به گزارش افکارنیوز؛ ایران این بار بازی را هوشمندانه‌تر جلو می‌برد یعنی ورود رسمی تیم‌های فنی یعنی ایران دیگر فقط به شعارهای سیاسی اکتفا نمی‌کند و آماده‌ی بحث تخصصی است.
ایران از بزرگنمایی خوش‌بینی پرهیز دارد، تا اگر توافقی شد، آن را به عنوان یک پیروزی واقعی معرفی کند، نه وعده‌ای توخالی.
در مقابل نیز طرف آمریکایی هم به شدت به یک توافق محدود و فوری نیاز داردآمریکا دیگر دنبال برجام ۲۰۱۵ نیست؛ چیزی می‌خواهد شبیه «توافق موقت» که غنی‌سازی را محدود کند ولی تعهدات سبک‌تری داشته باشد.
آنچه مشهود است اینکه:
1. مذاکرات ادامه خواهد یافت.ولی با ریتم آهسته، مثل حرکت روی مین. چون هر دو طرف نمی‌خواهند ناگهان انفجاری ایجاد کنند که میز را واژگون کند.
2. احتمال دستیابی به یک توافق حداقلی تا تابستان ۱۴۰۴ وجود دارد.از سویی احتمال دارد ایران برای اعتمادسازی سطح غنی‌سازی را مقداری کمتر کند و آمریکا نیز بخشی از تحریم‌های ثانویه یا نفتی را تعلیق کند،اما همین توافق و مذاکرات بر روند بازار موثر است.
بازارها به محض علائم مثبت، واکنش سریع نشان خواهند داد.مثلاً دلار آرام می‌شود، بورس رشد می‌کند و فضای روانی جامعه کمی بهتر خواهد شد.
اما دستیابی به توافق جامع و دائمی آسان نیست و با دشواری هایی مواجه است زیرا بی‌اعتمادی عمیقی ایرانی ها نسبت به آمریکا دارد که بسیار بعید است در کوتاه‌مدت برطرف شود.
در واقع این مهم را باید یادآور شد که این مذاکرات مثل آتش زیر خاکستر است؛
آرام جلو می‌رود اما در هر لحظه می‌تواند یا به یک تفاهم تاکتیکی منجر شود یا دوباره شعله‌های تنش را بلند کند.
