روابط دوستانه سنگ بنای روابط عاطفی است. با این حال مطالعات اخیر نشان می‌دهند که روابط اجتماعی ما به طرز جالبی پیچیده است.
برطبق پروژه‌ای به نام دوستی آمریکایی (2024)، درحالیکه بیش از 75درصد از آدم‌ها از روابط دوستی‌شان راضی بودند، بیش از 40درصد احساس می‌کردند که با دوستان‌شان صمیمیتی که دوست داشتند را ندارند. این اختلاف فاحش یک سوال را ایجاد می‌کند: چه چیزی ما را از احساس صمیمیت با آدم‌هایی که دوست می‌پنداریم، باز می‌دارد؟
مشکلات مدرن درباره دوستی‌ها
عوامل زیادی هستند که می‌توانند توضیح دهند که چرا بسیاری از آدم‌ها احساس نزدیکی و صمیمیت کم‌تری با دوستان‌شان دارند. یکی از ترس‌های ما ترس از قضاوت یا کنار گذاشته شدن است.
در جو اجتماعی امروزی که در آن همه لحظات و عقاید نقد می‌شوند، افراد ممکن است در باز کردن دریچه‌های قلب‌شان به روی دیگری یا برقراری یک دوستی اصیل دچار تعلل شوند.
این محافظه‌کاری‌ها مانعی برای عمیق‌تر کردن پیوندها است.
عامل دیگر، می‌تواند ماهیت سریع زندگی مدرن باشد. ما این روزها بیش‌تر از قبل سرمان شلوغ است که فرصت برای دیدارهای رو در رو و تعاملات را از بین می‌برد. رسانه‌های اجتماعی و پیغام‌های متنی، با اینکه خیلی رابطه‌ها را سریع و سهل کرده‌اند، اغلب فاقد عمقی هستند که گفت‌وگوهای واقعی در زندگی دارند.
برای برخی، تلفن زدن یا ترتیب دادن یک رابطه حضوری ممکن است در مقایسه با ماهیت کنترل‌تر شده روابط دیجیتالی، عجیب یا حتی ایجاد مزاحمت باشد.
چرا به رغم دوستی‌ها، تنهایی دارد افزایش پیدا می‌کند؟
به رغم این واقعیت که تقریباً 98درصد از آمریکایی‌ها حداقل یک دوست دارند، موج تنهایی دارد در این کشور افزایش پیدا می‌کند. اما ساده‌لوحانه است که اگر فکر کنیم که این اتفاق به آمریکا محدود می‌شود. این تناقض می‌تواند به عوامل مشابهی نسبت داده شود که روی صمیمیت بین افراد اثر می‌گذارند. اگر تعاملات ما با دوستان‌مان در وهله اول فقط دیجیتالی یا سطحی باشند، احساس تنهایی در ما عمیق می‌شود.
راحتی ارتباطات آنلاین می‌تواند تعداد دفعات و کیفیت ملاقات‌های رو در رو را کاهش دهد. این درحالیست که رابطه‌های رو در رو برای ارتباطات واقعی ضروری هستند.
علاوه بر آن، بررسی روندها نشان می‌دهد که مردم نسبت به دهه‌های پیشین کم‌تر دارند به صورت حضوری با هم معاشرت می‌کنند. مطالعات نشان می‌دهند که نسل جدیدتر، دوستان‌شان را نسبت به گذشته، کم‌تر در دنیای واقعی ملاقات می‌کنند. این تغییر روند ممکن است باعث ایجاد احساس تنهایی در بسیاری از تجربه‌های ما شود.
استراتژی‌هایی برای مبارزه با تنهایی
در این شرایط چطور در حلقه بزرگ دوستان احساس تنهایی نکنیم؟ چند راهبرد به شما پیشنهاد می‌دهیم:
1.روتین‌های منظم ایجاد کنید. سعی کنید که به صورت منظم در مراسم اجتماعی حضور پیدا کنید. حداقل هفته‌ای یکبار در جمع‌ها در کافه، پارک یا سینما جمع شوید. این روتین یک فرصت طبیعی برای دوستی و ارتباط با آدم‌هایی ایجاد می‌کنند که مثل خودتان به تعاملات رو در رو علاقه دارند.
2.ارتباطات حضوری را بپذیرید. درست است که ارتباط دیجیتال جایگاه خودش را پیدا کرده است، اما باید برای معاشرت حضوری الویت قائل شوید تا بتوانید کیفیت روابط‌تان را افزایش دهید. اگر ملاقات با آدم‌ها چالش‌برانگیز است، به جای ارتباط دیجیتالی تلفنی حرف بزنید.
3.موضوعاتی برای مکالمه داشته باشد. برای آنکه بتوانید همیشه حرفی برای گفتن داشته باشید، فهرستی از موضوعات را آماده کنید که دوست دارید با دوستان‌تان شریک شود. این امر به شما کمک می‌کند تا به خاطر خجالت از حرفی نداشتن، رابطه حضوری را لغو نکنید.
4.فهرستی از دوستان تلفنی داشته باشید. فهرستی از دوستانی تهیه کنید که دوست دارید رابطه‌تان را با آن‌ها عمیق‌تر کنید . برایشان وقت بگذارید. این فهرست اطمینان حاصل می‌کند که شما یادتان می‌ماند چه کسانی برایتان مهم بودند و چه کسانی طی زمان در کنارتان ماندند.
سخن آخر
تکنولوژی مدرن و سبک زندگی شلوغ می‌تواند چالش‌هایی برای حفظ دوستی‌های صمیمانه ایجاد کند. با این حال می‌توانید تعمداً گام‌هایی براز نزدیک‌تر شدن به دوستانی که برایتان اهمیت دارند بردارید و تفاوت احساس‌تان را تجربه کنید.
