سرویس مذهبی افکار نیوز- اندیشه در پیامدهای شوم بهتان، و یاد آوری مستمر آنها نقش مهمی در بازداشتن انسان از این رفتار ناپسند دارد که سرانجام ریشه کن شدن این آفت از درون نفس انسانی را در پی خواهد داشت.
شخص مبتلا به بهتان باید در صدد تقویت نیروی تقوا و باز دارندگی در خود باشد. از این رو به ذکر همیشگی عواقب بیماری خویش نیازمند است. دقت و تفکر در احادیثی که به بیان اهمیت فراوان آبروی افراد باایمان پرداخته است نیز مایه تقویت نیروی تقوا در او شده، وی را از ریختن آبروی دیگران باز می دارد.
از حضرت صادق(ع) نقل شده است: حرمت مومن از کعبه عظیم تر است.
البته درمان حتمی و قطعی تمام بیماری های رفتاری انسان به برطرف کردن ریشه های درونی آنها بستگی دارد؛ از این رو باید در ابتدا بیماری بهتان را ریشه یابی کرد و پس از یافتن آن، به از بین بردنش پرداخت. اگر حسد سرچشمه این رفتار ناشایست باشد، باید به نابود کردن آن پرداخت و اگر رذیله دیگری، ریشه این بیماری است باید در زوال آن کوشید.
منبع: اخلاق الهی(آیت الله مجتبی تهرانی)، ص۱۴۰.
