اگر کسی از من بپرسد که آیا با این تصمیم نرخ دلار پایین میآید، یا اقتصاد کشور بهبود مییابد یا کالاهای مصرفی ارزان میشود، میگویم آنها را نمیدانم. و انشاءالله که وضع اقتصادی کشور بهبود هم خواهد یافت، اما اینقدر میتوانم بگویم که مگر همهی زندگی پول است؟
او در خاتمه مطلب خود نیز نوشته است: به تک تک ایرانیان این روز را (یعنی روز بسته شدن PMD را) تبریک میگویم و امیدوارم برکات آن بر تمامی جنبههای زندگی ملت بزرگ ما پایدار باشد.
*هرچند بسته شدن پرونده PMD میتواند یک دستاورد برای دو و نیم سال مذاکرات و توافقات دولت یازدهم و چیزی به نام برجام باشد اما در پاسخ به سؤال کنایهآمیز بعیدینژاد مبنی بر اینکه مگر همهی زندگی پول است میتوان به گفتهها و وعدههای 2 سال اخیر چهرههای دولتی و برخی اصلاحطلبان اشاره کرد که چگونه در فحوا «پول» را بعنوان دستاورد برجام و در نهایت همهی زندگی! معرفی کردند.
_ سانتریفیوژها باید بچرخد اما چرخ زندگی مردم هم باید بچرخد.
_ برجام سکوی پرش اقتصادی جوانان خواهد بود.
_ حتی مشکل آب خوردن مردم هم با برجام حل میشود.
_ قراردادهای جدید کارگری پس از برجام عملیاتی میشود.
_ برجام رافع مشکلات اشتغال و سرمایهگذاری خواهد بود.
_ پس از توافق نهایی سطح درآمد مردم زیاد میشود.
_ با توافق، سطح معیشت مردم افزایش پیدا میکند.
_ به وسیله توافق، میزان دریافتهای ارزی ایران تا 100 درصد افزایش مییابد.
آیا این صحبتها به معنی این نیست که تمام زندگی از نظر گویندگان این سخنان که عمدتاً چهرههای بلندپایه دولتی و اصلاحطلبان هستند؛ «پول» است؟!
همچنین است که اگر در ماجرای برجام، بحث پول در میان نیست پس چرا دو و نیم سال آزگار، مذاکراتی ملالآور به ملت و نظام جمهوری اسلامی ایران تحمیل شد و علیالدوام از مفاهیمی مثل «خالی بودن خزانه» و تأثیر فراوان! تحریمها بر سفرههای مردم گفته شد؟! مگر حلقه مفقوده این اظهارات چیزی غیر از «پول» هم میتواند، باشد؟!
لازم به ذکر است که نه توافق موقت ژنو و نه «برجام» تاکنون هیچ دستاورد خاصی برای مردم و اقتصاد ایران نداشته است.
جالب آنکه در این زمینه از جانب عدهای از چهرههای هوادار توافق بیان میشود که «برجام دستاورد داشته اما مردم متوجه نیستند»، «حضور ایران در اجلاس تصمیمگیری برای سوریه دستاورد برجام است»، «هدیه پوتین برای مقام معظم رهبری دستاورد برجام است»، «تحریمها لغو نشده اما فشارها از مردم برداشته شده» و ...
محمدعلی نجفی و اسحاق جهانگیری، از مقامات بلندپایه دولت نیز به تازگی اینطور عنوان کردهاند که دولت ابزارهای لازم را برای توسعه اقتصاد در اختیار ندارد و عدهای هستند که قصد اخلال در دستاوردهای برجام را دارند!
برخی چهرههای اصلاحطلب نیز اظهار میکنند که شرط دستیابی به گشایشهای اقتصادی و «ارزانی»! پیروزی اصلاحطلبان در انتخابات مجلس دهم است.
رسول منتجبنیا، قائم مقام حزب اعتماد ملی چندی قبل در این باره گفته بود: «ممکن است از نظر زیربنایی و علمی این را بپذیریم که تورم کاهش چشمگیری داشته اما وقتی در بازار می رویم و سبد ارزاق مردم را می بینیم نرخ اجناس مورد نیاز مردم افزایش داشته است. لذا از این نظر مردم مشکل دارند. این مساله باید در دستور کار مجلس آینده قرار گیرد»
فرایند اشاره شده این نکته را برای افکار عمومی آشکار کرده است که آدرس دَرِ «باغ سبز برجام» مدام تغییر خواهد کرد، همانگونه که از پسا ژنو به پسابرجام و به پسا پی.ام.دی منتقل شد و اکنون عنوان میشود که همه چیز پول نیست!
فضای مذکور، پس از این هم همانطور که در صحبتهای منتجبنیا هویداست، به پساانتخابات منتقل شده و بعد از آن هم شاید به انتخابات دولت دوازدهم موکول شود.
محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت، روز چهارشنبه گذشته در مصاحبه با فارس عنوان کرده است: اینکه گفته شود، اکنون پرونده PMD بسته و برجام اجرایی شد، پس چرا نتایج آن را مشاهده نمیکنیم؛ باید بگوییم اجرایی شدن برجام ماهها یا سالها طول میکشد!