۲۸ آبان برای طرفداران استقلال و به طور کلی فوتبال‌دوستان کشورمان خاطره درگذشت مردی را زنده می‌کند که یکی از چهره‌های ماندگار فوتبال کشورمان محسوب میشد و هنوز هم خیلی‌ها از او به نیکی یاد می‌کنند.
غلامحسین مظلومی ملی‌پوش اسبق استقلال که سابقه سرمربیگری و سرپرستی در این تیم را هم یدک می‌کشید، در بیست‌وهشتم آبان ماه سال ۱۳۹۳ چشم از جهان فرو بست تا برادر کوچکترش یعنی پرویز مظلومی و تمام اهالی فوتبال را سیاه‌پوش کند. مظلومی سابقه قهرمانی با استقلال (تاج) در جام باشگاه‌های آسیا و همچنین جام ملت‌های آسیا و بازی‌های آسیایی در معیت تیم ملی فوتبال کشورمان را داشت. او یکی از معدود گل‌زنان فوتبال ایران در مرحله گروهی رقابت‌های فوتبال المپیک هم محسوب می‌شود و اتفاقا این قضیه خودش ماجرای جالبی دارد.
علی پروین در مورد گلی که غلامحسین مظلومی در چهارچوب المپیک ۱۹۷۶ مونترال وارد دروازه کوبا کرد، سال‌ها قبل به خبرورزشی گفت: شب قبل از بازی غلامحسین آمد و به من گفت علی! من خواب دیدم به کوبا گل می‌زنم. باور کن اگر بازی کنم، گل می‌زنم. من هم عین این مسئله را به کادر فنی منتقل کردم. حشمت خان مهاجرانی نیز وقتی روحیه بالای مظلومی را دید، او را در ترکیب ثابت گذاشت و اتفاقا بازی مقابل کوبا را با همان تک‌گلی که غلامحسین به ثمر رساند، بردیم و از مرحله گروهی صعود کردیم؛ صعودی که برای اولین‌مرتبه و البته تا امروز برای آخرین مرتبه رخ داده است.
غلامحسین مظلومی چهره ماندگاری در استقلال بود ولی بازیکنان بزرگ پرسپولیس هم رابطه گرمی با او داشتند و اشک‌های آن‌ها در روز تشییع مظلومی بزرگ را هرگز فراموش نمی‌کنیم. روحش شاد و یادش گرامی.
