به گزارش افکارنیوزبه نقل از فارس، علیرضا حقیقی دروازه‌بان ایرانی تیم فوتبال روبین کازان روسیه پس از ۹ ماه حضور در لیگ روسیه در گفت‌وگویی با خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس انجام داد و شرایط خود را تشریح کرد. در زیر مصاحبه وی را می‌خوانیم:
ابتدا در خصوص آخرین وضعیت خودت در روبینکازان بگو.
به هر حال با خواست خدا اولین سالی است که راهی فوتبال اروپا شدم اما متاسفانه در فوتبال ما برخی‌ها کم تحمل هستند. اما من با وجود کم لطفی برخی دوستان با قدرت به کار خودم در روسیه ادامه می دهم.
پس از شرایط خودت در روبین کازان راضی هستی؟
چرا نباشم. متاسفانه در مدتی که در روبینکازان هستم ۲ هفته به دلیل مصدومیت اجازه تمرین نداشتم اما در حال حاضر تمرینات سه جلسه‌ای‌ام به ۲ جلسه تغییر پیدا کرده و در شرایط بسیار خوبی با خواست کادر فنی تمریناتم را رو به جلو می‌برم.
اما قبول داری نیمکت‌نشینی ۹ ماهه برای یک فوتبالیست خوب نیست؟
در فوتبال اروپا باید صبور باشید، این ماجراها را از لژیونرهای بزرگ فوتبال باید پرسید. از شما می‌پرسم که فوتبال ما در اروپا چند دروازه‌بان دارد و یا داشته که بخواهید مرا با آنها مقایسه کنید. من قبل از اینکه به روسیه بیایم می‌دانستم هرگز کار راحتی ندارم و باید با دروازه‌بان‌های بزرگی بجنگم. اینجا آن طور نیست که بگویند آقای حقیقی بفرمایید این دروازه و شما گلر تیم هستید. همه چیز طبق قوانین خاص خودش است.
به نظر شما این دلایل راضی کننده است؟
بله. بالاخره بازی در اروپا باید با زحمت و تلاش باشد و یک یا دو ماهه به دست نمی‌آید، اما مسائل دیگری نیز وجود دارد خیلی در جریان آن نیستید چون بازی‌های روبین کازان در ایران پخش نمی‌شود.
منظورتان چیست؟
ما در فصل جاری خوشبختانه یکی از بهترین ساختارهای دفاعی لیگ روسیه را داریم. جالب این است که اصلا توپ سمت دروازه ما نمی‌آید که دروازه‌بان ما اشتباه کند یا گل بخورد. ما در زمین خود به اینترمیلان آماده این روزهای فوتبال ایتالیا و حتی اروپا سه گل زدیم و علی‌رغم حملات بی‌شمار آنها خط دفاعی ما اجازه خودنمایی به اینتری‌ها نداد، یعنی به جز یک توپ که به تیر دروازه ما خورد آنها یک موقعیت دیگر نداشتند. در خیلی از بازی‌ها باید بدانید اصلا توپ به دست دروازه‌بان ما نمی‌خورد و شاید در برخی از صحنه‌ها توپ از کنار دروازه رد شود. ولی نیاز به عکس‌العمل دروازه‌بان ندارد چه برسد
به اینکه گل بخورد.
این موضوع کار را برای حقیقی سخت‌تر می‌کند؟
بله. من با دروازه‌بان‌های آماتور رقابت نمی‌کنم. شما اگر به سن و سال و تجربه و سابقه دروازه‌بان‌های ما توجه کنید می‌بینید که در مهد گلرهای جهان یعنی روسیه کار من بسیار سخت است پس باید به من زمان بدهید تا خودم را نشان بدهم و با این سنم به هدف و حقم برسم مثل همه لژیونرهای دیگر.
اگر زمان طولانی تر شد چطور؟
من سنم نسبت به سایر دروازه‌بان‌های روبینکازان کمتر است. خدا را شکر فرصت دارم ولی باید حتما به شما مسئله‌ای را بگویم که خیلی مهم است. من با تمریناتی که در مهد بهترین دروازه‌بانان جهان و روبینکازان آماده دارم به نظرم تازه ۹ ماه است که به عنوان یک گلر متولد شدم. من تازه خیلی از مسائل را یاد گرفته‌ام که چگونه باید دروازه‌بان کامل شوم، پس احتیاج به زمان داریم. شاید دو ماه، شش ماه، هشت ماه و یا یکسال طول بکشد پس باید به من وقت بدهید. آیا با زدن حقیقی کاری انجام می‌شود؟
مگر اخبار رسانه های ایران را پیگیری می کنی؟
حرف اول و آخر من این است که با کمک خدا و قدرت کارم را ادامه می دهم، همان طور که یک روز دروازه بان تیم پرسپولیس شدم. مطمئن باشید سختی‌ها را به جان می‌خرم و اگر خدا بخواهد به هدف بزرگم می‌رسم. همه چیز دست خداست و من هم با تمام جان تلاشم را می‌کنم. فقط به عنوان یک ایرانی این خواسته را دارم که از علیرضا حقیقی نماینده ایران در فوتبال اروپا مثل همه لژیونرها منصفانه حمایت شود.
نتایج تیم ملی ایران را دنبال می‌کنی؟
مگر می‌شود یک ایرانی آن هم فوتبالیست پیگیر نتایج تیم ملی کشورش نباشد. باخت مقابل ازبکستان مرا بسیار ناراحت کرد. اگر ازبک‌ها را در تهران شکست می‌دادیم شانس صعود ما به جام جهانی قطعی بود. از همه بیشتر ناراحتم که آنها از معدود موقعیت‌های خود به گل رسیدند و شاید با یک توپ دروازه ما را باز کردند.
مدتی است که نام حقیقی کم تر در تیم ملی دیده نمی‌شود. علت چیست؟
همه فوتبالیست‌ها دوست دارند سرباز تیم ملی کشورشان باشند و یکی از آنها من هستم. شاید خواست خدا بود و بعد نظر کی‌روش، اما من احترام می‌گذارم و سعی می‌کنم همیشه از روز گذشته بهتر، قوی‌تر و حرفهای تر شوم. خدا بزرگ است و همیشه می‌گویم عزت را خدا به یک نفر می‌دهد نه فرد دیگری.
آیا در این شرایط به پوشیدن پیراهن شماره یک تیم ملی هم فکر می کنی؟
بله، چرا فکر نکنم. من برای آینده خودم برنامه دارم و می‌خواهم به هر نحوی که شده به تیم ملی کشورم خدمت کنم.
آرزوی هر دروازه بانی است که شماره یک تیم ملی باشد که من هم از این قاعده مستثنی نیستم. قطعا راهی که آمده‌ام به هدفم ختم خواهد شد.
حالا هم که برای حضور در مسابقات غرب آسیا به تیم ملی دعوت شده‌ای.
بله. اما قاعدتا روبینکازان با جدایی من برای همراهی تیم ملی موافق نیست، چون طبق روال روس‌ها در فیفادی اجازه می‌دهند که بازیکنان خارجی خود برای کمک به کشورشان بروند اما می‌خواهم به زودی با سرمربی تیم صحبتی داشته باشم که مسابقات غرب آسیا که یک محک جدی است را از دست ندهم. پوشیدن پیراهن تیم ملی در هر لحظه برایم یک افتخار است و مطمئن باشید اگر به تیم ملی دعوت نشدم با سعی و تلاش باز هم این لباس مقدس را برتن خواهم کرد. به همین دلیل سخت در روسیه تمرین می‌کنم و هیچ چیز جلودارم نیست.
حتی سرمای هوا.
سوال خیلی خوبی بود، در حال حاضر دمای هوا در روسیه ۶ درجه زیر صفر است وقتی که به اینجا آمدم تا قرارداد نهایی‌ام را امضا کنم زمستان بود و همه چیز را می‌دانستم در این شرایط تمرینات پرفشارم را دنبال می‌کنم و از لحاظ روحی و روانی نیز آماده‌ام فقط تشنه حضور در ترکیب روبینکازان هستم. من در کنار بازیکنان بزرگی بازی می‌کنم که به نظرم خودش برای یک ایرانی افتخار است، اما عزت و ذلت در خداست. مطمئن باشید از هر روز با روحیه بیشتری تمرین خواهم کرد، چون می‌دانم مردم به یاد نماینده خود در روسیه هستند و برای او دعا می‌کنند. اینجا در برف، یخبندان و سرما تعطیلی نداریم و بهترین
تمرینات را به نمایش می‌گذاریم. امیدوارم که مثل پرسپولیس که با سعی و تلاش به ترکیب اصلی‌ام رسیدم اینجا هم این اتفاق بیفتد.
راستی نتایج پرسپولیس را هم دنبال می‌کنی؟
بله. چرا پیگیر اخبار پرسپولیس نباشم! پرسپولیس تیمی بود که مرا به دنیای فوتبال و اروپا معرفی کرد. نتایج اواخر این تیم کمی نوسان داشته و امیدوارم که با بردهای بیشتر پرسپولیس را در هفته‌های آینده در جایگاه بالاتر در جدول ببینم تا این تیم به حق خودش برسد. من همیشه عاشق پرسپولیس بوده‌ام و خواهم بود.
دوست داری دوباره به پرسپولیس برگردی؟
چه بگویم! به هر حال پرسپولیس خانه اول و آخر علیرضا حقیقی است. من همیشه دلم با این تیم است و جدا نمی‌شوم اما الان لژیونرم هستم. انشاءالله یک روزی در بهترین شرایطم اگر خدا بخواهد دوباره پیراهن پرسپولیس را می‌پوشم، شاید همین فردا این اتفاق بیفتد و شاید ۱۰ سال دیگر اما هواداران پرسپولیس بدانند که من برمی‌گردم.
آینده خودت راچگونه می‌بینی؟
آینده را فقط خدای بزرگ می‌داند، من هیچ خبری از آینده ندارم. شاید سال دیگر و حتی امسال این فرصت به من داده شد و در ترکیب رابین‌کازان به میدان رفتم و یا شاید فصل دیگر در پرسپولیس و یا منچستر و یا تیم‌های دیگر اروپایی دروازه‌بان شدم. من باید الان فقط سعی و تلاش کنم که به اهداف خودم برسم. خوشبختانه در سال اولم در حال کسب تجربه هستم و این موضوع مهم است. خودم می‌دانم در کجا و در چه تیمی حضور دارم. در نهایت همه این تلاش‌ها دوست دارم یک روز برای کمک به تیم ملی ختم شود که امیدوارم این اتفاق بیفتد مخصوصا در جام‌های بزرگ که ایران می‌تواند حرفهای زیادی برای گفتن داشته
باشد.
راستی می‌توانیم به جام جهانی ۲۰۱۴ صعود کنیم؟
کارمان بسیار سخت است اما مردم ایران عاشق کارهای سخت هستند. همیشه نشان داده‌ایم در کارهای سخت موفق‌تر بوده‌ایم. الان مهم‌ترین موضوعی که به تیم ملی ایران کمک چشمگیری خواهد کرد اول مردم هستند تا با روحیه دادن به ملی‌پوشان آنها را به شرایط ایده‌آل برگردانند، دومین کمک را رسانه‌ها می‌توانند که به تیم ملی تزریق کنند. مثل بازی با کره‌جنوبی که هنوز هم همه ملی‌پوشان از آن یاد می‌کنند. اگر این دو قطب در کنار تیم ملی باشند رفتن به جام جهانی علی‌رغم اینکه سخت و دشوار است اما هموار می‌شود. ما اگر به جام جهانی برویم به نفع همه است چه فوتبالی‌ها و چه غیرفوتبالی‌ها. من
در حال حاضر در شرایطی در تیم روبینکازان هستم که دروازه‌بان‌های ما نیز خیلی دوست دارند با تیم‌هایشان همیشه در سطح اول فوتبال جهان به میدان بروند.
کمی در خصوص ۲ دروازه‌بان دیگر روبینکازان صحبت کن.
ری‌جی‌کوف، نیاز به معرفی ندارد. او شش سال دروازه‌بان روبینکازان بوده، اگر اشتباه نکنم ۳ سال پیش در تیم ملی روسیه بازی می کرد. دروازه‌بانی بسیار بزرگ و با تجربه است و در کنار او دروازه‌بان تیم ملی لیتوانی است، اما هیچ وقت در این خصوص ترسی به دل راه نداده‌ام و من هم با قدرت با این دروازه‌بان‌ها تمرین می‌کنم. بالاخره روبینکازان هم برای جذب دروازه‌بانی مثل من که سن و سال زیادی ندارد برنامه داشته و بیهوده دنبال این قرارداد نیامده، به همین دلیل هر روز انگیزه‌ام نسبت به روز گذشته چند برابر می‌شود چون می‌دانم که چه کاری در روسیه انجام می‌دهم.
برخی‌ها در داخل به نیمکت‌نشینی‌ات حمله می‌کنند.
من در روسیه کار خودم را دنبال می‌کنم و به این مسائل توجهی ندارم اما چند نکته را باید بگویم؛ آیا وحید هاشمیان سال اولی که به فوتبال اروپا و هامبورگ رفت مستقیم وارد زمین شد و بازی کرد؟ آیا بازیکن بزرگی مثل مهدوی‌کیا در همان سال اول موشک هامبورگ شد؟ پس قطعا هر لژیونر برای جا افتادن در یک تیم نیاز به زمان دارد. کریم باقری به چارلتون انگلیس رفت چند بازی در چند مدت برای آن تیم انجام داد؟ اما برخی‌ها توقع دارند من ۲ ماهه یا چهارماهه یا کمی بیشتر گلر اول روبینکازان باشم همه جای دنیا و شاید بهترین‌های اروپا هم اگر به تیم دیگری نقل مکان کنند زمان می‌خواهند تا به ترکیب
اصلی برسند. من دنبال بهانه و دفاع ازخودم نیستم اما این قاعده فوتبال است. حقیقی آدم بد یا خوب اما الان نماینده ۷۰ میلیون ایرانی در لیگ روسیه هستم پس دوست دارم از من حمایت کنید. من فرزند خاک پاک ایرانم مگر از جای دیگری آمده‌ام که همیشه می‌خواهید ایرادهای عجیب بگیرید؟! من پایم به جایی باز شده که دروازه‌بان‌های بزرگی دارد و خود رسانه‌های نوشتاری و تصویری ایران این را می‌دانند اما از تصمیمم بسیار خوشحالم چون تازه معنی دروازه‌بانی را فهمیده‌ام. وقتی در ایران بودم با یک یا ۲ توپ که گل می‌خوردم یا می‌گرفتم بهترین و یا بدترین دروازه‌بان ایران می‌شدم اما الان همه
راه و روش یک دروازه‌بانی را آموخته‌ام.
پس پشیمان نیستی.
نه چرا پشیمان باشم. آرزوی هر بازیکنی است که با این قرارداد خوب در فوتبال روسیه بازی کند. مثلا من با همین تیم روبینکازان در لیست ۱۸ نفره در بازی برابر اینترمیلان در ایتالیا قرار گرفتم، اصلا قرار بود در ترکیب اصلی باشم اما این اتفاق نیفتاد. خیلی‌ها آرزو دارند ورزشگاه مخصوص اینتر را از نزدیک ببینند اما من در سال اولی که به فوتبال اروپا آمدم با روبینکازان روی نیمکت نشستم.
در لیگ روسیه و یا اروپا مدعی اصلی قهرمانی و صعود به مرحله بعد هستید.
ما تیم بسیار خوبی داریم و امسال مسئولان روبینکازان سرمایهگذاری خوبی کردهاند و برای دو یا سه سال خود در آینده نیز برنامههای خوبی دارند. از طرفی دیگر در ساختار دفاعی و حتی هجومی نیز تیمی باتجربه و حرفهای داریم. ما حتی در ایتالیا هم اینتر را اذیت کردیم و ساده مقابل آنها قرار نگرفتیم، بالاخره فوتبال در روسیه یک صنعت است و امیدوارم که باز هم با این تیم روسی به افتخارات خوبی برسم.
