پرورش اندام و "خوش هیکلی" را بی شک باید یکی از آسیب‌های این روزهای جامعه جوان دانست. البته کسی منکر ورزش و سلامتی نیست اما اینکه تمام افتخارات یک جوان بازوی ورم کرده، آنهم بوسیله قرص‌ها و پودرهای غیرمجاز باشد و در کمتر از چند ماه ژست ورزشکاری و پهلوانی به خود بگیرد نه تنها در راستای صحت و سلامتی نیست بلکه مخرب و مضر نیست هست.
ماجرای استفاده از قرص‌ها و مکمل‌های غیرمجاز که این روزها خیلی راحت در باشگاه‌های بدنسازی دست به دست می‌شود به یک منبع درآمد برای برخی سودجویان و دلالان تبدیل گشته، موضوعی است که پیش از این جهان نیوز به آن پرداخته بود اما این روزها "هوای فرهنگی" باشگاه‌های بدنسازی نیز چندان مطلوب گزارش نمی‌شود!
امیر ملازاده که ۲۵ سال سابقه مربی‌گری در عرصه پرورش اندام و بدنسازی را در کارنامه خود می بیند، با نگارش یادداشتی اختصاصی برای جهان نیوز، از وضعیت نامناسب فرهنگی مخصوصا در بین برخی مربیان زن پرورش اندام انتقاد کرده است.
متاسفانه مسئولین ورزش کشور آنقدر در مسایل بی‌ارزش غرق شده‌اند که از بمبی که در سالن‌های بدنسازی مخصوصا در بخش بانوان در حال انفجار است، غافلند!
آیا خانمی که هر روز ناخن‌های خود را با یک رنگ متفاوت تزئین می کند یا نگین دندان دارد، یا در بینی خود گوشواره آوزیران کرده و خالکوبیهای شیطان پرستانه دارد می تواند گزینه مناسبی برای مربی‌گری پرورش اندام مادران آینده این کشور باشد؟
چرا مسئولان ذیربط برای دادن مدرک معتبر مربی‌گری به مسایل اخلاقی و فرهنگی توجهی نمی‌کنند؟! مگر روح اخلاق و ورزش از یکدیگر جداست؟! خوش اندامی دختران جوان به چه قیمتی؟! به قیمت انحطاط اخلاقی فرهنگی؟!
آیا واقعا یک انتشار یک نامه رسمی از سوی فدراسیون و ابلاغ آن به تمامی سالن‌های ورزشی مبنی بر جلوگیری از فعالیت مربیان بدنسازی با ظواهر خاص (تتو، ساپورت، وضعیت اسف‌بار بی‌حجابی و ...) برای مدیران کار سختی است؟!
پس چرا این اتفاق نمی‌افتد؟!
ملازاده در بخش دیگری از یادداشت خود می نویسد:
چطور ممکن است نگران سلامت جسمی جوانان باشید و با مکمل‌های دارویی برخورد کنید و برای جلوگیری از خرید و فروش آنها در باشگاه‌های بدنسازی ابلاغیه صادر کنید اما هیچ نگرانی از بابت به خطر افتادن حیات فرهنگی جامعه جوان، خاطر شما را آزرده نکند؟!
همان اندازه که برخورد با فروشنده‌های مکمل‌های غیرمجاز واجب و ضروری است، برخورد با اخلال‌گران فرهنگی در فضاهای ورزشی نیز واجب به نظر می‌رسد.
همان اندازه که خشک کردن ریشه دلالان داروهای غیرمجاز بدنسازی ضروری است، کشیدن ناخن شیطان‌پرستی از فضاهای فرهنگی ورزشی نیز ضروری است.
مگر چند وقت از تشییع پیکرهای پلک شهدای غواص در ام‌اللقرای جهان اسلام می گذرد که به این زودی خون پاک آنها به فراموشی سپرده شده است؟!
شهدای بی‌پلاکی که حالا جای خود را به خالکوبیهای شیطان‌پرستی داده‌اند!
منتظر پاسخ و اقدام انقلابی مسئولان ورزشی برای خنثی کردن بمب‌های ساعتی در سالن‌های بدنسازی هستیم!
