هوشنگ گلمکانی نوشت: برای جلد شمارههای ویژه جشنواره فجر ، همیشه در جستوجوی ایدهای بودهایم که بشود آن را با چهرههای سرشناس سینما اجرا کرد. برای جلد ویژهنامۀ جشنواره بیستوسوم فجر، «سینما پارادیزو» الهامبخش بود. یک آلفردو نیاز داشتیم و یک توتو (سالواتوره)، تا آپاراتچی پیر، فوتوفن کار را به آپاراتچی نوجوان بیاموزد.
در یک انتخاب طبیعی و قابلدرک، زندهیاد عزتالله انتظامی برای نقش آلفردو انتخاب شد و در یک گزینش گروتسک و عجیب، هدیه تهرانی برای نقش توتو! ترکیب هیجانانگیز و دلپذیری بود.
یکی از شبهای اوایل بهمن 1383 به سینما کریستال در خیابان لالهزارنو رفتیم تا پس از پایان سئانسهای سینما، عکس آلفردو و توتو را در آپاراتخانۀ این سینما بگیریم. زندهیاد صابر رهبر و همکارانش نهایت همکاری را کردند و انتظامی و تهرانی مثل دو بازیگر وظیفهشناس، گوش به فرمان کارگردان، تا رضا صائمی (صائمی عکاس، نه صائمی منتقد!) دهها عکس بگیرد که سرانجام یکی از آنها چند روز بعد روی جلد ویژهنامۀ جشنواره آن سال آمد. خانم تهرانی آن روزها مشغول بازی در فیلمی بود، با این حال دعوت و تقاضای ما را پذیرفت و در حالی که از صبح سر صحنه بود، شب به سینما کریستال آمد و با وجود خستگی، بدون این که حتی یک بار و لحظهای گلایه و اظهار خستگی و نارضایتی کند، صمیمانه همکاری کرد و چند ساعت از نیمهشب گذشته بود که به خانه رفت و خاطرهای خوش و یک جلد تماشایی برای ما و دوستدارانش و سینمای ایران (حتی برای سینما پارادیزو!) به یادگار گذاشت. یاد آن شب به خیر و روح عزتالله انتظامی و صابر رهبر شاد و در آرامش.