بانک جهانی در جدیدترین چشم انداز اقتصادی خود در خصوص شرق آُسیا و منطقه اقیانوس اطلس اعلام کرد که گذار از پیری به سالخوردگی در این منطقه از ۷ درصد کل جمعیت ۶۵ ساله یا مسن تر به ۱۴ درصد افزایش یافته است.
به استناد آمارها، جمعیت سالمندان مالزی به سرعت رو به رشد است و در سال ۲۰۳۵ مالزی به یک کشور پیر تبدیل می شود و جمعیت بالای ۶۰ سال آن به ۱۵ درصد جمعیت کل کشور خواهد رسید.
بر اساس این گزارش، کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعهٔ اقتصادی نیز در حال تبدیل شدن به جوامع سالخورده در سطوح بسیار پایین تر از همتایان خود هستند و تولید ناخالص داخلی سرانه بر اساس برابری قدرت خرید در اوج سن کار بین ۱۰ تا ۴۰ درصد از سطح ایالات متحده در همان نقطه در انتقال جمعیتی به شمار می آید.
همچنین پیری جمعیت ممکن است بر رشد اقتصادی از طریق کاهش سهم جمعیت در سن کار که معمولا به عنوان ۱۵ تا ۶۴ سال تعریف می شود، تاثیرگذار باشد.
افزایش شمار افراد مسن می تواند می تواند تعادل مالی را میزان درامد و هزینه ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
افزایش شمار افراد مسن می تواند سبب کاهش جمعیت سن کار، بیکاری، فشار بر سیستم بیمه درمانی در تامین مالی اقتصادهای بزرگ شود.
به باور کارشناسان، افزایش طول عمر، کاهش میزان زاد و ولد و شمار فزاینده افراد سالمند در آسیا ممکن است مشکلاتی به همان وخامت تاثیر تغییر آب و هوایی ایجاد کند.
موضوع سالمندی "یک مشکل بزرگ، فوری و اضطراری" برای این منطقه است که پرتراکم‌ترین جمعیت جهان را به خود اختصاص می دهد.
مشکلاتی که با جمعیت در حال سالمندی مربوط است، می تواند بهبودی اقتصادی آسیا را از بحران مالی جهانی را به ویژه پس از شیوع ویروس کرونا در این قاره دچار اشکال کند.
به استناد آمارها، شمار افراد بالای ۶۰ سال در جمعیت آسیا تا سال ۲۰۵۰ چهار برابر خواهد شد و به ۱.۲ میلیارد نفر خواهد رسید. این رقم تقریبا چهار برابر شمار شهروندان سالمند در مجموع آمریکا و اروپا است.
