منظور از ایمپلنت دندان یا کاشت دندان، جایگزین دندان‌های ازدست‌رفته است. دندان کاشته شده دقیقاً همانند دندان‌های طبیعی عمل می‌کند؛ به‌طوری که فرد تفاوت آن را با دندان‌های طبیعی احساس نمی‌کند. به‌طورکلی می‌توان گفت که عمل ایمپلنت دندان توسط متخصص ایمپلنت بهترین روش برای جایگزین‌کردن دندان‌های افتاده و ازدست‌رفته است.یکی از نکات مثبت و قابل‌توجه ایمپلنت دندان ثابت‌بودن آن است و دیگر نیازی نیست مانند دندان‌های مصنوعی آن را از دهان خارج کرد. درگذشته که از روش‌های دیگری برای پر کردن جای دندان‌های خالی استفاده می‌کردند افراد در هنگام غذاخوردن به مشکل برمی‌خوردند ولی امروزه با انجام ایمپلنت دندان، دیگر هیچ مشکلی در غذاخوردن بروز نکرده و احساس دندان‌مصنوعی برای فرد ایجاد نمی‌شود.ایمپلنت دندان با ایجاد یک‌پایه قوی در استخوان فک و یک روکش دندانی، یک‌دندان را کاملاً مشابه دندان واقعی شبیه‌سازی می‌کند. از آن جا که ایمپلنت دندان برخلاف سایر روش‌های جایگزینی بی‌دندانی، از پیچ‌های داخل فک استفاده می‌کند در نتیجه استحکام بسیار بیشتری خواهد داشت.
نسرین اصفهانی زاده، جراح لثه و ایمپلنت با اشاره به برگزاری بیست و سومین همایش سالیانه انجمن پریودنتولوژی، گفت: در این همایش یکی از بهترین سخنرانی‌ها اختصاص به درمان‌های ایمپلنت داشت تا همکاران دندانپزشک بدانند برای افرادی که فک آنها تحلیل دارد و استخوان کافی جهت گذاشتن ایمپلنت وجود ندارد، چه اقداماتی انجام دهند.اصفهانی زاده با عنوان این مطلب که ایمپلنت‌های دندانی جایگزینی مناسب برای افراد با بی‌دندانی کامل، تک دندان یا چند دندان است، ادامه داد: متأسفانه در قدیم استفاده از پروتزهای متحرک (دندان‌های مصنوعی) مشکلات خاصی را به همراه داشت که مهم‌ترین آن تحلیل استخوان بود که به‌مرور بافت استخوانی زیر دست‌دندان‌های مصنوعی (دنچر) از بین رفته و باعث لق شدن دنچر شده و مشکلات عدیده‌ای در ارتباط با ظاهر و جویدن برای افراد ایجاد می‌کرد.
این متخصص جراحی لثه و ایمپلنت اظهار داشت: خوشبختانه با واردشدن ایمپلنت‌های دندانی به دنیای دندانپزشکی می‌توانیم بی‌دندانی را به طور کامل توسط پروتزهای ثابت بازسازی کنیم و بیمار آن حس بی‌دندان بودن و استفاده از دندان‌مصنوعی را نداشته باشد.وی گفت: درگذشته در مواردی که فرد به دلیل ضربه یا پوسیدگی، یک یا چند دندان را از دست می‌داد با تراش دندان‌های مجاور کاربرد بریچ های ثابت ناحیه بی‌دندانی درمان می‌شد؛ اما امروز با استفاده از ایمپلنت‌های دندانی بدون آسیب به دندان‌های مجاور می‌توان ناحیه بی‌دندانی را بازسازی کرد.این فلوشیپ ایمپلنت‌های دندانی افزود: این مسئله بسیار مهم است که درمان ایمپلنت باید توسط افراد متخصص یا افرادی که دوره‌های آموزشی کافی و لازم را زیر نظر متخصص دیده‌اند، انجام شود. متأسفانه دوره‌هایی که به‌صورت کوتاه‌مدت توسط شرکت‌ها برگزار می‌شود مناسب ، کارآمد و کافی نیست و نمی‌تواند دندانپزشک را برای درمان ایمپلنت در دهان بیمار توانمند کند و متأسفانه این همکاران بدون توجه به شرایط خاص بیمار هم از نظر دهانی وهم از نظر سیستمیک، اقدام به جای‌گذاری ایمپلنت می‌کنند عدم جای‌گذاری صحیح ایمپلنت مشکلات عدیده‌ای برای بیماران به وجود می‌آورد.
وی در پاسخ به این سؤال که برای چه افرادی می‌توانند از ایمپلنت استفاده کنند گفت: بعضی از بیماری‌ها هستند که ریسک درمان ایمپلنت را بالا می‌برد مثل دیابت کنترل نشده، مصرف داروهای انعقادی و پوکی‌استخوان که باید حتماً با پزشک متخصص بیمار مشاوره انجام دهیم و بعد از اجازه پزشک معالج بیمار، درمان ایمپلنت را انجام دهیم.اصفهانی زاده ادامه داد: پوکی‌استخوان به‌خودی‌خود باعث منع گذاشتن ایمپلنت نمی‌شود؛ بلکه داروها و آمپول‌هایی که بیمار برای پوکی‌استخوان مصرف می‌کند عوارضی در فک ایجاد می‌کند که می‌تواند باعث شکست درمان و یا بالابردن ریسک درمان شود مشورت با پزشک بیمار و در صورت تشخیص پزشک برای قطع آمپول و داروها می‌توان درمان ایمپلنت را انجام داد.رئیس بیست و سومین همایش پریودنتولوژی ایران، در پاسخ به این سوال که ایمپلنت چه مدت در دهان می‌ماند، افزود: ایمپلنت از نظر ماندگاری مانند سایر دندان‌های طبیعی شما عمل می‌کند یعنی اگر بتوانید سلامت دهان و دندان را حفظ کنید، ایمپلنت هم به همان ترتیب حفظ خواهد شد و در دهان باقی می‌ماند. پس باید وقتی ایمپلنت را به بیمار پیشنهاد می‌کنیم حتماً شرایط بهداشتی دهان بیمار را چک کنیم و مطمئن شویم آیا فرد کاندید درمان ایمپلنت هست یا خیر.
اصفهانی زاده تأکید کرد: بعد از به‌وجودآمدن مشکلات و یا عفونت ناحیه ایمپلنت؛ بیمار را به پریودنتیست یا جراح فک و صورت برای حل مشکل ارجاع داده می‌شود که متأسفانه دیگر دیر شده و بافت استخوانی و لثه بیمار به دلیل درمان ناقص و نادرست، به‌شدت ازدست‌رفته است.این متخصص جراحی لثه ادامه داد: برای بیماری که اصلاً مسواک نمی‌زند و بهداشت دهان خوبی ندارد و عفونت یا بیماری لثه دارد؛ به‌هیچ‌وجه اقدام به درمان ایمپلنت نمی‌کنیم.وی تأکید کرد: ضروری است بعد از جای‌گذاری ایمپلنت چکاپ‌های دوره‌ای توسط متخصص مربوطه انجام می‌شود تا از مشکلات بعدی و عفونت ایمپلنت اجتناب شود.
