سرویس مذهبی افکارنیوز- از رموز موفقیّت حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم در دعوت و رسالت خویش، اخلاق نیکو و برخورد شایسته و جذّاب با مردم بود.
«حسن خلق» آن حضرت، امتیاز بارز آن مظهر رأفت و رحمت بود. با همین «اکسیر عظیم» دلها را جذب می کرد، دشمنان را دوست می ساخت، کینه ها را به مهربانی مبدّل می کرد، الفت می آفرید و پیوند می داد، دلها را با دلها، دستها را با دستها! و به همین سبب مدال «اِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظیمٍ» ۱ از خدای عظیم دریافت کرد.
کلام نرم، رفتار شایسته، گفتار مؤدّبانه و جاذبه دار، تحمل فراوان و حلم و بردباری و چهره گشاده و بشّاش، از مظاهر و جلوه های «حسن خلق» است. به تعبیر دیگر، وقتی محبّت خود را به دیگران ببخشید، در حوادث، صبور و شکیبا باشید، خشم خود را فرو خورده، خویشتن داری کنید، بدی را با خوبی پاسخ دهید و از خشونت و عصبانیّت و بدزبانی و تحقیر و توهین و تکبّر به دور باشید، دارای «حسن خلق» هستید.
اگر خداوند به صاحبان حسن خلق، پاداش جهاد و شهادت می دهد، بیجا و گزاف نیست، چرا که این هم نوعی مجاهده دارد.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم برای تثبیت و گسترش همین کمالات اخلاقی و «خوشخویی» برانگیخته شد. از کلمات نورانی او است:
«اِنَّ الرَّجُلَ یُدرِکُ بِحُسنِ خُلقِهِ دَرَجَةَ الصّائِمِ القائِمِ»؛ ۲
گاهی انسان در سایه خوشخویی، به مقام و رتبه روزه داران شب زنده دار می رسد!
انسی که مؤمنان با یکدیگر می گیرند، بسیار قیمتی و با ارزش است و این در سایه خوش اخلاقی پدید می آید که حلقه وصل انسانها به هم است.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم رابطه مؤمن با مؤمن و برخوردشان را با هم، همچون رسیدن یک تشنه به آب سرد و گوارا می داند که با آن سیراب می شود. ۳
منبع:
۱. سوره قلم، آیه ۴.
۲. میزان الحکمه، ج۳، ص۱۴۰.
۳. بحارالانوار، ج۷۱، ص۲۸۰.
۴. اخلاق معاشرت، ص۴۶-۴۷.
