به گزارش افکارخبر، اگر شما هم مثل ما شاهد بازی سپاهان اصفهان و راه‌آهن یزدان بوده باشید، لابد تأیید می‌کنید کاپیتان سایه‌ای هم از آن محرم نویدکیا که می‌شناختیم، نبود؛ بازیکنی که با یک پا هم، یک سر و گردن از همه هافبک‌های فوتبال ایران سرتر بود و در تمام قهرمانی‌های سپاهان (پرافتخارترین تیم لیگ برتر کشور) ردی از او دیده می‌شود و حالا...
به نظر می‌رسد محرم باید به خاطر اعتبار نویدکیا به فکر خداحافظی باشد. امیدواریم این مطلب ما به کاپیتان محبوب سپاهان برنخورد. خود محرم هم می‌تواند تأیید کند این نوشته از سر خیرخواهی است. دیدن نمایش محرم نویدکیا ما را به یاد گیلمار، دروازه‌بان افسانه‌ای و تیم ملی برزیل، انداخت. خیلی‌ها او را بهترین گلر تاریخ فوتبال برزیل می شناختند که همراه این تیم قهرمان جام جهانی شد و یک رکورد جالب هم دارد. گیلمار توانسته 340 دقیقه در جام جهانی دروازه‌اش را بسته نگه دارد و زمان اوج فوتبالش به قدری محبوب بود که وقتی وارد زمین می‌شد، ورزشگاه غول‌پیکر ماراکانا می‌لرزید. هواداران از جای خود برخاسته و یکصدا گیلمار را تشویق می‌کردند، آن هم در کشوری که معمولاً دروازه‌بان‌ها خیلی تحویل گرفته نمی‌شوند. آری، گیلمار در اوج اشتهار سیر می‌کرد که روزی دوست صمیمی‌اش ادسون آرانتس دونا سیمنتو ملقب به پله اندرز جالبی به او داد.
آن روز و اگر اشتباه نکنیم در یکی از بازی‌های سانتوس بود که گیلمار پا به سن گذاشته یکی، دو اشتباه مرتکب شد اما به خیر گذشت و تماشاگران هم باز او را تشویق کردند. با این وجود پله به گیلمار گفت بهتر است در اوج و زمانی که هنوز مردم تو را دوست دارند، فوتبال را کنار بگذاری تا ماندگار شوی. دروازه‌بان مشهور برزیل توجهی به حرف همبازی‌اش نکرد و با لاقیدی گفت: «من همیشه محبوب و ماندگار هستم و هر زمانی دلم بخواهد، فوتبال را کنار می‌گذارم!» پله حرفی نزد و با لبخند از گیلمار جدا شد تا اینکه...
آن روز گیلمار، همان گیلمار افسانه‌ای و دوست‌داشتنی اشتباهات مهلکی مرتکب شد و نتوانست عملکرد خوبی نشان دهد. همین ضعف مفرط کافی بود تا 120 هزار تماشاچی عاشق برزیلی آن هم در استادیوم ماراکانا شروع به هو کردن دروازه‌بان پا به سن گذاشته خود کنند. باری، گیلمار در همان ورزشگاهی که همواره تشویق می‌شد و خاطرات خوبی هم از آن داشت، هو شد تا اشک‌هایش روی گونه سرازیر شود...
گیلمار، همان گیلمار افسانه‌ای و دوست‌داشتنی، مجبور شد به جای خداحافظی روی شانه‌های هواداران برزیلی، با خاطره‌ای تلخ و گریه‌کنان فوتبال را کنار بگذارد تا افسوس یک خداحافظی به‌موقع به دل خود و طرفداران فراوانش بماند. در مثل جای هیچ مناقشه نیست و همان‌طور که پیشتر اشاره رفت، نگارنده محرم نویدکیا را یکی از بهترین‌های فوتبال ایران پس از پیروزی انقلاب و البته پرافتخارترین بازیکن تاریخ لیگ برتر کشور می‌دانم و به خاطر همین اعتقاد و آنچه از نزدیک در اصفهان دیدم، این مطلب را نوشتم.
نویدکیا هنگام تعویض مقابل راه‌آهن یزدان باز هم تشویق شد اما این فوتبالیست باهوش و دوست‌داشتنی خودش هم خوب می‌داند باید در اوج برود تا خدای ناکرده به سرنوشت گیلمار دچار نشود.
