به گزارشافکارخبر،۳۴ سال پیش، یعنی بیستم شهریور سال۱۳۶۰ آیت‌الله مدنی هدف ترور منافقان کوردل قرار گرفت، تا افتخار عنوان دومین شهید محراب انقلاب را به خود اختصاص دهد.
با این وصف، به مناسبت سالگرد شهادت این شهید محراب مراسمی تحت عنوان «آیین بزرگداشت سی و چهارمین سالروز شهادت آیت‌الله مدنی» در کشورمان و به خصوص تبریز، نخستین پایتخت تشیع جهان اسلام برگزار خواهد شد، که همین امر بهانه‌ای شد، به بخشی از ویژگی‌های بارز، سبک زندگی و فعالیت‌های این شهید از زبان کارشناسان دینی، نزدیکان، همراهان و یارانش آیت الله مدنی بپردازیم.
تاریخ پرافتخار روحانیت به ویژه در سده اخیر در این جهت یعنی آگاهی دادن و تقویت بصیرت مردم، چهره‌های درخشان و بی‌نظیری به خود دیده است. علمای اسلام این تک‌سواران پهنه مبارزه و جهاد، با همه سادگی و بی‌پیرایگی که در زندگی روزمره دارند به هنگام لزوم و روز مقابله با نقشه‌های ضدّانسانی دشمنان اسلام، شمشیر بیان بر سر بیدادگران و رهزنان راه حقیقت فرود می‌آورند و اگر ضرورتی باشد تا پای جان می‌ایستند و با خون وضو می‌گیرند و خضاب می‌بندند تا با جریان خون خویش، نهال عشق و ایمانی که در دل همگان سرزده، آبیاری کرده به بار نشانند.
آن پیر خوش سیمای خوش‌سیرت، آغوش گشاده معنویت و اخلاق به روی جوانانی بود که دل در پی اسلام داشتند و از نشانهای آن سراغ می‌جستند. آن سید صالح نیکو خوی دست مهربان رحمت و مهربانی برسر دلدادگانی بود که در مکتب فضیلت پرتو می‌طلبیدند و در سلوک طریق عشق و پاکبازی راهنمایی می‌خواستند. آن آیت حق به حق آیتی هویدا از آئین راستین محمدی بود او آیت‌الله سیداسدالله مدنی بود.
بیشک، شهدای محراب کشورمان ایران عزیز، میراثماندگار اولین شهید محراب امیرالمؤمنین علی(ع) هستند، که تمام وجود و هستی خویش را فدای این سرزمین و به ویژه احیای اسلام ناب محمدی(ص) کردند، تا اینکه ارزش‌های ناب اسلامی زنده بماند و به تعبیر قرآن شهدا در راه مقدس که همان «فی سبیل الله» است، کشته شدند، تا اینکه اسلام، قرآن و حدیثحفظ شود.
* دفتر خاطرات شهدای محراب
به همین اعتبار، شهدای محراب «سید اسدالله مدنی تبریزی، سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی، سید عبد الحسین دستغیب، محمد صدوقی و اشرفی اصفهانی»، شهدای دوران انقلاب و به ویژه شهدای هشت سال دفاع مقدس کشورمان نیز با نثار جان خود و با الگوگیری از مکتب عاشورا و قیام امام حسین(ع)، موجب حفظ و احیای فرهنگ اسلام ناب محمدی(ص) شدند، بطوری که عزت و اقتدار امروز ملت ایران در عرصه‌های مختلف به خاطر ثمره خون آنهاست.
از این حیث، از خود می‌پرسیم، چرا شهدا رفتند و جاودانه شدند؟ چرا شهدای محراب را ترور کردند؟ علی رغم آنچه گفته شد، سوال‌های بی‌شماری در این زمینه مطرح است؛ از جمله اینکه استراتژی ترور ائمه جمعه استان ها از سوی مجاهدین خلق چه بوده؟ علت ترور آیت الله مدنی به عنوان اولین امام جمعه که قربانی تروریسم مجاهدین خلق شد، و بعدها ترور آیت‌الله دستغیب امام جمعه شیراز، آیت‌الله هاشمی‌نژاد در مشهد و … در همین راستا صورت گرفت؟ رسالت و وظیفه نسل امروز در قبال این شهدا چیست؟
* سکانسی که دومین شهید محراب انقلاب را بهشتی کرد!
البته این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت و آن اینکه، روزنامه جمهوری اسلامی، در مورد شهادت آیت‌الله مدنی در ۲۱ شهریور ۱۳۶۰، می‌نویسد: «مقارن ساعت۴۰:۱۳ بعدازظهر، هنگامی‌که آیت‌الله مدنی بعد از اتمام نماز جمعه ایستاده بود و حجت الاسلام میرزا نجف آقازاده یکی از روحانیون تبریز مشغول سخنرانی بود که شخص ناشناس به منظور پرسش، به طرف آیت الله مدنی رفته، در حالی‌که تظاهر به آغوش گرفتن ایشان می‌نماید، وی را ترور می‌کند. بنا به گفته‌ی شاهدان عینی در این لحظه، دو انفجار متوالی هم روی می‌دهد که متعاقب آن شهید مدنی روی زمین می‌افتد و چندین نفر هم مجروح می‌شوند.
ضارب نیز متلاشی می‌شود».
به هر حال، چرا منافقین این همه از آیت الله مدنی می‌ترسیدند و ایشان را ترور کردند، که می‌توان علت اصلی آن را از بررسی ویژگی‌های سبک زندگی و فضایل اخلاقی این مجاهد «فی سبیل الله» و به خصوص از زبان و وصف نزدیکان، همراهان و یارانش جویا شد.
* آیت‌الله شهید مدنی فراتر از انتظار
نماینده ولی فقیه در آذربایجان‌شرقی، با تاکید بر اینکه آیت الله شهید مدنی از پیروان واقعی امام خمینی(ره) بود، می‌گوید: «این عالم مجاهد به مصداق سخن شهید آیت الله سیدمحمد باقر صدر، ذوب شده در امام خمینی(ره) بود همانگونه که امام راحل(ره) در اسلام ذوب شده بود».
آیت‌الله محسن مجتهد شبستری، شهادت آیت الله مدنی در محراب نماز را نشانهای از عظمت شخصیت این عالم انقلابی عنوان کرد و در ادامه معتقد است: «حیف است که چنین انسان‌هایی به مرگ طبیعی بمیرند و اجر و مزد رسالت و جهاد این گونه انسان‌ها ایجاب می‌کند، که با شهادت از دنیا بروند. این شهید هر سه امتیاز علم، تقوا و جهاد را دارا بود و از نظر علمی شخص صاحب نظر و دارای معلومات بالای حوزوی بود که علاوه بر آن معلم تقوا، اخلاق و مجاهد در راه خدا و نیز از فضلا و طلاب انقلابی بود که برای حمایت از مجاهدان در راه خدا، بخش زیادی از کتاب های خود را برای کمک به شهید نواب صفوی فروخت تا
مقدمات این جهاد را فراهم سازد».
حجت‌الاسلام محمود نورپور، امام جمعه آذرشهر، هم با بیان اینکه شهید مدنی اسوه تقوی و نماد روشنگری و زندگانی این عالم ربانی درس بندگی و عبودیت بود، می‌گوید: «شهید مدنی قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همانند سرباز اسلام همیشه با افکار و اندیشه‌های انحرافی مبارزه می‌کرد و در نهضت امام خمینی(ره) هم در کنار رهبر کبیر انقلاب به روشنگری می‌پرداخت و در تقوای الهی و مبارزه با دشمنان دین و قرآن سرآمد بود».
* در کلاس درس شهدای محراب
رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی آذربایجان‌شرقی نیز با بیان اینکه شهید محراب آیت‌الله اسدالله مدنی ذوب در ولایت و مجاهد واقعی راه انقلاب اسلامی بود، می‌گوید: «این شهید راه اسلام و انقلاب، اسوه اخلاق برای همه مردم بود که عمر پربرکت خود را در راه حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی سپری کرد و از این رو، تبیین و تشریح زندگی نامه و ویژگی‌های شخصیتی بزرگانی همچون آیت‌الله مدنی برای نسل جوان ضرورت است».
حجت‌الاسلام حسین تقی‌زاده می‌افزاید: «سالروز شهادت آیت‌الله مدنی بهترین فرصت برای تجدید میثاق با این آرمان ها و اصول انقلاب و نظام است و بدینسان، نقش رسانه‌ها در انتقال آثار و ارزش های دینی و انسانی نظام بسیار مهم می‌باشد».
حجت الاسلام والمسلمین حسینی، مدیرکل سابق اوقاف و امورخیریه استان آذربایجان‌شرقی نیز با تاکید بر اینکه شهید مدنی از شخصیت‌های برجسته و بارز نظام مقدس جمهوری اسلامی بود که منافقین زبون وجودشان را تحمل نکردند و ایشان را همچون مولایش حضرت علی علیه السلام در محراب نماز به شهادت رساندند، می‌افزاید: «شهید مدنی به عنوان استاد اخلاق، یار و یاور امام راحل(ره) بود و هدایت و رهبری مبارزین این استان را در زمان طاغوت بر عهده داشت».
حجت‌الاسلام محسن کازرونی، عضو مجلس خبرگان رهبری هم با اشاره به ویژگی‌های ممتاز آیت الله شهید مدنی، از وی به عنوان یکی از یاران صدیق امام(ره) یاد می‌کند و می‌گوید: «این شهید والامقام فقیهی با بصیرت و زمان شناس بود که شاگردان زیادی را تربیت کرد و همچنین این عالم وارسته از مدافعان برجسته و عاشق ولایت بود و بارها در سخنرانی‌ها و اعلام مواضع خود در اوایل انقلاب این موضوع را به اثبات رسانده بود».
* روایت پرواز از خاک تا افلاک
ناصر برپور از محافظان این شهید بزرگوار اسلام هم در رابطه با بعد اخلاقی و سیاسی زندگی آیت‌الله مدنی می‌گوید: «بسیار دوست داشت که مردم بدون واسطه و مستقیم با ایشان صحبت کنند …، و هر وقت آقا را جایی می‌بردیم یا می‌آوردیم، عده‌ای از اشرار را با چوب و چماق و قمه سر راه ایشان می‌فرستادند، که مثلاً به حاج آقا فشار بیاورند که حرف سران فتنه قبول شود، ولی ایشان با صبر علوی، با صبر فاطمی مقاومت می‌کرد و بصیرت و شجاعتش برای ما درس بود».
وی اضافه می‌کند: «آن بزرگمردی که در خطبه‌های نماز جمعه آن گونه بر استکبار، منافقین و دشمنان دین و انقلاب می‌غرید و شجاعتش نظیر نداشت، …، وقتی آیت‌الله مدنی از خانه بیرون می‌آمدند، مردم جمع می‌شدند و شعار می‌دادند: ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند. این شعار اولین بار در تبریز داده شد، صبر و تحمل و پایداری ایشان در بحران‌ها و شجاعت و دفاع جانانه از حق و عقب نشینی نکردن در هیچ شرایطی، درس بزرگی برای ما بود».
به همین اعتبار، در وصف مقام و فضایل شهدای محراب، شهدای دوران اوایل انقلاب و به ویژه هشت سال دفاع مقدس هر چه بنویسیم و بگوییم، و در این ارتباط هم هرچقدر برای شهدا هزینه کنیم، نمی‌توانیم دینمان را به آنها ادا کنیم. از این رو، شهدای محراب و از جمله آیت الله مدنی و سایر شهدای کشورمان نیز با تبعیت از مکتب عاشورا و قیام امام حسین(ع)، موجب حفظ و احیای فرهنگ اسلام ناب محمدی(ص) شدند، بدینسان، شهدای محراب و هشت سال دفاع مقدس به عنوان نماد ایثار، شهامت، شجاعت، آزادی، استقلال، صداقت، معنویت، افتخار و پایمردی ملت ایران، باید همیشه و در همه حال در فضاى جامعه ما زنده باشند و از
این رو، زنده نگه داشتن یاد و نام این شهدا، گام نهادن در مسیر حرکت و راه آنهاست و از سوی دیگر با برگزاری آیین‌ها و یادواره‌های مختلف از جمله برپایی هرچه با شکوه‌تر مراسم بزرگداشت سالروز شهادت آنها، قدمی هر چند کوچک برای معرفی و شناساندن راه و آرمان‌های این شهدا برای نسل امروز و فردا است.
* غریب نبود، اما غریبانه رفت
آنچه در این راستا مهم به نظر می‌رسد، تحقق راه، منش و اندیشه‌های این شهدا، معمار بزرگ انقلاب اسلامی و رهنمودهای مقام معظم رهبری در خصوص توسعه فرهنگ مقاومت، ایثار، گذشت، عزت، استقلال و آزادی و … در جامعه است که پیش از این، شهدای کشورمان اینها را به ما آموختند.
با این وصف، آیت‌الله مدنی در محراب نماز توسط «مجید نیکو» از اعضای سازمان مجاهدین خلق با انفجار نارنجک و به تاریخ ۲۰ شهریور ۱۳۶۰ حین اقامه نماز جمعه در تبریز به شهادت رسید.
شهید آیت‌الله سید اسدالله مدنی در سال ۱۲۹۳ شمسی در آذرشهر دیده به جهان گشود، وی اولین کسی بودکه در جریان انقلاب سال ۱۳۴۲ شمسی در نجف از امام تبعیت کرد و در انتشار تلگرام آیت‌الله حکیم به همین مناسبت نقش بسزایی داشت. در زمان حکومت عبدالناصر تحت نظر ایشان عده‌ای از علماء نجف برای افشاگری چهره طاغوت در ایران به امر امام جهت تدریس علوم دینی به خرم آباد رفت و حوزه علمیه کمالیه در آنجا با تلاش وی تأسیس شد. وی در این مدت به مبارزات سیاسی خود ادامه داد و در این راه بارها، دستگیر و تبعید شد. بعد از پیروزی انقلاب، آیت‌الله مدنی از سوی مردم همدان به نمایندگی مجلس خبرگان
انتخاب شد و بعد از شهادت آیت‌الله قاضی طباطبائی از سوی امام خمینی به سمت امام جمعه و نماینده امام در تبریز منصوب شد. و پس از سپری کردن ۶۷ سال عمر توام با مبارزه و جهاد در راه خدا و ارزش‌های اسلامی سرانجام در بیستم شهریور ماه سال ۱۳۶۰ در محراب نماز جمعه تبریز بوسیله منافقی کوردل به شهادت رسید.
سخن آخر اینکه؛ به مناسبت سالروز شهادت شهید محراب آیت‌الله مدنی، هر ساله مراسم‌های مختلفی در کشورمان و به ویژه در تبریز، آذرشهر، تهران، همدان و … برگزار می‌شود. از این رو، آیین بزرگداشت سی و چهارمین سالروز شهادت آیت‌الله مدنی روز پنج شنبه ۱۹ شهریور ماه از ساعت ۱۱تا ۱۳ در مسجد مقبره تبریز و همچنین در این راستا، صبح روز جمعه بیستم شهریور در مسجد جامع آذرشهر زادگاه آن شهید بزرگوار برگزار می‌شود.
