لس آنجلس تایمز در گزارشی نوشت: خاندان سلطنتی عربستان سعودی به وحشت افتاده و این برای رابطه عربستان و آمریکا دردسرساز خواهد بود. سعودی ها در محاصره دشمنان هستند. در شمال، ابوبکر بغدادی، سرکرده تروریست های داعش، قسم خورد سلسله پادشاهی آل سعود را سرنگون خواهد کرد، خاندانی که آن را«سر مار» می نامد. در جنوب، نیروهای سعودی در جنگ با انصارالهو یمن هستند. در شرق، نیز با رقیبی مواجه هستند که بیشتر از دیگران ترسناک است؛ ایران.
سعودی ها در خانه نیز مشکلاتی دارند. دولت از ترس سرنگونی به یک اندازه بر ناراضیان سنی و شیعه فشار می آورد و نویسندگان، روزنامه نگاران و وکلای حقوق بشری را به زندان می اندازد. سقوط بهای نفت شکافی را در بودجه دولت پدید آورده و جمعیت این کشور که به مسکن و رفاه یارانه ای خو گرفته در حال افزایش است.
بر پایه این گزارش، رژیم آل سعود با بحران جانشین هم مواجه است: ملک سلمان 80 ساله که سال گذشته به پادشاهی رسید، در خفا و نزد دیپلمات ها گفته می شود که فرتوت است.
آل سعود زمانی ستون ثبات محافظه کارانه بود؛ اما ترس با آنها کاری کرد که نتوان رفتارشان را پیش بینی کرد. در روز سال نو، دولت یک باره خبر اعدام 47 زندانی داخلی را منتشر کرد. هرچند بیشتر آنها تندروها سنی بودند که به عضویت در القاعده متهم و محکوم شده بودند، چهار نفر از آنها مسلمان شیعه بودند از جمله خطیب برجسته این کشور، شیخ نمر. جرم او نه تروریسم، بلکه فتنه انگیزی بود و ادعا می شد مردم را در استان الشرقیه عربستان به جدایی از این کشور تحریک می کرده است.
نویسنده در ادامه آورده است: در گذشته، شاهزادگان سعودی می توانستند امیدوار باشند که در هرگونه تعارضی که با ایران داشتند آمریکا جانب آنها را خواهد گرفت؛ ولی این بار این جانبداری رخ نداد.
به جای آن، کاخ سفید و وزارت خارجه آمریکا اعلام کردند که از هر دو کشور ناخرسند هستند. مقامات آمریکا در خفا ناراحتی خود را از سعودی ها، پنهان نکردند.
چارلز فریمن، سفیر پیشین آمریکا در ریاض، می گوید: «مدتها پیش از تشکیل دولت اوباما، ما شاهد بدتر شدن روابط عربستان و آمریکا بودیم. روابط این دو کشور کلا بر سر منافع است و نه ارزش ها.»
هر دو کشور تا چند دهه، ایران را تهدیدی اصلاح نشدنی می دانستند؛ ولی دولت اوباما از توافق هسته ای سال گذشته میلادی به این سو، به دنبال آن بود تا در پایان دادن به جنگ داخلی سوریه از تهران کمک بگیرد.
آمریکا تا چند دهه به نفت سعودی ها نیاز داشت؛ ولی اکنون به لطف نفت شیل خود، عربستان را به عنوان بزرگترین تولید کننده نفت جهان پشت سر گذاشته است.
حتی هنگامی که این دو کشور صمیمی بودند دیپلمات های موقعیت شناس آمریکا می گفتند عربستان سعودی هیچ گاه یک متحد رسمی برای آمریکا نبوده بلکه به گفته آنها، واژه درست، «شریک» است.
نویسنده در پایان آورده است: هر دو کشور هنوز به هم نیاز دارند ولی نه همچون گذشته. آنها هنوز شریک هستند – ولی شریکان سرد و دور از هم.
