کلاهک هسته‌ای دارد که می تواند با موشکهای بالستیک یا رزم ناوها اهداف دور برد را حتی تا اراضی روسیه هدف قرار دهد. البته رژیم صهیونیستی هیچ گاه این اطلاعات را رد یا تایید نکرده است.
مردخای فعنونو یکی از کارمندان تاسیسات هسته ای دیمونا این موارد را تایید کرده است، در دسامبر سال 2006 نیز ایهود اولمرت نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی برای اولین بار اذعان کرد که این رژیم بمب اتم در اختیار دارد.
علاوه بر تسلیحات اتمی، رژیم صهیونیستی به دنبال تولید سلاح‌های شیمیایی نیز بوده است، این رژیم البته سعی کرده سلاح‌های شیمیایی را از معادلات راهبردی خود حذف کند، چرا که می‌داند که برخی دولت های عربی از جمله مصر و سوریه و عراق نیز این سلاح‌ها را در اختیار دارند.
برخی اطلاعات نشان می‌دهد که صهیونیست‌ها در مرکزی در نزدیکی تاسیسات هسته ای دیمونا گاز اعصاب تولید می کنند. تل‌آویو همچنین مانورهایی را برای عملیات‌هایی که در آنها سلاح های شیمیایی استفاده شده را برگزار می‌کند تا قدرت آنها بر محیط مبارزات را ارزیابی کند.
6- سامانه‌های موشکی ارتش اسرائیل:
الف: گنبد آهنین: این سامانه برای مقابله با موشک‌ها و خمپاره‌هایی طراحی شده که از نوار غزه شلیک می‌شود، این سامانه می‌تواند مکان پرتاب موشک‌ها را نیز شناسایی کند، این سامانه از سه بخش تشکیل شده است: رادارهای رهگیری کننده، صندلی پرتابگر موشک و بخش پرتاب موشک. تصمیم به تولید گنبد آهنین در سال 2007 گرفته شد، هزینه تولید هر موشک رهگیر مورد استفاده در این سامانه که با لیرز رهگیری می‌شود و تامیر نام دارد؛ بین 30 تا 50 هزار دلار است.
ب: پاتریوت: این سامانه از موشکهای زمین به هوای آمریکایی تولید شده که برای رهگیری هواپیماها و موشکهای میان برد و دوربرد است، این سامانه در سال 1960 تولید شده و شامل بخش‌های زیر است: سکوی ثابت دارای 4 مرکز راداری، رادار از طریق اسکن، مرکز کنترل که بخش اصلی و فرماندهی این سامانه را بر عهده دارد.
ج:حیتس: سامانه دفاعی ضد موشکهای بالستیک است، این سامانه با همکاری آمریکا طراحی شده و از سال 2000 فعال شده است، این سامانه موشکی برای موشکهای دوربرد زمین به هوا است و می‌تواند حتی موشکهای خارج از فضای جو را نیز رهگیری کند و به این ترتیب از خسارت‌های وارد آمده ناشی از رهگیری موشک‌ها در فضای جو جلوگیری نماید. این سامانه از تکنولوژی پیشرفته‌ای در رهگیری موشک‌ها برخوردار است، اما نمی‌تواند موشک ها را درمسافت‌های طولانی‌تر با دقت بالا شناسایی کند، نیروی هوایی اسرائیل یگان ویژه‌ای دارد که مسئولیت کنترل و حفاظت از سامانه حیتس را به عهده آن قرار داده است. البته می‌توان عملکرد موشک های سامانه حیتس 2 را بهبود بخشید تا در رصد موشک‌ها به همراه هواپیماهای بدون سرنشین سریعتر عمل کنند. این سامانه شامل سنسورهای بسیار دقیق است که با همراهی و تکامل رادار آمریکایی ایکس باند (X-band) کار می‌کند، این سامانه را می‌توان در سامانه دفاع موشکی پاتریوت نیز ادغام کرد.
د: طبقات بالا: این سامانه دفاعی شامل موشکهای حیتس 3 است و مأمور رهگیری موشکهای بالستیک در ارتفاع صد کیلومتری یعنی قبلاز ورود به جو است، این سامانه نیز با همکاری رادار ایکس باند کار می‌کند.
ه: ثاد(Anti-Ballistic Missile System-Thaad): یک سامانه دفاعی آمریکایی است که سرعت بالا و قدرت مانور زیاد دارد وموشک‌های بالستیک را در خارج از جو یا در فضای آن هدف قرار می‌دهد، این سامانه همچنین می‌تواند هر نوع تسلیحات کشتار جمعی که در رادار آن قرار می‌گیرد را رهگیری و منهدم کند، موشکهای این سامانه از دریا و هوا شلیک می‌شود و امکان ادغام آن با سامانه پاتریوت نیز وجود دارد.
و: عصای سحرآمیز: (Magic Wand System) این سامانه تولید مشترک آمریکا و اسرائیل است و با لیزر کار می‌کند، این سامانه ضد موشکهای بالستیک کوتاه برد و موشکهای سنتی دوربرد است.
ز: منجنیق داود (Davids Sling): این سامانه دفاعی نیز محصول مشترک آمریکا و اسرائیل است و برای رهگیری موشکهای میان برد و کوتاه برد به کار می‌رود.
ح: سامانه فالانکس (Phalanx CIWS): این سامانه شامل سیستم دفاع هوایی ساخت آمریکاست که اسرائیل به دنبال خرید آن است، اما تاکنون موفق به دریافت آن نشده است. فالانکس یا سانتوریون در واقع توپخانه هایی است که برای مقابله با موشکهای کوتاه برد طراحی شده است؛ این سامانه می‌تواند 4 هزار موشک را با نفوذ و توان انفجاری بالا شلیک کند و موشک مهاجم را سرنگون نماید، این سامانه مانع از ریخته شدن ترکش های بزرگ ناشی از برخورد موشک‌ها در مناطق مسکونی می شود. این سامانه معمولا از کشتی‌های جنگی شلیک می شود و همچنان در دست توسعه و بررسی است تا امکان استفاده از آن در زمین برای حمایت از تاسیسات حساس وجود داشته باشد.
ط: نگهبان آسمان( Sky Guard) این سامانه اشعه‌های لیزر قوی را به سمت اهداف پرنده مانند خمپاره‌های کاتیوشا و گلوله‌های توپ پرتاب می‌کند، ارتش اسرائیل بعد از تجاوز به لبنان در سال 2006 این سامانه را مجددا فعال کرده است.
تعدد سامانه های دفاع ضد موشکی رژیم صهیونیستی گرچه ممکن است در نگاه اول برای سایرین یک غول به نظر برسد اما بیشتر این سامانه‌ها آزمایش جدی برای اثبات قدرت تاثیرگذاری خود نداده‌اند. مهم ترین سامانه ای که در سالهای اخیر مورد محک جدی قرار گرفته، سامانه گنبد آهنین است که در فاصله جنگ های سال 2008 و 2012 و 2014 با نیروهای مقاومت فلسطین به کار گرفته شد و البته شکست خود را برای جلوگیری از اصابت موشک های فلسطینی به اراضی اشغالی نشان داد. گرچه آمارهای رسمی نشان می داد گنبد آهنین در طول این جنگ ها تنها در انهدام 30 درصد از موشک های شلیک شده، موفق بود، اما برخی کارشناسان آمریکایی قدرت سامانه گنبد آهنین برای رهگیری موشک های مقاومت را کمتر از 15 درصد ارزیابی می کنند.
با وجود نگاه خوش بینانه‌ای که مقامات اسرائیلی سعی دارند در راستای پیروزی های گنبد آهنین از خود نشان دهند، اما آمار اعلام شده از سوی ارتش اسرائیل در جریان عملیات ستون ابرها نشان می‌دهد که این سامانه ضد موشکی موفق شده از میان 1506 موشک شلیک شده از سوی نوار غزه تنها 421 موشک را منهدم کند. این در حالی بود که برخی از موشکهای شلیک شده تا تل‌آویو و قدس هم رسید.
عوزی آراد رئیس سابق شورای امنیت داخلی اسرائیل و مشاور امنیتی نخست وزیر رژیم صهیونیستی در این زمینه می گوید: کسی که فکر می‌کند می‌توان قدرت بازدارنده ای در برابر عملیات ضد اسرائیلی ایجاد کرد یا راهکاری برای توقف شلیک موشک‌ها به اسرائیل پیدا کرد، نمی‌داند از چه چیزی سخن می‌گوید. وی در سخنانی در مرکز مطالعات امنیت داخلی اسرائیل در دانشگاه حیفا گفت: تنها در مقابله با قدرت‌های هسته‌ای می‌توان از قدرت بازدارنده سخن گفت، اما در جنگ های کلاسیک نمی‌توان از این بازدارندگی سخنی به میان آورد.
ایهود اولمرت نخست وزیر سابق اسرائیل نیز پیشتر به این نکته اذعان کرده و گفته بود: هیچ ابزاری در دست ارتش اسرائیل برای جلوگیری از شلیک موشکهای گراد به عسقلان وجود ندارد. رادیو رژیم صهیونیستی در 22 فوریه سال 2008 گزارش داد که اولمرت از اینکه سامانه گنبد آهنین نمی‌تواند از شهرک صهیونیست‌نشین سدیروت و سایر شهرک‌های مجاور غزه در برابر حملات موشکی حفاظت کند، شگفت زده شده بود. عملیات سرب گداخته نیز در توقف حملات موشکی در طول حمله یا بعد از آن موفق نبود. این در حالی بود که اولمرت به ارتش دستور داده بود تا هر اقدام ممکن برای توقف این موشک ها را در دستور کار قرار دهد.
مانورهای ارتش اسرائیل
1- مانورهای نظامی داخلی
ارتش اسرائیل مانورهای نظامی داخلی زیادی را انجام می دهد که نام آنها را نقطه تحول ( Turning Point) و سنگ آتش (Firestones) و ادغام شاخه های نظامی و شراره پرتقالی (Orang Flame) و ... گذاشته است.این مانورها اشغال شهرهای فلسطین و عقب‌نشینی از نوار غزه و جنگ فراگیر را شبیه‌سازی می کند و به صورت دوره ای تکرار می شود.
2- مانورهای مشترک با کشورهای دیگر
ارتش اسرائیل گاه و بیگاه مانورهای نظامی را با مشارکت برخی کشورها انجام می‌دهد، آمریکا بیشترین سهم را از مشارکت در مانورهای نظامی اسرائیل دارد، نیروی هوایی اسرائیل معمولا سالیانه 10 تمرین نظامی مشترک با نیروهای هوایی آمریکایی انجام می‌دهد که نیمی از آنها در آمریکا انجام می‌شود.
این مانورها معمولا دوجانبه یا بیشتر است؛ اسرائیل همچنین مانور سه جانبه‌ای را با مشارکت آمریکا و ترکیه به صورت سالانه انجام می‌داد، اما با تیرگی روابط بین اسرائیل و ترکیه این مانورها را با مشارکت یونان انجام می‌دهد.
اسرائیل همچنین مانورهایی را نیز با ایتالیا انجام داده است؛ در نوامبر سال 2009 جنگنده‌های اسرائیل در مانور بزرگی با نیروی هوایی ایتالیا در آسمان دریای مدیترانه شرکت کردند، این مانور از پایگاه هوای ایتالیا در جزیره سردینیا آغاز شد، روزنامه معاریو نوشت اسرائیل در این مانور با 5 جنگنده اف 16 و 5 جنگنده اف 15 برای انجام مأموریت‌های موشک باران راهبردی در مسافت‌های دور تمرین کرد.
