نویسندگان یک مطالعه جدید رویکرد جایگزینی را ترسیم کردهاند تا ذهن افرادی را که به نشانههای غذایی واکنش نشان میدهند برای مقاومت در برابر هوسهای غذایی آموزش میدهد و نشان میدهد که ممکن است از استراتژیهای فعلی برای کاهش وزن طولانیمدت بهتر عمل کند.
مداخله آزمایشی کاهش وزن که در این مطالعه توسط دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو ابداع شد، برای افرادی طراحی شده است که نشانههای قوی گرسنگی درونی را تجربه میکنند و مقاومت در برابر غذا برایشان سخت است.
این نظریه که به عنوان نظریه حساسیت رفتاری شناخته میشود، بر این تصور استوار است که ویژگیهای اشتهاآور ژنتیکی و محیط غذایی فعلی ترکیب میشوند تا افراد خاصی را در معرض خطر بالاتر چاقی قرار دهند.
کری ان. بوتل نویسنده اول میگوید: افرادی هستند که به نشانههای غذایی واکنش نشان میدهند. یعنی نمیتوانند در مقابل غذا مقاومت کنند یا نمیتوانند از فکر کردن به غذا دست بردارند. مهارتهای کاهش وزن رفتاری برای این افراد کافی نیست، بنابراین ما یک رویکرد جایگزین برای رفع این نیاز بالینی طراحی کردیم.
بوتل و همکارانش از نظریه حساسیت رفتاری به عنوان مبنایی برای رویکردی جدید برای کاهش وزن استفاده کردند. این تیم مداخله خود را «تنظیم نشانهها» مینامد و از آموزش روانی برای آموزش افراد در مورد موقعیتها، افکار، حالات و محیطهایی که منجر به پرخوری میشود و یادگیری تجربی برای توسعه مهارتهای مقابله روانشناختی برای کاهش حساسیت به نشانههای غذایی و تحمل هوسها استفاده میکند.
این روش شامل نظارت بر گرسنگی بیماران قبل و بعد از غذا بود و یا برای مثال، چگونه این سطوح گرسنگی بسته به خلق و خوی آنها تغییر میکرد. این برنامه همچنین افراد را زمانی که سیر شده بودند، در معرض غذاهایی قرار داد که به شدت هوس میکردند.
۲۷۱ بزرگسال دارای اضافه وزن که در این مطالعه شرکت کردند، تحت ۲۶ درمان گروهی در یک دوره ۱۲ ماهه قرار گرفتند و وظیفه آنها انجام حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط یا شدید در هر هفته بود. سپس به آزمودنیها بهطور تصادفی، مداخله سبک زندگی تنظیم نشانهها، برنامه کاهش وزن رفتاری با رژیم غذایی سخت و محدودیتهای کالری، ترکیبی از این دو، یا در یک گروه کنترل قرار گرفتند که آموزش تغذیه، حمایت اجتماعی و آموزش ذهنآگاهی دریافت کردند.
مشاهدات ۲۴ ماه بعد نشان داد که کاهش وزن بین شرکت کنندگان در تنظیم نشانهها و شرکت کنندگان کاهش وزن رفتاری قابل مقایسه است. دانشمندان دریافتند که گروه دوم پس از آن به راحتی وزن خود را به دست آوردند، در حالی که شرکت کنندگان در تنظیم نشانهها توانستند وزن بدن خود را تثبیت کنند و وزن خود را کاهش دهند.
یافتههای ما نشان میدهد که مکانیسمهای اشتهایی که توسط تنظیم نشانهها مورد هدف قرار گرفتهاند ممکن است به ویژه برای کاهش وزن در میان افرادی که به مقاومت در برابر غذا مشکل دارند و میتوانند در یک رویکرد پزشکی شخصی استفاده شوند، حیاتی باشد.
دانشمندان میگویند نتایج نشان میدهد که مداخله تنظیم نشانهها میتواند یک رویکرد عملی برای کاهش وزن برای بزرگسالان مستعد پرخوری باشد. برای کسانی که در تلاش برای کنترل وزن بدن خود از طریق مداخلات دیگر هستند، این تکنیک میتواند جایگزین موثری باشد.
بوتل میگوید: افرادی که برای کاهش وزن به کمک نیاز دارند، اگر کاهش وزن رفتاری برایشان مؤثر نبود، اگر احساس میکنند در مقاومت در برابر غذا خوردن مشکل دارند، یا اگر هرگز احساس سیری نمیکنند، میتوانند به دنبال برنامه تنظیم نشانهها باشند.
این تحقیق در مجله JAMA Network Open منتشر شده است.
منبع: سایت نیو اطلس منتشره از دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو