سرویس مذهبیافکارخبر- مناقب شهر آشوب - می نویسد: نامش علی و کنیه اش ابو الحسن بود که جز این نام و کنیه نداشت اما داراى لقبهاى زیادى از قبیل: نجیب، مرتضى، هادى، نقى، فقیه، امین، مؤتمن، طیّب، متوکل، عسکرى بود آن جناب را ابو الحسن ثالثو فقیه عسکرى می گفتند.
از تمام مردم خوشبوتر و راستگوتر و با نمکتر و کاملتر بود هنگام خاموشی آثار هیبت و سنگینى در چهره اش آشکار بود و در موقع سخن گفتن چهرهاى گیرا و جذاب داشت از خاندان نبوت و امامت بود و پسندیده ترین فرد خاندان رسالت و برگزیده ترین شخصیت منسوب به پیامبر اکرم بود.
سال دویست و دوازده نیمه ذیحجه در محلی به نام صریا از اطراف مدینه متولد شده است.
ابن عیاش گفته است: در روز سه شنبه پنجم رجب سال ۲۱۴ متولد شد و در سال ۲۵۴ روز سوم رجب از دنیا رفت بعضى روز دوشنبه سه شب به آخر جمادى الآخرة مانده روز وفاتش را تعیین نموده اند کسى جز فرزندش ابو محمّد(امام حسن عسکرى) هنگام فوتش نبود در موقع فوت چهل سال داشت بعضى چهل و یک سال و هفت ماه گفته اند.
مادرش کنیز فرزند دارى به نام سمانه مغربیه بود بعضى گفته اند مادرش معروف به بانو ام الفضل بود با پدر خود شش سال و پنج ماه بود و پس از پدر مدت امامت آن جناب سى و سه سال بعضى نه ماه نیز افزوده اند بیست سال در سر من رأى(سامرا) ساکن بود در همان جا از دنیا رفت و در خانه خود مدفون گردید.
در مدت اقامت آن جناب بقیه حکمرانى معتصم بود و آن حضرت در آخر فرمانروائى معتمد به وسیله سم شهید شد.
ابن بابویه می نویسد: معتمد آن جناب را مسموم کرد.
پی نوشت:زندگانى حضرت جواد و عسكريين عليهم السلام ( ترجمه جلد ۵۰ بحار الأنوار)، ص: 99تا100.
