فیلم سینمایی « دسته دختران » به کارگردانی منیر قیدی در چهلمین جشنواره فیلم فجر رونمایی شد و نظرات متفاوتی را برای خود کسب کرد، البته با توجه به بزرگی این پروژه اکثریت منتقدین نمره قابل قبولی به آخرین ساخته قیدی ندادند.
فیلم سینمایی «دسته دختران» روایت زندگی چند زن در دوران دفاع مقدس و دفاع آنان از سرزمین شان است، زنانی که براساس فیلمنامه اکثریت آموزش نظامی دیده اند تا بتوانند در خط مقدم و برای دفاع آمده باشند. این روایت یک خطی از دسته دختران است.
در میان این گروه کوچک مدافع زنانی از فرهنگ ها و رده بندی اجتماعی دیده می شوند، از نیکی کریمی که در نقش یک معلم ظاهر شده تا پانته آ پناهی‌ها که در نقش یک زن جنوبی حضور داشته است، اما مشکل اصلی از آنجایی آغاز می شود که فیلمنامه بجز معرفی سطحی کاراکترها دستاوردی تازه را برای آنها ارائه نمی دهد.
به دلیل همین کاراکتر پردازی نه چندان مناسب بازیگران هم نمیتوانند از خودشان توانایی خاصی را ارائه دهند، هر چند در این میان صدف عسکری و پانته آ پناهی ها بنا به موقعیت های دراماتیک اثر بازی قابل قبولی ارائه می دهند اما کاراکتر اصلی فیلم «نیکی کریمی» از جمله نقشهای ضعیف خود را ارائه کرده است.
مشکل اصلی کریمی در بیان نادرست لهجه است که در بسیاری از بخش های فیلم بیرون زده و به قول معروف از دست بازیگر رها می شود، کریمی اما تمام سعی خود را برای مادری داغ دیده و معلمی متعهد انجام می دهد ولی به دلیل نبود ریشه و شناسنامه برای کاراکتر تمام کارهایی که انجام می دهد در سطح و به نوعی اغراق آمیز جلوه می دهند زیرا مخاطب هیچ چیز از گذشته این کاراکتر ندانسته و برای نزدیک شدن یا همان همذات پنداری دلیلی نمی بیند.
با وجود فیلمنامه ضعیف و کم بنیه نباید از ساخت خوب در بخش های جلوه های ویژه میدانی و همچنین فیلمبرداری گذشت، شاید مهمترین دلیلی که می تواند مخاطب را تا پایان فیلم روی صندلی بنشاند فضاسازی درستی است که نسبت به موقعیت ایجاد شده است.
اما با این وجود رها شدن کاراکترها در موقعیت باعث می شود تا اعجاز بخش فنی اثر هم تا نیمه دوم از بین برود، به نوعی فیلم درگیر موقعیت های جنگی اما بی دلیل و بی مضمون شده است، به گفته فیلمنامه اکثریت زنان حاضر در این دسته آموزش نظامی دیده اند اما هیچوقت مخاطب از آنها اقدامی نظامی نمی بینید تا جایی که حتی کاراکترها در اکثریت مواقع در حال فرار از موقعیت جنگی هستند و این دفاع را صرفا در کلام می آورند.
فیلم سینمایی «دسته دختران» دومین ساخته منیر قیدی با وجود اصرار کارگردان بر ساخت اثری قابل بحث، از اولین فیلم او یعنی ویلایی ها چند پله عقب تر ایستاده است، فیلمی که بیشتر به اتلاف سرمایه نزدیک می شود و بدون شک نمی تواند در سینمای دفاع مقدس اثری به یادماندنی باشد.
