مراسم تحلیف کارآموزان قضائی سراسر کشور در سالن شهدای هفتم تیر ساختمان مرکزی قوه قضائیه با حضور حجتالاسلام والمسلمین محمد موحدی دادستان کل کشور، محمدباقر الفت معاون منابع انسانی و امور فرهنگی قوه قضائیه و جمعی از مسئولان عالی قضائی برگزار شد.
حجتالاسلاموالمسلمین محمد موحدی در ابتدای این مراسم به تبیین جایگاه و منزلت مقام قضاوت پرداخته و گفت: قداست کار قضاوت بسیار بالاست و جایگاهی حساس و خطیر دارد.
دادستان کل کشور خطاب به قضات حاضر در مراسم تاکید کرد: شغل خود را رزقی معنوی بدانید که خداوند متعال آن را روزیتان کرده است.
حجتالاسلاموالمسلمین موحدی، تصریح کرد: جایگاه قضاوت به حدی حساس و خطیر است که متصدیان امور نیز دقت فوقالعاده دارند تا افراد شایسته و توانمند برای این جایگاه انتخاب شوند.
دادستان کل کشور با اشاره به اینکه در گزینش افراد برای این جایگاه مهم، توجه به ظواهر اصل نیست، گفت: توجه به امانتداری و درستکاری افراد برای دستگاه قضائی مهم است و این قبیل شاخصها مدنظر قرار خواهد گرفت.
حجتالاسلاموالمسلمین موحدی با بیان اینکه قلب انسان باید به سمت خدا باشد تا در مسیر درست حرکت کند، گفت: قاضی باید پیوسته قلبش به سمت خدا باشد در غیر این صورت توانایی عبور از دامهایی که در مسیرش قرار خواهد گرفت، بر نمیآید.
وی با تاکید بر اینکه قضات تلاش کنند از انجام اقداماتی که مناسب این جایگاه نیست دوری کنند، تصریح کرد: یکی از مسائلی که میتواند برای قاضی مشکل ایجاد کند، نقل حوائج شخصی نزد دیگران است.
دادستان کل کشور توصیه کرد: رعایت انصاف بر اساس قواعد و قوانین، برای قضات مهم است؛ لذا در تمامی پروندهها و حالات انصاف را از دست ندهید.
وی گفت: تشخیص نوع تأمین در اوایل کار قاضی، امری سخت است، اما قاضی تازهکار میتواند برای تشخیص نوع تأمین، از افراد با تجربه سوال و تحقیق کند.
حجتالاسلاموالمسلمین موحدی با اشاره به ضرورت اقناعسازی متهمان هر پرونده، گفت: تفهیم اتهام باید دقیق باشد تا فرد متوجه شود که چه اشتباهی مرتکب شده است، بنابراین قاضی باید شکایت را برای فرد تبیین کند.
دادستان کل کشور با بیان اینکه ما در دستگاه قضائی دنبال اصلاح هستیم و تمام آرا باید جنبه اصلاحی داشته باشند، تاکید کرد: ما در رسیدگیها و صدور احکام به دنبال مجازات صرف نیستیم بلکه هدف غایی از صدور آرای قضائی اصلاح و بازاجتماعی کردن افراد است.
وی در پایان گفت: انجام کار زیاد نباید باعث شود که قضات از خانواده خود غافل شوند، چرا که طبق روایات، انسان مؤمن باید به رأی و نظر خانواده خود نیز احترام بگذارد.