به گزارش افکارنیوز، از سال ۱۳۶۴ به بعد بچه‌دار شدن در تشکیلات منافقین ممنوع شده اما حاملگی‌های ناخواسته نیز وجود داشت و در ۲۵ سال گذشته از این مجموع کمتر از یک درصد در عراق یا اروپا بچه دار شده‌اند و مابقی مربوط به قبل از سال ۱۳۶۴ شمسی می‌باشد.
گرایش زنان به فعالیت‌های مدنی و مطرح شدن در زیر مجموعه فمینیسم، بازاری است که در قرن حاضر به ناحق مورد سوءاستفاده سازمان‌ها و احزاب سیاسی قرار می‌گیرد، زنانی که در کمپ لیبرتی بغداد یا در اورسوراواز بایگانی شده‌اند از هر نوع آزادی اجتماعی به دور هستند زیرا این زنان در تشکیلات سازمان منافقین حق انتخاب همسر نداشتند و تا سال ۱۳۶۸ شمسی تشکیلات منافقین مشخص می‌کرد که کدام زن با کدام مرد ازدواج کند.
از سال ۱۳۶۸ شمسی تاکنون حق ازدواج از زنان و مردان منافقین در عراق و سایر نقاط دنیا سلب شده و آنها حق زندگی خانوادگی و زناشویی ندارند ضمن اینکه فرزندان این افراد از آنها جدا شده و در اروپا نگهداری می‌شوند.
۲۰۰ دختر جوانی که گاهاً از آنها بعنوان صف مقدم تبلیغات در عکس‌های استفاده می شود، بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ میلادی از اروپا به عراق(پادگان اشرف) اعزام شده‌اند و باید گفت ۹۹ درصد آنان همان فرزندان شیرخوار و کودکی بودند که از سال ۱۳۶۸ شمسی بزور از پدران و مادران خود جدا شده و به اروپا ارسال گردیدند.
زنان گروهک منافقین همانند دختران و زنان در جامعه جهانی که می‌بایست از نعمت داشتن زندگی شخصی، عشق و عاطفه برخوردار باشند، نیستند و تشکیلات منافقین از آنان دختران و زنانی جنگی و بی‌عاطفه تولید کرده است که با ازدواج و قوانین زناشویی که در تمامی جوامع بشری مرسوم است بیگانه‌اند، ضمن اینکه تشکیلات منافقین حق هیچ نوع انتخابی برای زندگی شخصی خود ندارند و حق تحصیل و استفاده از دانش نوین جامعه بشری را نیز ندارند.
منافقین در اروپا با ژست‌های حقوق بشری تلاش می‌کنند خود را جماعتی طرفدار حقوق بشر و حقوق زنان معرفی کنند، در اروپا از مساوات و آزادی زنان حرف می‌زنند، گروه‌ها و تشکل‌های بسیار زیادی بنام زنان ایجاد کرده و در گروه‌های حقوق بشری فعالیت می‌کنند و بنام زنان و دفاع از آزادی زنان ایران، کنفرانس و سمپوزیوم برگزار می‌کنند اما دریغ از آنکه خود ذره‌ای به آن اعتقاد و التزام عملی داشته باشند.
