به گزارشافکارنیوز،تصمیم گیری برای تشکیل کمیته اضطرار آلودگی هوای پایتخت در واپسین دقایقی که دیگر هیچ امیدی به وزش باد در این کلان شهر وجود ندارد راهکاری است که بر گزار کنندگان فعلی آن در دوره های قبل آن را مسکنی موقتی که دردی دوا نمی کنند می دانستند.
روز گذشته هم ایستگاه های سنجش آلودگی هوای مربوط به سازمان محیط زیست و هم ایستگاه های شرکت کنترل کیفیت هوای شهرداری تهران نشان دهنده شرایط هشدار برای پایتخت بودند حتی در برخی مناطق میزان آلاینده ذرات معلق به حدی رسیده بود که این مناطق از جمله منطقه ۱۱ را در مرحله اضطرار قرار داده بود.
از سوی دیگر سازمان هواشناسی که گاهی اوقات در پیش بینی ها آنقدر اما و اگر می آورد که در نهایت خوانندگان و مسئولان از دریافت پاسخی قاطع برای تصمیم گیری در مورد شرایط جوی باز می مانند این بار از هفته گذشته با قاطعیت حاکم شدن جو پایدار در کلان شهر ها از جمله تهران و انباشت آلاینده های جوی در آنها را تا پایان هفته پیش بینی کرده بود.
با این حال مسئولان محیط زیست که گویا به وزش باد و این ناجی دقیقه ۹۰ آسمان تهران بسیار امیدوار بودند تا واپسین ساعات روز گذشته در خصوص تنها راهکاری که موقتا هوای پایتخت را از حالت اورژانسی خارج می کند تعلل کردند و تشکیل جلسه اضطرار را مانند سال های گذشته به زمانی موکول کردند که بررسی آلاینده ها به حدی برسد که دیگر امکان نفس کشیدن برای مردم عادی هم وجود نداشته باشد.
اما متأسفانه این بار باد هم مسئولان را یاری نکرد و بر خلاف پیش بینی آنها امروز بازهم روند آلاینده ها افزایشی بود و در نتیجه کمیته اضطرار آلودگی هوا که فی نفسه باید راهکاری باشد برای جلوگیری از قرار گرفتن وضعیت هوا در شرایط هشدار و اضطرار، مانند گذشته نوش دارویی بیش نبود که پس از مرگ سهراب و درست زمانی که آلاینده ها به جایی رسیدند که تمام گروههای حساس و غیر حساس جامعه را تحت تأثیر قرار دادند تشکیل شد.
اگر چه بار نگرانی واژه هایی مانند ناسالم برای گروه های حساس، ناسالم و بسیار ناسالم از اصطلاحاتی همچون هشدار و اضطرار ممکن است برای مردم و مسئولان کمتر باشد اما در حقیقت زمانی که وضعیت هوا در منطقه ای در شرایط هشدار و اضطرار قرار می گیرد بدان معنی است که این وضعیت آثاری بر سلامت مردم آن منطقه می گذارد که حتی اگر به صورت لحظه ای آثار آن بروز پیدا نکند حتما در سال های بعد یعنی زمانی که احتمالا تصمیم گیران فعلی برای تشکیل چنین جلساتی تغییر کرده اند آشکار می شود.
بنابراین به نظر می رسد حالا که هنوز هم در فصل زمستان و در شرایط وارونگی دما از اقدامات اساسی و راهکارهای دائمی برای کاهش آلودگی هوا با اینکه مسئولان محیط زیست مدام از آن دم می زنند، خبری نیست بهتر است دست کم همان راهکارهای موقتی مانند تشکیل جلسه کمیته اضطرار آلودگی هوا که به زعم بسیاری از مسئولان دردی را دوا نمی کند و تنها هوا را از حالت اورژانسی خارج می کند را به موقع برگزار کنند.
گذشته از اهمال مسئولان محیط زیست در دیر برگزار کردن چنین جلساتی دیگر اعضای کمیته اضطرار آلودگی هوا از جمله آموزش و پرورش که سال هاست با این مسئله در پایتخت در فصل وارونگی هوا مواجه هستند باید پاسخگو باشند که چرا از قبل برای امتحانات دانش آموزان که اتفاقا از گروه های حساس جامعه هستند طوری برنامه ریزی نمی کنند که بر سر دوراهی لطمه به سلامتی از یک سو و تحصیل از سوی دیگر قرار گیرند.
اگر آنطور که نماینده وزارت بهداشت در جلسه امروز اضطرار آلودگی هوا عنوان کرده هوا اسیدی شده باشد آیا باز هم باید نگران امتحانات دانش آموزان بود.
اگر بر اساس گفته های نماینده سازمان محیط زیست میانگین شاخص ذرات معلق پایتخت روز چهارشنبه به ۲۰۰، PSI برسد بازهم می توان دست روی دست گذاشت تا با وزش باد هوا بهتر شود.
البته منکر این نمی شویم که در سال جاری تا کنون تعداد روزهای پاک و سالم در پایتخت در مقایسه با سال گذشته و همچنین سال های گذشته افزایش قابل ملاحظه ای داشته اما آیا وقتی در فصل وارونگی شرایط دقیقا مانند همان سالهاست این ابهام پیش نمی آید که شاید به دلیل شرایط جوی و اتفاقی، و نه به خاطر اقدامات زیر بنایی تعداد روز های ناسالم نسبت به گذشته کمتر شده است؟!
