دیوید تیلور جادوگر آمریکایی‌ها در کشتی و در وزن 86 کیلو گرم در عین ناباوری در برابر پدیده جدید کشتی آمریکا آرون بروکس در دو دیدار شب گذشته شکست خورد تا بروکس 23 ساله نماینده آمریکا در این وزن در رقابت‌های المپیک باشد.
تیلور که به واسطه رقابت نزدیکش با یزدانی برای ما ایرانی‌ها در این سال‌ها شناخته شده‌ترین کشتی‌گیر خارجی بود و پیروزی‌های او در دو فینال قهرمانی جهان و المپیک 2020 توکیو و دو برد دیگر او در جام جهانی تهران و رقابت‌های قهرمانی جهان برابر یزدانی او را کشتی‌گیری بزرگ معرفی کرده بود، بالاخره بعد از هفت سال به دومین نفر در بدترین جای ممکن باخت تا آرزوی انتقام و نبرد او با یزدانی در المپیک برای ما به پایان برسد.
یزدانی که در 9 سال گذشته 9 مدال طلا، نقره و برنز جهانی را با چهار طلا و چهار نقره در خورجین خود داشت و پر مدال‌ترین کشتی‌گیر تاریخ ایران در رقابت‌های جهانی و المپیک بود، به همراه مردم ایران در این روزها، منتظر المپیک 20024 پاریس بودند تا نبرد این دو بزرگ تاریخ کشتی جهان را ببیند.
تیلور شب گذشته در عین ناباوری در دو دیدار پیاپی با نتایچ جهار بریک و سه بر یک عرصه را به رقیب جوان خود باخت تا پایانی باشد بر نبرد کلاسیک و ماندگار او و حسن یزدانی که اتحادیه جهانی کشتی را نیز قبل از حضور این دو در هر تورنمنتی به وجد می آورد.
زانو زدن تیلور در لحظات پایانی نبرد دوم برابر آرون بروکس و آغوش بروکس در وسط کشتی برای او دل همه دوستداران کشتی را به درد آورد. تیلور که علی‌رغم رقابت نفس گیرش برابر یزدانی همواره از او به نیکی یاد کرده بود، در این دو کشتی هر چه تلاش کرد نتوانست از پاهای بیدار و دستان پرتوان بروکس عبور کند و بالاخره مزه شکست را در بدترین موقع چشید.
این شکست شاید حسن یزدانی را هم شوکه کند، تمام برنامه‌ها، تمرینات و ذهن یزدانی در این یک سال برای نبرد با تیلور چیده شده بود و او حالا باید در صورت حضور در المپیک به جای رقیب همیشگی به مصاف جوانی برود که از نفس چاقی برخوردار است و رسیدن به پاهای او به این سادگی نیست.
باخت تیلور شاید در لحظه اول برای ما و هر هوادار کشتی ایران خبری خوش و خوشحال کننده بود، ولی پایانی موقت است بر یکی از بزرگترین نبردهای تاریخ کشتی جهان. البته شاید تیلور 34 ساله دوباره به پا خیزد و به کشتی برگردد و در رقابت‌های جهانی 2025 نماینده آمریکا در وزن 86 کیلو باشد اما تکرار این مسابقه در المپیک چیز دیگری بود.
تیلور علی‌رغم بردهای بزرگش برابر یزدانی، ورزشکاری قابل احترام در دنیای کشتی و حتی نزد یزدانی و هواداران ایرانی بود، کسی که هیچ وقت اخلاق را در تشک کشتی نباخت و هیچ وقت به اسطوره بزرگ و ماندگار کشتی ایران بی‌احترامی نکرد. جملات کنترل شده و با احترام او در مصاحبه‌ها و شبکه‌های اجتماعی که با رفتار متقابل یزدانی همراه بود، نبرد این دو بزرگ تاریخ کشتی جهان را برای ما تا ابد ماندگار کرد.
تیلور در بدترین لحظه تاریخ از رسیدن به المپیک 2024 بازماند، مردی که اگر نبود به جرات می‌توان گفت یزدانی با 9 طلای پیاپی المپیک و تاریخ برترین ورزشکار تاریخ ایران و حتی آسیا می‌شد، مردی که در این سال‌ها رقیب همیشگی برترین ورزشکار ایران بود، ولی هیچ وقت هیچ کس از او به بدی یاد نکرد. کسی که زانو زدنش در برابر حریف جوانش در ثانیه‌های پایانی رقابت‌های انتخابی تیم ملی آمریکا شاید دل یزدانی را هم به درد آورد. کسی که اگر به المپیک می‌آمد، مهم‌ترین نبرد تاریخ ورزش ایران برابر او دیدنی‌تر از همیشه بود. ولی با باختش برابر بروکس تاریخ را خراب کرد و فینال المپیک و نبرد انتقامی یزدانی را از ما ایرانی‌ها گرفت.
