سید ابوالحسن حسنزاده با پیرامون ارزش روز جمعه و اعمال مخصوص منتظران واقعی « حضرت مهدی(عج) » گفت: روایتهای بسیاری در خصوص ارزش روز جمعه بیانشده است ازجمله اینها مطرح کردن نام عید برای روز جمعه است، اما آنچه مسلم است توجه بهروز جمعه بهعنوان روزی مهم برای مسلمانان است که در کشورهای اسلامی مطرح و به آن پرداخته میشود.
وی به گره خوردن نام روز جمعه با روزهای انتظار حضرت مهدی(عج) اشاره و اظهار کرد: روز جمعه بهعنوان جمعههای انتظار شناختهشده، زیرا در روایات و احادیث نیز بر ظهور «امام عصر (ع)» در روز جمعه تأکید شده است همچنین در این روز منتظران «حضرت مهدی (عج)» برای ظهور این حضرت دعا میکنند.
وظایف مؤمنان و منتظران در قبال «حضرت مهدی(عج)»
حسنزاده در خصوص وظایف مؤمنان و منتظران در روز جمعه ابراز کرد: وظیفه منتظران به دو بخش تقسیم میشود، یک بخش «معرفتی» که نسبت به مقام امامت، شناخت و آگاهی در خصوص امام زمان(عج) باید به آن پرداخت، این بخش بسیار مهم است و در ادعیه نیز بسیار مورد تأکید قرار دارد.
وی پیرامون وظیفه دوم مومنان که «آگاهی» است بیان کرد: در دعای امام زمان(عج) هنگامی که گفته میشود «اَللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَکَ لَمْ اَعْرِف نَبِیَّکَ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى رَسُولَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَکَ لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَکَ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى حُجَّتَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دینى، خدایا خود را به من بشناسان، زیرا اگر خود را به من نشناسانى فرستاده ات را نشناخته ام، خدایا فرستاده ات را به من بشناسان، زیرا اگر فرستاده ات را به من نشناسانى حجّتت را نشناخته ام.
خدایا حجّتت را به من بشناسان، زیرا اگر حجّتت را به من نشناسانى، از دین خود گمراه مى شوم»، این دعا اشاره مستقیمی به اهمیت شناخت و آگاهی انسان از امام زمان خود یعنی «حضرت مهدی(عج)» دارد تا بتواند به سعادت که همان یافتن دین است دست یابد. این مسئله مهمی است که باید از نگاه معرفتی به آن باید پرداخته شود، البته انسانها متفاوت هستند و این سطح شناخت باید برای همه انسان ایجاد شود، به طور کلی اساس هرچیز معرفت و آگاهی است.
وظیفه عملی مومنان در انتظار «حضرت مهدی(عج)»
وی به وظیفه عملی مومنان در انتظار اشاره و تأکید کرد: وظیفه عملی مؤمنان در انتظار امری بسیار مهم بوده و مؤمنان و منتظران ظهور «امام زمان (عج)» موظف به انجام آن هستند. نگاهی به حادثه کربلا نشان میدهد که بعد عملی «انتظار» چه میزان با ارزش است. کاروان کربلا و یاران «امام حسین (ع)» به امام زمان خود اعلام کردند که حاضر نیستند تا در زمان گرفتاریها و بلاها «سیدالشهدا (ع)» را تنها بگذرند و نه تنها در سختیها همراه امام حسین(ع) هستند بلکه با پیشقدم شدن در برخورد با سختیها آماده هرگونه فداکاریاند.
حسنزاده به فرازهای از دعای ندبه اشاره و اظهار کرد: در دعای ندبه هنگامیکه میگوید «عَزیزٌ عَلَىَّ أَنْ أَرَى الْخَلْقَ وَلا تُرى، وَلا أَسْمَعُ لَکَ حَسیساً وَلا نَجْوى، عَزیزٌ عَلَىَّ أَنْ تُحیطَ بِکَ دُونَىِ الْبَلْوى، وَلا یَنالُکَ مِنّى ضَجیجٌ وَلا شَکْوى، بسیار سخت است بر من که خلق را همه ببینم و ترا نبینم و هیچ از تو صدایى حتى آهسته هم بگوش من نرسد. بسیار سخت است بر من بواسطه فراق تو؛ و اینکه تو به تنهایی گرفتار باشی و نالة من نیز به حضرتت نرسد و شکوه به تو نتوانم». دلتنگی منتظران برای امامشان همواره مطرح است و این امر در مرحله عمل و رفتار باید مطابق با تکلیف باشد.
با غیبت «حضرت مهدی (عج)» وظیفه شیعیان تحت شعاع قرار نگرفته
این کارشناس علوم قرآنی نظام شیعه را از نظر مبانی معرفتی مورد بررسی قرارداد و خاطرنشان کرد: ازنظر مبانی معرفتی، نظامی که شیعه دارد در دوران غیبت کبرا نظامی بسیار پویا است و با غیبت «امام زمان (عج)» وظیفه شیعیان تحت شعاع قرار نگرفته و ضعیف و یا به فراموشی سپرده نمیشود. از اینرو فقها مشخص کردند که شیعیان چگونه از انحرافات دور شوند و هرکس از یک مجتهد عادل که هم علم دارد و هم عدالت را داشته باشد تقلید کند.