به گزارش افکار نیوز،معصومه سپهری نویسنده کتاب «لشکر خوبان» که مورد رهبر انقلاب نیز قرار گرفته است اخیرا در یادداشتی درباره کتاب خودش مطلبی نوشته که از نظر می‌گذرد:
امشب دوباره یاد بچه های لشکر خوبان برایم زنده شده
«لشکر خوبان» کتابی‌ست که با صداقت تمام می‌گویم در اوج اخلاص نوشته شد. آن سال‌ها(۷۵ تا ۷۹) چیزی نمیدانستم جز این که هر چه پیش می‌رفتم با همه وجودم حس می کردم که کسانی که قرار است قصه جهاد و شهادتشان را بنویسم از بهترین بندگان خدا در همه هستی هستند… آنها بهترین بودند چرا که صادقانه و عاشقانه، در اوج ایثار و ایمان خود را برای فدا شدن ساختند. با همه استعداد و توان خویش کوشیدند و در مظلومیت و غربت خون از رگهای جوانشان جوانه زد… و حال من اگر هنری داشتم باید آن را به میدان می‌آوردم و با همه وجودم برای نوشتن از بندگان شهید خداوند خرج می کردم…
شهدای واحد اطلاعات را می‌گویم. مردانی که در سراسر کشور هستند. قافله سالارشان حسن باقری‌ست. یکی از دلاوران پر راز و رمزشان علی هاشمی ست … و نام برخی از آنها در لشکر ۳۱ عاشورا در کتاب «لشکر خوبان» ماندگار شده است. کتابی که گویی قرار است موجی دیگر برانگیزد. امشب یاد بچه‌های «لشکر خوبان» کرده‌ام فکر می کنم آیا غربتی که تا امروز بر این کتاب سایه افکنده بود جای خود را به همراهی عاقلانه و صادقانه مردم و مدیران خواهد داد یا محملی خواهد شد برای نمایشی(!) دیگر. برای سودجویی مادی و فرصت طلبی عده‌ای؟ یا خدای نکرده منحرف کردن راه از یادآوری یک آرمان بزرگ یا محدود کردنش به
قهرمان کردن یک راوی یا … سخنرانی‌ها و نصیحت‌ها و … که هیچ سودی در آنها نمی‌بینم!
می ترسم باز را ه را به بیراهه برند و بخواهند یک قهرمان بسازند(!) و از ده ها مسئولیت بزرگ دیگر که کتاب یادشان می‌آورد بگذرند… آنچه که با کتاب دیگرم «نورالدین پسر ایران» کردند. این کتابها اگر نتوانند توجه مردم را به هزاران مرد و زن فداکار گمنامی که در اطرافشان هستند جلب کنند، اگر نتوانند تذکری بر روح بیدار شهیدان باشند و امید و آرزوی آنها را فرایادمان نیاورند، اگر اخلاق را در جامعه سیاست زده ما زنده نکنند و روحیه تلاش و اخلاص را انتشار ندهند واقعا به چه دردی می خوردند؟
دفاع مردمی ما هزاران قهرمان دارد. دهها زن و دختر نوجوان در خرمشهر و آبادان و اهواز قسمتی از بار جنگ را به دوش کشیدند … هزاران تن شهادت پدر و برادر را به چشم دیدند … زخم‌ها خوردند و خون دلها … هزاران جانباز هر یک به گونه‌ای … و چه کسی می تواند میان آنها ارزش گذاری کند و خوب و خوبترشان کند؟ هزاران انسان با چنگ و دندان ایستادند برای عزت خاکی که قرار بود سرزمینی برای خوب زیستن باشد… سرزمینی برای خوب زیستن… آه ای سرزمین پر رمز و راز من …
امشب یاد بچه های واحد اطلاعات لشکر عاشورا دوباره در من زنده شده یاد شهیدانی که در رمل، در هور، در لباس غواصی، در کوهستانهای سرد ماووت، ایستادن. کوشیدند تا عظمت انسان را تلاوت کنند.
آن فرو ریخته گل های پریشان در باد
کز می جام شهادت همه مدهوشانند
یادشان زمزمه نیمه شب مستان باد
تا نگویند که از یاد فراموشانند
خدایا به حرمت لحظات نابی که در آفرینش لشکر خوبان در سکوت، با کلمه و عشق ... داشتم و توانستم یاد شهیدانی از قافله آزادگی را زنده نگه دارم، مراقب رویاهایم باش...
