جشنواره بیست و یکم پس از یک وقفه ده ساله درحالی برگزار می‌شود که با ظهور و توسعه شبکه‌های اجتماعی ابزارهای اطلاع رسانی بسیار فراتر از قالب‌های مرسوم همچون مجلات و‌روزنامه‌ها رفته و افزایش روز افزون خبرگزاری‌ها، پایگاه‌های خبری و رسانه‌های محلی نیز کمیت و کیفیت محتوای رسانه‌ای را دستخوش تحولات عظیمی کرده است.
برای به تصویر کشیدن این تحول در حوزه رسانه طراحی پوستر به محمد روح الامین سپرده شد. فردی که سوابق درخشانی از جمله نامزدی سیمرغ بلورین بهترین طراحی پوستر در ۴ دوره جشنواره فجر را در کارنامه داشته و می‌توانست با ریزبینی و ظرافت تغییر و تحول بزرگ در حوزه فعالیت رسانه‌ای را به تصویر بکشد.
روح الامین که چهار دوره در میان نامزدهای دریافت سیمرغ بلورین بهترین طراحی پوستر حضور داشته است در مورد اینکه ایده طراحی پوستر جشنواره رسانه‌های ایران چگونه به ذهنش رسیده است اظهار داشت:«برای تولید کردن یک محصول تبلیغی برای رویدادی مثل جشنواره رسانه‌های ایران مشکل و چالش ما جمع کردن این دو عنصر باهم بود. یک عنصر بخش کلاسیک است شامل روزنامه ها و مجلات که برای همه مخاطبان قدیم و جدید آشنا است و یک عنصر هم رسانه‌های جدید که تکثر آن کار را برای ایجاد یک نقطه همرسی و محل جمعی برای این رسانه‌ها سخت میکند. علی رغم این موضوع در شکل طراحی این پوستر ما به سراغ موضوعی رفته‌ایم که در نگاه نوستالژیک مخاطبان روزنامه‌ها قابل فهم باشد. به این فکر میکردم فروشندگان روزنامه که خبر اول آن را داد می‌زدند چگونه روزنامه را در دستشان جمع می‌کردند یا روزنامه‌ها را از دفتر روزنامه به کیوسک‌های روزنامه فروشی منتقل می‌کردند. رسیدم به فرم روزنامه ای که لوله شده و حمل می‌شود. لوله شدن روزنامه یک رویی دارد و یک پشت. پشت آن می‌توانست همان صفحات روزنامه‌های کلاسیک باشد و برای روی روزنامه به یک صفحه کرو شده‌ای از یک وسیله مدرن تر انتقال خبر مثل تبلت یا موبایل رسیدم تا نشان دهم روزنامه های کلاسیک پشتوانه رسانه‌های مدرن اند یا به تعبیر دیگر رسانه‌های مدرن زایده آن فرهنگ رسانه‌ای بوده و ریشه اش آن است و حالا یک نمایش جدیدی دارد.»
