روایت اسکار ۲۰۲۵؛ ۵ اسکار برای آنورا و یک اسکار برای آدرین برودی

داستان فیلم آنورا درباره یک کارگر جنسی است که شانسی برای زندگی جدید پیدا کرده و با یک فرد ثروتمند روسی ازدواج می‌کند. این فیلم ۵ جایزه اسکار را در مراسم اسکار برنده شد. یکی از این جوایز برای بهترین عکاسی بود. مایکی مدیسون، بازیگر ۲۵ ساله، جایزه بهترین بازیگر را به خانه برد. همچنین شان بیکر برای بهترین کارگردانی فیلم برای بهترین تدوین و فیلمنامه اصلی برنده جایزه اسکار شد.

هزینه ساخت این فیلم ۶ میلیون دلار بود که براساس استانداردهای هالیوود مبلغ ناچیزی است.  این فیلم در یک رقابت غیرقابل پیش‌بینی اسکار با رقیبان بزرگی مانند تریلر پاپی "Conclave"، داستان "The Brutalist"که درباره یک مهاجر یهودی  و موزیکال پرفروش "Wicked" ، موفق شد جوایز بسیاری را در مراسم اسکار ببرد.

آدرین برودی جایزه بهترین بازیگر را برای فیلم بروتالیست برنده شد

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از رویترز، آدرین برودی دومین جایزه اسکار خود را برای بازی در نقش یک معمار مهاجر در یک درام حماسی جنگی؛ فیلم بروتالیست برنده شد.

این بازیگر ۵۱ ساله اهل نیویورک، پیش از این جایزه اسکار را برای بازی در فیلم پیانیست برده بود. در آن زمان او جوان‌ترین برنده اسکار در سن ۲۹ سالگی بود.

برودی به طبقه الیت برندگان چند جایزه اسکار پیوسته است که شامل دنیل دی لوئیس، تام هنکس، آنتونی هاپکینز، جک نیکلسون و اسپنسر تریسی می‌شود.

برودی پیش از این عنوان کرده بود که مادرش از مجارستان فرار کرده و به منطقه‌ای در نزدیکی اقیانوس اطلس نقل مکان کرده و شخصیتی که او بازی می‌کند در نقش معمار مدرنیستی به نام  لازلو توث، بازتاب مهاجرت مادرش است.

او به خبرنگاران در فستیوال فیلم ونیز گفته است: من عواقب و تاثیرات مهاجرت او را در زندگی و شغل مادرم به عنوان یک هنرمند درک می‌کنم.

برودی که نقش‌های بسیاری را در فیلم‌های وس اندرسون بازی کرده است، با کارگردانان معتبر دیگری مانند وودی الن، پیتر جکسون، اسپایک لی، بری لوینسون، ترنس مالیک، رومن پولانسکی و استیون سودربرنگ همکاری داشته است.

من هنوز اینجا هستم

فیلم برزیلی من هنوز اینجا هستم برنده بهترین جایزه بین‌المللی اسکار شد

فیلم درام برزیلی به نام من هنوز اینجا هستم در دهه ۱۹۷۰ اتفاق می‌افتد و درباره یک سرپرست خانواری است که همسرش توسط قوای نظامی رژیم حاکم بر کشور دستگیر شده است. این فیلم برنده جایزه اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی شد.

این فیلم که همچنین نامزد دریافت جایزه برای بهترین بازیگری و بهترین عکاسی بوده است، داستانی واقعی را روایت می‌کند درباره فردی به نام یونیس پاویا و تلاش او برای فاش کردن حقیقت پشت پرده ناپدیدشدن اجباری همسرش در سال ۱۹۷۱.

کارگردان این فیلم والتر سیلز بوده که فیلم او به نام ایستگاه مرکزی در سال ۱۹۹۸ نیز نامزد بهترین فیلم خارجی در اسکار شده بود. فیلم‌هایی از برزیل در دسته بین‌المللی، کارگردانی و مستند جایزه اسکار؛ نامزد دریافت جایزه شده بودند اما هیچ یک موفق به دریافت جایزه نشدند. با اینهمه فیلم  "Black Orpheus," که محصول مشترک برزیل، فرانسه و ایتالیا بود در سال ۱۹۵۹ برنده اسکار شد.

دیگر نامزدهای اسکار امسال فیلم امیلیا پرز، دانه مقدس انجیر معابد، انیمیشن لتونی جریان و دختری با سوزن در دسته بین‌الملل با فیلم من هنوز اینجا هستم رقابت کردند.