امام جعفر صادق علیه السلام در روایتی به جایگاه زیارت سیدالشهدا (علیه السلام) اشاره کردند.
روایت زیر از کتاب «کامل الزیارات» منتشر شده است.
عنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَیْمُونٍ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ:
قُلْتُ لَهُ مَا لِمَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ (ع) زَائِراً عَارِفاً بِحَقِّهِ غَیْرَ مُسْتَکْبِرٍ وَ لَا مُسْتَنْکِفٍ؟ قالَ یُکْتَبُ لَهُ أَلْفُ حِجَّةٍ وَ أَلْفُ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ إِنْ کَانَ شَقِیّاً کُتِبَ سَعِیداً وَ لَمْ یَزَلْ یَخُوضُ فِی رَحْمَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: کسی که به زیارت امام حسین(ع) برود، در حالی که معرفت دارد و هیچ استکبار و استنکافی از زیارتش نداشته باشد چه اجر و ثوابی دارد؟ فرمود: برای او ثواب هزار حجّ و هزار عمرۀ مقبول می‌‌نویسند و اگر شقی و بدبخت بوده، خوشبخت می‌شود و پیوسته در رحمت خدا غوطه‌ور است.
کامل الزیارات، ص۱۵۶
