فرهاد مجیدی یکی از محبوب‌ترین سرمربیان تاریخ استقلال بعد از قهرمانی تاریخی تیمش در لیگ برتر به طور ناگهانی از این باشگاه جدا شد. مجیدی بعد از 9 سال توانست استقلال را بدون باخت به قهرمانی لیگ برتر برساند و محبوبیتش نزد هواداران دو چندان شد، البته آنها انتظار داشتند استقلال با مجیدی روی ریل قهرمانی حرکتش را ادامه بدهد تا در آسیا به ستاره سوم برسند و بعد از سال‌ها یکی از نمایندگان فوتبال کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا قهرمان شود اما مجیدی یکبار دیگر باعث حیرت و اندوه هواداران خود و استقلال شد.
مجیدی یکبار در دوره بازیکنی و در حالیکه استقلال به او نیاز داشت از تیم جدا شد و به تیم الغرافه قطر پیوست، در فصل 1391-1390 زمانی که پرویز مظلومی سرمربی استقلال بود مجیدی در نیمه راه استقلال را تنها گذاشت و مظلومی آن زمان جدایی مجیدی را یکی از دلایل اصلی قهرمان نشدن تیمش دانست. این بازیکن محبوب تاریخ استقلال یکبار دیگر هم در حالیکه استقلال دو فصل پیش به فینال جام حذفی رسید به یکباره ساز جدایی کوک کرد تا آبی پوشان در مشهد فینال جام حذفی را به تراکتور تبریز واگذار کنند البته آن زمان مجیدی به روی نیمکت بازگشت ولی همین قهر و آشتی مجیدی استقلال را در آستانه فینال دچار حواشی زیادی کرد.
حالا در خرداد 1401 مجیدی در حالیکه با استقلال به قله افتخار رسید به یکباره خبر جدایی‌اش را از این باشگاه با انتشار متنی احساسی اعلام کرد و خود را فرزند باشگاه استقلال نامید. اشک‌های فرهاد مجیدی روی سکوی قهرمانی استقلال در لیگ برتر بیست و یکم یکی از صحنه‌های به یادماندنی رقابت‌های این فصل است، نوشته احساسی او هم جذاب و دلنشین بود اما آنچه در این مساله مورد توجه قرار نگرفته اینکه در فوتبال حرفهای قراردادها حرف اول و آخر را می‌زنند. وقتی استقلال قراردادی سه ساله با مجیدی داشته نباید به این سادگی اجازه جدایی به سرمربی موفق خود می‌داده، مدیرعامل و هیات مدیره استقلال به خوبی می‌دانند جدایی یکباره سرمربی تیم قهرمان در پایان فصل می‌تواند چه عواقبی برای تیم در زمان آماده‌سازی داشته باشد.
احساسات، معرفت و اخلاق در فوتبال مهم است اما آنچه اصل است قراردادی است که باشگاه با مربی یا بازیکن امضا می‌کنند. حالا که باشگاه استقلال با انتشار متنی مدعی شد که « ایشان همچنان بر این موضوع ( جدایی از تیم) تاکید داشتند و در نهایت با وجود تلاش و مذاکره باشگاه نظر ایشان تغییر نکرد.» آیا بهتر نبود که باشگاه استقلال فارغ از احساسات و براساس رفتار حرفه ای درخواست غرامت یا حداقل مبلغی به عنوان درآمدزایی از سرمربی خود می‌کرد؟!
البته که مفاد قرارداد استقلال و مجیدی را ندیده‌ایم و نخوانده‌ایم اما وقتی باشگاه اعلام می کند مربی قرارداد سه ساله دارد، چگونه این مربی یکباره تصمیم می‌گیرد برای درآمد بیشتر به یک باشگاه خارجی برود؟ خب حاصل استقلال از این انتقال و تصمیم ناگهانی فرهاد مجیدی چیست؟! مگر باشگاه استقلال در عرصه مربیگری روی فرهاد مجیدی حساب باز نکرده و روی او سرمایه گذاری نکرده بود؟ پس چرا بدون اینکه حتی اعلام کند که بابت تصمیم ناگهانی مجیدی اقدام قانونی به عمل می‌آورد به راحتی با این جدایی موافقت کرد؟!
برخی می‌گویند فرهاد مجیدی از ترس اینکه نتواند قهرمانی این فصل را تکرار کند، نیمکت سرمربیگری استقلال را رها کرد، برخی دیگر مدعی‌اند او برای به دست آوردن پول بیشتر از استقلال رفت و.... گمانه‌زنی‌ها در مورد این جدایی بسیار است اما ارتباطی به بحث حرفهای قرارداد مجیدی با استقلال ندارد. به هر حال اگر مجیدی بر فرض برای تجربه جدید به عنوان اولین مربی لژیونر فوتبال ایران به امارات سفر می‌کند مدیران باشگاه باید به این سوال ساده پاسخ بدهند درآمد و سود استقلال از این انتقال چیست؟
هنوز باشگاه استقلال درگیر پرونده شکایت استراماچونی در محافل بین‌المللی است زیرا این مربی حرفهای مدعی دریافت دستمزدش تا آخرین دلار بخاطر قرارداد امضا شده است. پس چگونه باشگاه استقلال خیلی راحت و بدون اینکه ریالی از مجیدی به عنوان یک مربی حرفهای با جدایی او موافقت کرده است؟ یا حداقل در این رابطه اطلاع رسانی نکرده است!
مدیران باشگاه استقلال که چند نفر آنها از استخوان خرد کرده‌های باشگاه هستند می‌توانند به خوبی شرایطی فراهم کنند که در جدایی مجیدی از استقلال ، باشگاه نیز سود مالی ببرد و آن را هم به اطلاع عموم هواداران برسانند تا حداقل هواداران باشگاه بدانند که از جدایی مجیدی، استقلال سود مالی برده است و این یک رابطه برد- برد برای باشگاه و مجیدی است که تیم را قهرمان کرده اما زودتر از موعد قراردادش خواهان جدایی شده است. بیان حرفهای احساسی و رعایت اخلاق و معرفت و مرام هم سرجای خودش اما باشگاه استقلال باید حق و حقوقش را بگیرد. مجیدی قطعا اکنون که با مدیران باشگاه نه چندان نام آشنا در حوزه خلیج فارس قرارداد امضا کرده و با مدیران باشگاه جدیدش عکس یادگاری گرفته قطعا دریافتی بابت قراردادش داشته است حالا به این هم کاری نداریم که چطور سرمربی که با یک باشگاه دیگر قرارداد دارد رفته آنسوی خلیج فارس و قرارداد جدید امضا کرده حداقل سهم باشگاه استقلال باید بایت این نقل و انتقال محفوظ باشد. زیرا باشگاه برای جذب سرمربی جدید هم نیاز به سرمایه مالی دارد و با حرف های احساسی نه مربی خارجی و نه مربی ایرانی با این باشگاه قرارداد امضا نمی‌کند و هر مربی که به استقلال بیاید اول در مورد مبلغ قراردادش با باشگاه صحبت می‌کند.
با این حال این سوال مطرح می شود که آیا قرارداد در فوتبال ایران معنی و مفهومی دارد، اینکه سرمربیان و یا برخی بازیکنان به تیم های دیگر منتقل می شوند، حق و حقوقی درنظر گرفته می شود، به نظر می رسد فوتبال کشورمان تنها جایی است که در آن قرارداد «کشک» است.
