پرسپولیس دیروز با بازیکنان ذخیره‌اش سه گل به هوادار زد. این یک بازی دوستانه بود اما هواداران این تیم دوست داشتند حدود دو ماه قبل با نفرات اصلی‌اش تیم ساکت الهامی را می‌برد تا الان صدرنشین باشد.
با نگاهی به پشت سرمان و امتیازهایی که پرسپولیس در همین نیم فصل دوم از دست داده این حسرت برای هواداران این تیم وجود دارد که چرا حالا پرسپولیس باید منتظر باخت یا امتیاز دادن سپاهان در ۵ بازی باقیمانده باشد اما شاید همین که اختلاف از ۴ به یک رسیده امید ۲۰- ۱۰ درصدی برای قهرمانی به یکباره چند برابر شده و حالا می‌شود امیدوار بود که سپاهان باز هم امتیاز از دست بدهد و البته پرسپولیس در بازی رودررو استقلال را شکست داده و در سایر بازی‌ها هم امتیاز از دست ندهد.
روی کاغذ سپاهان فقط یک بازی سخت دیگر دارد که از قضا هفته بعد برگزار می‌شود. سپاهان باید از مس رفسنجان میزبانی کند که تیمی تاکتیکی و منسجم به نظر می‌رسد و شکست دادنش حتی برای تیم قدرتمند مورایس راحت نخواهد بود. پرسپولیس باید امیدوار باشد که سپاهان به تیم ربیعی امتیاز بدهد وگرنه به نظر می‌رسد در ادامه مسیر زردهای اصفهان از پرسپولیس و استقلال آسان‌تر باشد و همچنان آنها شانس اول قهرمانی به حساب می‌آیند.
نکته دوم که میتواند سپاهان را امیدوارتر کند، زد و خورد سرخابی‌های تهران در دربی ۳ اردیبهشت خواهد بود. اگر تصور کنیم این دربی مثل غالب دربی‌ها با تساوی به پایان برسد و از قضا سپاهان در همان هفته برنده باشد تیم مورایس دوباره خودش را جدا می‌کند. البته قبل از آن نتایج هفته بیست و ششم میتواند تعیین کننده باشد.
مثلاً در خوشبینانه‌ترین حالت اگر استقلال به هوادار امتیاز بدهد و مس رفسنجان، سپاهان را در خانه‌اش متوقف کند پرسپولیس با برد در کرمان میتواند به صدر جدول برسد و قبل از دربی از رقیب سنتی و البته زردهای مدعی جلو بیفتد که اتفاق بزرگی خواهد بود اما به صورت نرمال به نظر می‌رسد هر سه تیم بازی‌های هفته بعدشان راببرند و آن وقت است که دربی تعیین‌کننده‌تر از همیشه خواهد شد.
فصل قبل دربی برگشت برای پرسپولیس حکم فینال را پیدا کرد. البته در آن مقطع اختلاف پرسپولیس و استقلال شش امتیاز بود. تیم یحیی امید داشت در آن دربی پیروز شود و اختلاف را به سه برساند و در ادامه و هفته‌های باقیمانده منتظر امتیاز دادن رقیب سنتی باشد که البته نه پرسپولیس آن دربی را برد نه بعد از آن استقلال شکست خورد.
این بار اما به نظر می‌رسد دربی واقعاً حکم فینال را پیدا خواهد کرد. تصور کنید طبق فرضیه‌ای که مطرح کردیم استقلال، سپاهان و پرسپولیس به ترتیب مقابل هوادار، مس رفسنجان و مس کرمان برنده شوند. در این صورت سپاهان و استقلال ۵۵ امتیازی شده و پرسپولیس روی امتیاز ۵۴ می‌ایستد و آن وقت دربی دیدن خواهد داشت.
در واقع چنانچه چنین شرایطی رقم بخورد دربی بیش از جایگاه سنتی‌اش حکم یک بازی تعیین‌کننده برای قهرمانی را پیدا می‌کند. اما حالت دیگری هم وجود دارد. تصور کنید هفته بعد سپاهان مقابل مس رفسنجان برنده نباشد اما پرسپولیس و استقلال، مس کرمان و هوادار را شکست بدهند.
آن وقت استقلال قبل از دربی صدرنشین می‌شود و با ۵۵ امتیاز مقابل پرسپولیس ۵۴ امتیازی قرار می‌گیرد و سپاهان در عدد ۵۳ می‌ایستد. اگر چنین شرایطی رقم بخورد دربی برای پرسپولیس حکم مرگ و زندگی را خواهد داشت و فراتر از فینال میتواند باشد. در واقع اگر در هفته بیست و ششم نتایجی رقم بخورد که یکی ازدو تیم سرخابی از دیگری بالاتر قرار بگیرد مساوی در دربی برای تیمی که بالاتر قرار می‌گیرد ظاهراً نتیجه بهتری است چرا که برتری یک امتیازی‌اش نسبت به دیگری را در فاصله سه هفته مانده تا پایان فصل حفظ خواهد کرد.
اما این کورس قهرمانی یک ضلع سوم هم دارد و این برتری فایده‌ای نخواهد داشت. در واقع اگر نتایج هفته بعد طوری رقم بخورد که اختلاف‌ها همین یک امتیاز باقی بماند تساوی در دربی به درد هیچ‌کدام از دو تیم نخواهد خورد و آنگاه می‌توان منتظر یک دربی جذاب فارغ از احتیاط‌های لازم و معمول این مسابقه بود.
هواداران پرسپولیس که حالا به قهرمانی امیدوار شده‌اند، می‌گویند اگر قرار به قهرمانی باشد باید استقلال را ببریم و چنانچه قادر به شکست این تیم نباشیم شایسه قهرمانی نیستیم اما خب در شرایطی دیگر و با رقم خوردن نتایجی دیگر هم می‌توان به قهرمانی پرسپولیس امیدوار بود به شرطی که اختلاف با استقلال و سپاهان از عدد یک بیشتر نشود.
پرسپولیس اما با نگاه فینال یا همان بازی مرگ و زندگی به دربی ۳ اردیبهشت می‌نگرد و اصلاً به خاطر همین است که هیچ‌کدام از آن ده بازیکن در آستانه محرومیت حق ندارند تا با گرفتن اخطار تیم‌شان را در دربی بزرگ بعدی تنها بگذارند.
