حفظ بهداشت دهان و دندان با کاهش خطر عفونت لثه و شرایطی مانند دیابت و آلزایمر مرتبط است و نتایج تحقیقات اخیر نیز شواهد بیشتری در این ارتباط ارائه کرده است.
نتایج تحقیق کنونی نشان می‌دهد که استفاده از دهان‌شویه‌های ضدعفونی‌کننده در برخی از بیماران دیابتی ممکن است به بهبود سطح قند خون کمک کند. در واقع، پریودنتیت، عفونت لثه است که به بافت نرم اطراف دندان آسیب می‌رساند و با بیماری‌هایی مانند دیابت، زوال عقل، بیماری‌های قلبی عروقی و عفونت‌های دستگاه تنفسی مرتبط است.
در آخرین پژوهش، محققان دریافتند زمانی که افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ با دهانشویه ضد عفونی‌کننده غرغره کردند، تعداد باکتری‌های مرتبط با پریودنتیت کاهش قابل توجهی داشت. علاوه بر این، هنگامی که سطوح باکتریایی کاهش یافت، کنترل بهتری بر سطح قند خون در برخی از بیماران دیابتی مشاهده شد.
محقق ارشد این تحقیق، سایا ماتایوشی اظهار کرد: سه گونه باکتریایی بسیار خطرناک وجود دارند که با پریودنتیت یا بیماری‌های بافت‌های اطراف دندان‌ها مرتبط هستند. ما تصمیم گرفتیم بررسی کنیم که آیا می‌توانیم این سه گونه (ژنژیوالیس پورفیروموناس، ترپونما دنتیکولا و تانرلا فورسیتیا) را در بیماران مبتلا به نوع ۲ دیابت با استفاده از دهانشویه حاوی کلرهگزیدین گلوکونات ضد عفونی‌کننده کاهش دهیم یا خیر.
این یافته‌ها بر اساس نتایج تحقیقی یک ساله شامل ۱۷۳ بیمار بود. برای تعیین اثربخشی غرغره کردن با دهانشویه، از شرکت‌کنندگان خواسته شد که در ۶ ماه اول از آب برای غرغره کردن استفاده کنند و در ۶ ماه بعد به دهانشویه ضد عفونی‌کننده روی آورند.
محققان نمونه‌های بزاق و خون را به صورت ماهانه یا دو ماهه جمع‌آوری کردند. نمونه‌های بزاق به شناسایی سه گونه باکتری مرتبط با پریودنتیت کمک کردند، در حالی که نمونه‌های خون سطح HbA۱c را اندازه‌گیری کردند که نشان‌دهنده کنترل قند خون است.
هموگلوبین بخشی از گلبول‌های قرمز خون است که اکسیژن را از ریه‌ها به بقیه بدن می‌رساند و از آنجایی که عمر گلبول‌های قرمز حدود سه ماه است، آزمایش HbA۱c نشان‌دهنده میانگین سطح قند خون بیمار طی سه ماه گذشته خواهد بود که می‌تواند برای کنترل و ارزیابی دیابت استفاده شود.
کازوهیکو ناکانو، محقق دیگر تحقیق کنونی توضیح داد: ما تعجب نکردیم که غرغره کردن با آب هیچ تاثیری بر گونه‌های باکتریایی یا سطح HbA۱c ندارد، با این حال، زمانی که بیماران از دهانشویه استفاده کردند همچنین زمانی که حداقل دو بار در روز دهانشویه غرغره کردند، به‌طور کلی گونه‌های باکتریایی را کاهش دادند.
اگرچه وقتی بیماران با دهانشویه ضد عفونی‌کننده غرغره می‌کردند، هیچ تغییر کلی در سطح HbA۱c وجود نداشت اما محققان خاطرنشان کردند که تفاوت‌های زیادی در پاسخ‌های فردی وجود دارد.
زمانی که شرکت‌کنندگان به دو دسته بیماران جوان‌تر و مسن تقسیم شدند، بیماران جوان‌تر کاهش بیشتری در گونه‌های باکتریایی و بهبود قابل توجهی در کنترل قند خون هنگام استفاده از دهانشویه در مقایسه با آب داشتند.
محققان بر این باورند که اگر بتوانیم بیمارانی را شناسایی کنیم که احتمالا به دهانشویه ضد عفونی‌کننده پاسخ خوبی می‌دهند، این روش، درمانی آسان، برای افراد مبتلا به بیماری‌های مرتبط با پریودنتیک خواهد بود.
