جواد آل حبیب کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در یادداشتی با موضوع نیزان تاثیر ارتباط کلامی در ارتباطات و مراودات روزمره و زوجین نوشت: ارتباط بهمعنای دادن اطلاعات، تبادل اطلاعات، تفهیم کردن، آگاهسازی و توجیه کردن طرف مقابل است.
ارتباط در فرهنگهای مختلف
ارتباط در فرهنگهای مختلف متفاوت است در فرهنگهای غربی اصل ارتباط را بر همان مبنایی که تعریف کردهاند: ارتباط بهمعنای دادن اطلاعات تبادل اطلاعات تفهیم کردن آگاهسازی و توجیه کردن طرف مقابل است. ارتباط در فرهنگهای مختلف متفاوت است در فرهنگهای غربی اصل ارتباط را بر همان مبنایی که تعریف کردیم میدانند. یعنی از ارتباط به تبادل اطلاعات و گفتوگو تعبیر میکنند و اگر گفتند با کسی ارتباط نداریم یعنی گفتوگویی بین ما رد و بدل نمیشود و اطلاعات بین ما انتقال نمییابد.
اما عدم ارتباط در فرهنگ ایرانی که بهمعنای جدایی است. اگر در ایران کسی بگوید با فلانی یا همسرم ارتباط ندارم، تبادر به ذهن جدایی از طرف مقابل است یا جدایی از سازمان اداره و نهاد. ازاینرو لازم است فرایندهای ارتباطی بهصورت دقیق طرح بازنگری شود.
انواع ارتباط
ارتباط از دو طریق صورت میپذیرد: یکی کلامی و دیگری غیرکلامی. در ارتباطات کلامی اتفاقی که میافتد این است بین دو طرف رابطه رفتارهایی اتفاق میافتد که این رفتار همراه با کلام است و همراه با کلمات است. ارتباطات کلامی برای حرف زدن به کار برده میشود.
عوامل تاثیر گذار در ارتباط کلامی
در ارتباطات کلامی چندین جزء یا بهتر بگوییم اجزاء دخالت دارند: یکی محتواست: محتوا همان حرفهایی است که فرد برای بیان آنچه در ذهن اوست استفاده میکند و به مخاطبش انتقال میدهد.
دیگری محیطی است که ارتباط در آن اتفاق روی میدهد. این محیط ممکن است زمانی باشد زمانیکه اتفاق در آن رویداد و ارتباط کلامی شکل پذیرفتهاست یا ممکن است این محیط محیط فیزیکی باشد یعنی مکانی که این ارتباط در آن مکان صورت پذیرفته و همچنین اجتماعی، هیجانی براساس هیجانات یا فرهنگی میتواند باشد و ظرف فرهنگی داشته باشد و بهطور دقیقتر یعنی موقعیت و شرایطی که محتوا را و پیامها را روشن و مشخص میسازد و این میتواند تعریفی از ارتباط کلامی باشد.
امیدوارم در ارتباطات کلامی خود موفق باشیم در زمینه ارتباطات کلامی بسیاری از متخصصین در حال آموزش آن هستند که همگان میتوانیم از آن استفاده کنیم . به امید استفاده از ارتباط کلامی در زندگی پر از نشاط و شادی.