حجةالاسلام والمسلمین غلامحسین محسنیاژهای، در چهارمین همایش دانشگاه سدی در برابر فتنه که در تالار شیخ انصاری دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران برگزار شد، گفت برخی افراد اصلاً حاضر نیستند حرف حق را بشنوند، بفهمند و بعد بگویند قبول دارند یا خیر بلکه بر اساس لجاجت، تعصب، فریب یا هر انگیزه دیگری حاضر نیستند حرف را گوش دهند. اینگونه موارد در طول تاریخ هم وجود دارد؛ مثلاً در صدر اسلام، وقتی حضرت محمد(ص)، آیات الهی را میخواندند، برخی دست بر روی گوش خود میگذاشتند تا نشنوند. برخی هم نصفهکاره میشنیدند و رها میکردند.
وی به بیان خاطرهای از سخنرانی در جمع دانشجویان در دوم خرداد پرداخت و گفت: یک خاطرهای از همین سالن دارم. در دوم خرداد آمدم اینجا تا صحبت کنم. همین که «بسمالله الرحمن الرحیم» گفتم و خواستم صحبتم را شروع کنم، عدهای کف و سوت میزدند. ساکت شدم و دوباره همین که «بسمالله الرحمن الرحیم» گفتم و میخواستم سخن را آغاز کنم، مجدداً کف و سوت میزدند.
وزیر اسبق اطلاعات اضافه کرد: سه بار این کار تکرار شد تا اینکه گفتم آقایان اولاً شما مرا دعوت کردید و من خودم اینجا نیامدم. ثانیاً اگر نمیخواهید بشنوید، خب حرفی نیست و کف و سوت ندارد. میتوانید بگویید آقا برو و ما نمیخواهیم حرفهایت را بشنویم ولی بدانید اگر بنا به کف و سوت باشد، من هم بَلَدم سوت بزنم؛ کف نمیزنم اما میتوانم سوت بزنم.
محسنیاژهای ادامه داد: همین جا از پشت همین تریبون چند سوت بلبلی زدم که سوتم یک مقدار قویتر از بقیه و بدون استفاده از دست بود. گفتم خب گوش بدهید و بعد قبول نکنید. بنابراین یکی از راههای تشخیص قول حسن از غیر حسن، این است که انسان ابتدا باید به حرف گوش بدهد. حرف را بشنود و استماع هم کند. بنابراین وقتی میتوان انتخاب کرد که اهل شناخت و دقت بود و تحقیق کرد.
معاون اول قوهقضائیه گفت: مطلب بعدی این است که انسان باید سعهصدر و تحمل داشته باشد تا مطلب را بسنجد و در مورش فکر، تعقل و تدبر کند و اگر هم میخواهد مخالفت کند با منطق و استدلال باشد نه اینکه به محض شنیدن مطلبی، بلافاصله چه خوب و چه بد واکنش نشان دهیم. امروز برای سنجش مسائلی که از تریبونها و رسانههای مختلف پمپاژ میشود، به این موارد فوقالعاده نیاز داریم. یکی از آیاتی که در اسلام برای آزاداندیشی و انتخابگری استناد میشود، آیه 18 سوره زمر است.