
شاید روزی که احسان حدادی روی صندلی ریاست فدراسیون دوومیدانی ایران نشست، هیچکس فکر نمیکرد حاشیه اینچنین گریبانگیر این فدراسیون شود. ورزشکاران این رشته معتقد بودند مردی از جنس دوومیدانی روی صندلی ریاست نشسته و به امید روزهایی بهتر برای این رشته از امید سخن میگفتند. ورق، اما برگشت! تصور میشد حدادی بعد از به دست گرفتن ریاست فدراسیون، رابطه خوبی با ورزشکاران برقرار کند و با شناخت خوبی که از مسائل و مشکلات آنها دارد مدیریتی مطلوب بر دوومیدانی داشته باشد، اما آنچه تا امروز اتفاق افتاده هیچ شباهتی به چیزی که انتظار میرفت، نداشته و تقریباً روزی نیست که این فدراسیون درگیر حاشیه نباشد، ورزشکاری رنجیده نشود و دوومیدانی رنگوبوی آرامش بگیرد. در این بین کسی از احسان حدادی خبر ندارد و حالا جمعی از خانواده دوومیدانی در نامهای به رئیسجمهور خواهان برکناری او از ریاست فدراسیون شدهاند.
تناقضهای آشکار
حدادی از همان روز ثبتنام برای انتخابات با حاشیه وارد شد. اعلام نشدن شرایط احراز برای حضور در انتخابات و به تعویق افتادن انتخابات از سوی وزارت ورزش و جوانان برای تأیید صلاحیت حدادی، اولین حاشیه بود. البته پس از رأی مجمع به حدادی نیز برخی کاندیداها نسبت به روند برگزاری انتخابات اعتراض کردند و خواهان ابطال آن بودند. رئیس فدراسیون انتخاب شد، اما حواشی تمام نشد و درهای مجموعه آفتاب به روی ورزشکاران بسته شد تا انتقادها بیشتر شود. انتقادات هنوز برجا بود که ویدئویی منتشر شده از سوی قهرمان پرتاب دیسک آسیا دوباره نگاهها را به سوی حدادی بازگرداند. حسین رسولی در ویدئویی مدعی شد او را به مجموعه آفتاب راه ندادهاند و برخورد بدی با او داشتهاند. مسئلهای که هیزم حواشی فدراسیون را بیشتر کرد تا شعلههای این آتش گریبانگیر حدادی شود و او را مجبور به واکنش و رسولی را به محرومیت دچار کند. این در حالی است که پیش از این ویدئو، فدراسیون اعلام کرده بود نمیتواند میان ورزشکاران تفاوت قائل شود و رسولی را به اردوی خارجی بفرستد. اگرچه حدادی همان شخصی بود که حاضر به عمل خارپاشنه خود در ایران نشد و برای جراحی به آلمان رفت، اردوی خارجی داشت و ورزشکاران این رشته بارها از امکانات بیشتری که در اختیار حدادی قرار میگرفت، گلایه داشتند. تناقضهایی که نمیتوان روی آنها چشم بست.
نامه برکناری؛ از وزیر تا رئیسجمهور
اعزام نشدن تیم ملی دوی صحرانوردی ایران به رقابتهای قهرمانی آسیا و اعلام این خبر یک روز قبل از آغاز مسابقات، حاشیه بعدی فدراسیون بود. عدم تأمین بودجه دلیل این اتفاق از سوی فدراسیون عنوان شد. آن زمان روحالله گلستانی، مربی دوی صحرانوردی در مصاحبهای تند علیه حدادی گفت: «احسان حدادی دنیا را در VIP دیده، نه در فقر و فلاکتی که برخی دوومیدانیکاران گرفتار آن هستند. او در کمپهای ایران نبوده و در بهترین کمپهای دنیا تمرین کرده. یادم هست مجید کیهانی (رئیس اسبق فدراسیون دوومیدانی) بر سر خودش میزد و میگفت: «۷۰ درصد بودجه را صرف حدادی کردهام، اما بازهم میگوید کم است! حدادی ۸ سال قول مدال داد، اما مدال نیاورد!»» پس از آن مهدی اولاد، دارنده مدال طلای پارالمپیک اعلام کرد که به او گفته شده باید روزی دو میلیون پرداخت کنی تا اجازه تمرین در باشگاه به تو داده شود. مهدی مستجابالدعوه، دبیر فدراسیون استعفا داد. کمی بعد ۲۵ نفر از اعضای خانواده دوومیدانی در نامهای به وزیر ورزش خواهان برکناری حدادی از فدراسیون دوومیدانی شدند. عدم حمایت از ملیپوشان، برخورد تحقیرآمیز با ورزشکاران، عدم برگزاری مسابقات و رویدادهای داخلی، ایجاد تنش از سوی فدراسیون و... مواردی بود که در نامه به آنها اشاره شده بود. نامهای که هادی سپهرزاد، سخنگوی فدراسیون به آن اینچنین واکنش نشان داد: «من از این نامه بیاطلاع هستم، اما تا جایی که اطلاع دارم مجمع و اعضای آن در مورد یک رئیس تصمیم میگیرند و اینگونه نیست که با یک نامه در مورد رئیس یک فدراسیون تصمیمگیری شود.» حواشی، اما باز هم ختم نشد تا پای رئیسجمهور هم به این ماجرا باز شود!
صدای ورزشکاران شنیده میشود؟
اواخر اسفند ماه ۱۴۰۳ و با ممانعت از حضور فرزانه فصیحی در باشگاه انقلاب و ماجرای حمله با صندلی به مربی این المپین، حواشی دوباره بالا گرفت. حالا، اما ماجرا فرق دارد. این بار پس از نامه به وزیر، تعدادی از اهالی دوومیدانی در نامهای به رئیسجمهور خواهان برکناری حدادی شدهاند. نامهای که در آن به پرونده و محکومیت قضایی حدادی و دوتابعیتی بودن او نیز اشاره شده است. سپیده توکلی، محمدحسین ابارقی، دیان خزائی، محمد ارزنده، حمیدرضا کاظمی و... تنها بخشی از امضاکنندگان این نامه هستند. با تمام این مسائل، اما اشتباه است اگر بگوییم تا پیش از حضور احسان حدادی در دوومیدانی، این فدراسیون بدون حاشیه بود، اما با حضور شخصی که بسیاری معتقد بودند از جنس این رشته است، جنس حواشی فدراسیون هم تغییر کرد. این در حالی است که ورزشکاران، مسابقات داخلی و بینالمللی مهمی در پیش دارند و اگر روند اعزامها و تورنمنتها به همین منوال باشد، هیچ موفقیتی عاید دوومیدانیکاران ایران نخواهد شد. اگرچه باز هم به نظر میرسد که حواشی فدراسیون دوومیدانی پایان ندارد؛ اما باید منتظر ماند و دید که آیا این بار حدادی حاضر به پاسخگویی خواهد شد یا رویه قبلی ادامه خواهد داشت. تکلیف فدراسیون و رشتهای که مدالهای بسیار دارد و ورزشکاران آن بسیار نامدار هستند، در آستانه مهمترین مسابقاتشان چه خواهد شد؟