نشریه آمریکایی نشنال اینترست با اشاره به عملیاتی شدن ناو شهید بهمن باقری نوشت: هفته گذشته این ناو رسماً عملیاتی شد. هرچند این ناو حتی به اندازه ناوهای هواپیمابر آمریکایی که پیش از جنگ جهانی دوم ساخته‌شده‌اند هم توانمند نیستند، اما یک جهش بزرگ برای ایران محسوب می‌شود. این ناو در واقع از ابتدا برای این‌کار ساخته‌نشده است، بلکه یک کشتی کانتینربر تغییر کاربری داده شده است. این دومین اقدام این‌چنینی سپاه بعد از رونمایی از ناو شهید مهدوی است که آن هم یک کشتی تغییر کاربری داده‌شده بود.
این نمونه جدید از ناوهای پهپادبر ایرانی دارای یک سطح شیبدار برای کمک به پرواز پرنده‌های بال ثابت است. آمریکا، بریتانیا و ژاپن هم پس از جنگ جهانی، ساخت ناوهای نظامی خود را از طریق تغییر کاربری ناوهای دیگر شروع کردند. رویکرد دیگر، رویکرد چین و هند بود که در دوران جنگ سرد با خرید ناوهای دارای باند بازنشسته‌شده از قدرت‌های دیگر برنامه ساخت ناوهای نظامی خود را آغاز کردند.
پکن و دهلی‌نو تنها یک دهه است که توانسته‌اند فناوری بومی ساخت ناوهای هواپیمابر را به دست بیاورند. حتی همین حالا هم ناوهای این دو قدرت، بسیار عقب‌تر از ناوهای هواپیمابر با پیشرانه اتمی آمریکا در کلاس‌های نیمیتز و جرالد فورد است. نکته مهم‌تر این است که ایران میلیاردها دلار برای این ناوها هزینه نکرده است. این واقعیت که سپاه پاسداران ناوهایی در هر سایز برای انتقال و پرواز پهپاد در اختیار داشته باشد، مایه نگرانی جدی است.
این موضوع در عین حال یک پیروزی تبلیغاتی برای ایران و متحدان و گروه‌های نیابتی منطقه‌ای‌اش محسوب می‌شود. جمهوری اسلامی بیش از سه دهه است که برنامه خودکفایی نظامی‌اش را آغاز کرده و توانسته است نمونه‌هایی از زیردریایی، جت‌های جنگنده، تانک، موشک و پهپادهای بومی تولید کند. دریادار تنگسیری، فرمانده نیروی دریایی سپاه می‌گوید: «این ناو با برد ۲۲ هزار مایل دریایی می‌تواند تا بیش از یک سال در آب‌های دوردست بدون نیاز به سوختگیری مستقر شود. اضافه شدن این ناو به ناوگان ایران گام مؤثری در تقویت توانمندی‌های دفاعی و بازدارندگی ایران در آب‌های دوردست است و در عین حال به حفظ منافع ملی کشور کمک می‌کند.»
آنگونه که برندون ویچرت، ماه پیش در نشنال اینترسنت نوشته بود: «ایران با تغییر کاربری کشتی باربری، نمایش قدرت دریایی خود را به شکل چشمگیری بهبود داده است. هر چند رصد و رهگیری این ناو برای اغلب نهادهای مدرن اطلاعاتی ساده و در نتیجه تهدید آن محدود است، اما جایی که این ناو می‌تواند بیشترین آسیب را وارد کند، در آب‌های پیرامون خاورمیانه است»
پیش‌بینی آینده چندان ساده نیست. کشورهای غربی چندان تهدید ناو هواپیمابر هوشوی ژاپن را جدی نگرفتند، اما ۷ دسامبر ۱۹۴۱ باعث شد که نگاه نسبت به ناوهای هواپیمابر برای همیشه عوض شود. به عبارت دیگر آمریکا نباید این تهدید را نادیده بگیرد، بلکه باید آن را به عنوان زنگ هشداری برای یک تهدید رو به رشد در آینده در نظر بگیرد. فقط ناو شهید بهمن باقری باعث نگرانی نیست، بلکه آنچه پس از آن اتفاق خواهد افتاد اهمیت دارد.
