در فوتبال به تقابل‌های رودرروی مدعیان بازیهای ۶ امتیازی می‌گویند. بردن رقیب اصلی ۳ امتیاز به حساب شما واریز می‌کند و مانع گرفتن سه امتیاز توسط رقیب می‌شوید. برتری روحی ناشی از این برد هم که جای خود، فرقی نمی‌کند این رقابت در بالای جدول برای قهرمانی باشد یا در پایین جدول برای بقا، یکی از شرط‌های شناسایی تیم موفق در تمام دنیا بردن جدال‌های ۶ امتیازی است.برای اهمیت کار استقلال همین مقایسه کافی است که تیم نکونام را با تیم ساپینتو در فصل گذشته مقایسه کنید. تیم ساپینتو همین اسکلت را داشت، جذاب و تماشاگر پسند بازی می‌کرد، پیروزی‌های پرگل هم داشت اما نتوانست به موفقیتی برسد. چرا؟
به گواه تمام کارشناسان مشکل بزرگ تیم ساپینتو از دست دادن بازیهای ۶ امتیازی و شکست مقابل رقبای اصلی بود. ساپینتو هر دو بازی مقابل سپاهان را در شروع دو نیم فصل اول و دوم دو بر صفر باخت. دو دربی حساس امسال در فینال جام حذفی و بازی برگشت لیگ برتر را در فاصله کمتر از یک ماه به پرسپولیس باخت و پس از این دو تیم در رتبه سوم قرار گرفت! اما حالا نگاه کنید به کارنامه جواد نکونام که در اولین فصل تصدی استقلال و بعد از شکست یک بر صفر در هفته سوم مقابل سپاهان، در دومین جدال ۶ امتیازی فصل تراکتور را دو بر صفر برد.البته فراموش نمی‌کنیم که در آخرین بازی فصل قبل، زمانی که تکلیف همه تیم‌ها مشخص شده بود، ساپینتو در یک بازی تشریفاتی در همین ورزشگاه آزادی تراکتور را ۷-۱ برد اما این بازی زمین تا آسمان با آن مسابقه تفاوت داشت. هنوز در هفته دهم هستیم و هر دو تیم سابقه صدرنشینی داشتند، هنوز شانس قهرمانی برای همه وجود دارد و خلاصه این بازی از هیچ نظر تشریفاتی نبود!
